Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Συνοικία το όνειρο

Στην Πόλη υπάρχουν μέρη που όταν τα επισκέπτομαι μου δημιουργούν δυνατά συναισθήματα. Σε μία τέτοια συνοικία θέλησα να ξαναβρεθώ έπειτα από αρκετό καιρό και να αφεθώ στην δική της διάσταση, που δεν συμβαδίζει με την εικόνα των περισσοτέρων άλλων σημείων της Πόλης.
Η επίσκεψη αυτή συνοδεύτηκε από ανάμεικτα συναισθήματα και διλήμματα. Από την μία φτώχεια, εγκατάλειψη και παρακμή και από την άλλη μία αυθεντικότητα μα κυρίως μία παράδοξη νοσταλγία για κάτι που δεν έχω προσωπικά βιώματα λόγω ηλικίας. Ίσως επειδή δείχνει μιά άλλη Πόλη, με ιστορική συνείδηση και αυθεντικότερη από αυτή που προσπαθούν να παραμορφώσουν και να παρουσιάσουν ώς υπόδειγμα του μέλλοντος.
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εκεί στο μυαλό μου ήρθαν εικόνες μίας εκ των αγαπημένων μου ταινιών (δες την εδώ). Δανείστηκα λοιπόν τον τίτλο απ'αυτή την ταινία και ονόμασα τούτην την ανάρτηση: Συνοικία το όνειρο!
Για να σας λυθεί η περιέργεια, αναφέρομαι στην περιοχή Zeyrek που κάποτε άκουγε στην ονομασία Παντοκράτορος, καθώς η ομώνυμη Μονή επισκίαζε όλη την περιοχή. Κι εγώ ο ίδιος αρχικά για να επισκεφτώ την Μονή του Παντοκράτορος ξεκίνησα, μα βρέθηκα πρό δυσάρεστης εκπλήξεως. Κλειστή λόγω ανακαίνισης και όπως δείχνουν οι εργασίες, η περίοδος θα είναι μακρά.
Η Μονή του Παντοκράτορος, πλέον Zeyrek Camii. Εμφανής η διαφορά ανάμεσα στον ανακαινισμένο τρούλο και το αρχικό δυτικό κλίτος
Παρατηρώντας το εργοτάξιο και τις εμφανείς εξωτερικές αλλαγές ήρθα αντιμέτωπος με το πρώτο δίλημμα.
Σίγουρα η ανακαίνιση θα αλλάξει πάρα πολύ εσωτερικά μα και εξωτερικά τον χαρακτήρα του ναού γιατί δεν υπάρχει η ίδια τεχνοτροπία και τεχνογνωσία που υπήρχε 1000 χρόνια πριν. Από την άλλη, ορθολογική, πλευρά μάλλον όφειλαν να ξεκινήσουν αυτές οι εργασίες προτού το κτίσμα υποστεί κι άλλες φθορές. Επομένως μου έμεινε μία πικρόγλυκη εντύπωση γιατί παρατήρησα μία απαραίτητη μα συνάμα μάλλον κακόγουστη ανακαίνιση.
Κρίμα που δεν μπορώ να μπώ μέσα, σκέφτηκα. Είχα εξάλλου κάνει μεγάλο κόπο να βρεθώ εκεί από τις 7 το πρωί. Ο ήλιος που ανέτειλε και η θέα από τον τεχνητό λόφο του Zeyrek μου πρόσφερε τουλάχιστον μία μικρή ανταμοιβή.
Στην φτωχογειτονιά του Zeyrek με φόντο το μεγαλειώδες Süleymaniye Camii από την μία πλευρά...
...και τους ουρανοξύστες που γίνονται όλο και περισσότεροι απ'την άλλη
Μή θέλοντας να φύγω άπραγος, άρχισα να περπατώ στην συνοικία του Zeyrek και θυμήθηκα την "Συνοικία το όνειρο". Περπατώντας στον φτωχομαχαλά που έμοιαζε τόσο πολύ με τον παλιό μαχαλά της Αθήνας -τον Ασύρματο- άρχισα να σιγοτραγουδώ τραγούδια απ'την ταινία και να νοιώθω σαν να'χω εισχωρήσει με την χρονομηχανή της φαντασίας μου σε άλλες εποχές και καταστάσεις.
Ετσι είναι τα περισσότερα σπίτια στον μαχαλά του Zeyrek
Ποιές ανθρώπινες ψυχές να περνάν τις ζωές τους εδώ μέσα;
Περπατώντας και σιγοτραγουδώντας: "...βρέχει στην φτωχογειτονιά,βρέχει και στην καρδιά μου..."

Η ώρα ήταν αρκετά πρωινή και στα σοκάκια επικρατούσε πλήρης ερημιά. Ήταν σαν να περιπλανιόμουν σε μία γειτονιά φάντασμα που παράλληλα όμως είχε κάτι το πολύ σαγηνευτικό και με αγκάλιαζε όλο και περισσότερο μέσα της.
Ξύλινη πολυκατοικία στην εποχή μας;;;  Κι όμως στο Zeyrek υπάρχουν ακόμα!
Εικόνες που θυμίζουν επαρχία και όχι μεγαλούπολη πολύεκατομμυρίων ανθρώπων
Σαν να περιμένω να βγουν απ'το ξυλόσπιτο η Σαπφώ Νοταρά, ο Κατράκης, η Γεωργούλη και ο Αλεξανδράκης...όπως συνέβαινε και στην ταινία
Στην αντίληψή μου υπέπεσε και μία πινακίδα της UNSECO που παραπέμπει στην σπουδαιότητα της συνοικίας και στην προστασία της. Δυστυχώς στην πράξη συμβαίνει το αντίθετο, καθώς αυτό που κυριαρχεί παντού για τον επισκέπτη είναι η σχεδόν πλήρης εγκατάλειψη. Εδώ ήρθε και το δεύτερο δίλημμα: Αξίζει στο όνομα της αξιοποίησης και φροντίδας να καταστραφεί ΚΑΙ αυτή η περιοχή για να σηκωθούν και εδώ πολυκατοικίες και πολυτελή εμπορικά κέντρα; Ειλικρινά δεν ξέρω να απαντήσω με σιγουριά, τόσο γιά την περίπτωση του ναού όσο και του συνόλου της περιοχής.
Μία εικόνα,χίλιες λέξεις
Πιθανόν τάφος κάποιου Αγίου των μουσουλμάνων. Μόνον οι γάτες κι εγώ μοιάζουν να θυμούνται τούτο το μέρος
Κάπου εκεί είχα την δυνατότητα να αποθανατίσω μία υπέροχη φωτογραφία με διαχρονικότητα. Ελπίζω να έχετε διαβάσει ήδη την ανάρτηση με τους Ρωμιούς φωτογράφους της Πόλης στην περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (διάβασέ την εδώ). Περισσότερο από 100 χρόνια μετά, βρέθηκα στο σημείο να φωτογραφίσω το ίδιο σκηνικό και να αποθανατίσω την ίδια φωτογραφία! Η συναισθηματική φόρτιση ήταν μεγάλη!
Η φωτογραφία των σπουδαίων φωτογράφων Δαλεζίου και Σαμαντζή...
...και περίπου 100 χρόνια μετά η φωτογραφία απο'μένα!  Ποιός ξέρει....ίσως έπειτα από 100 χρόνια και πάλι, κάποιος να βρεθεί εκεί και να φωτογραφίσει το σκηνικό για τρίτη φορά!


Ορισμένα πράγματα παραμένουν ίδια, όπως το σημείο που στέκουν τα σπίτια και τα δέντρα μα το μέγεθος τους και το εξωτερικό των σπιτιών έχουν εμφανής αλλαγές. Η μεγαλύτερη όμως αλλαγή είναι μάλλον η υποβάθμιση του Zeyrek.
Συνοικία το όνειρο....εκεί που οι άνθρωποι ζουν εξαθλιωμένα, ονειρευόμενοι καλύτερες μέρες
Με ανάμεικτα συναισθήματα περιπλανήθηκα και αποθανάτισα το Zeyrek
Τελικά τούτο το πρωινό ξημέρωμα γι'άλλα ξεκίνησα και σε άλλα κατέληξα. Ήρθα αντιμέτωπος με διλήμματα και θα'θελα να μάθω και την δική σας άποψη περί αυτών. Το πιό σημαντικό είναι πάντως ότι περιπλανήθηκα σε έναν ιστορικό και ίσως μοναδικό στο είδος του μαχαλά. Και ακόμα σπουδαιότερο είναι ότι τον αποθανάτισα μέσα κι από τον δικό μου φωτογραφικό φακό. Ίσως την επόμενη φορά που θα βρεθώ εδώ...τίποτα να μην είναι πιά το ίδιο...

24 σχόλια:

  1. Καλησπέρα

    Καταρχήν η σύγκριση μεταξυ των 2 φωτογραφιών ειναι συγλονιστική! Μπράβο σου. Εγώ αναρρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν απο τη μια η περιοχή να έχει ανακυρυχθεί μνημειο παγκοσμιας κληρονομιας και απο την άλλη να υπάρχει τέτοια υποβάθμιση...

    Μήπως τελικά σωστά λένε πως η Πόλη ειναι η πόλη των αντιθέσεων..

    Γιωργος Τ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιώργο,
      ότι στην Πόλη συναντάς όλες τις αντιθέσεις δεν τίθεται ζήτημα.
      Το ότι η περιοχή έχει μπεί στην λίστα της Unesco και είναι παρατημένη είναι εντελώς "κουφό".Μάλλον επειδή έχει μπεί,είναι έτσι.Δεν γίνεται να "μοιραστεί" στα συμφέροντα και να "εκμεταλλευτεί" προοδευτικά.
      Πάντως εσύ τι σκέφτεσαι ή τι προτιμάς;Να μείνει έτσι ή να μπεί στο πρόγραμμα ανακατασκευής που διακατέχει την υπόλοιπη Πόλη;
      Όσο για την φωτογραφία...ήταν για μένα μία πολύ συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή και φόρος τιμής σε δύο μεγάλους Ρωμιούς φωτογράφους.
      Καλό σου βράδυ και σ'ευχαριστώ πολύ για την παρακολούθηση

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα..

      Θα προτιμούσα κάτι ενδιάμεσο να κρατήσει δηλαδή αυτήν την εικόνα αλλά να "συντηρηθεί" οπωσδήποτε...Πιστεύω πως δεν πρέπει να χαθεί αυτή η εικόνα. Η ανάγκη όμως συντήρησης ειναι μεγάλη

      Τα λέμε Θοδωρή

      Διαγραφή
    3. Ψάχνωντας πληροφορίες βρήκα και άλλη μια φωτογραφία περίπου απο το ίδιο σημείο. Αλλα σε αυτή λείπει και το δέντρο!

      http://invenio.lib.auth.gr/record/18055/files/arc-2005-531.pdf

      Διαγραφή
    4. Την είδα Γιώργο μου,όπως φαίνεται πρέπει να είναι καμιά 20ετία με 50ετία παλαιότερη.Το δεντράκι όντως λείπει.

      Διαγραφή
  2. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΘΟΔΩΡΗ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΖΕΙΣ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΠΙΟ ΛΟΓΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΕΝΗ?ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΜΑΓΙΑΣ ΤΣΟΚΛΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ.ΚΑΠΟΙΟΣ ΞΕΝΑΓΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΜΕΝΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ.ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ?ΚΡΙΜΑ ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΗΤΑΝ ΥΠΟ ΑΝΑΚΑΙΝΗΣΗ.ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ...ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.ΚΥΡΙΑΚΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πιστεύω ότι υπήρχαν ή υπάρχουν άλλα "φιλέτα" να ασχοληθούν για τώρα και έπειτα θα έρθει και η σειρά του Ζειρέκ.
    Το αν εκεί ζούν μετανάστες δε το γνωρίζω...πιθανόν να μένουν αρκετοί.Έφτασα εκεί λίγο αφότου ανέτειλε ο ήλιος και γενικά ήταν ερημιά.Μιά άλλη φορά όμως που είχα πάει μεσημέρι ήταν γεμάτο πιτσιρίκια και γυναίκες που κάθονταν στα πεζοδρόμια και στα σκαλοπάτια των σπιτιών τους.
    Χαίρομαι που σου άρεσε και τούτην την φορά το θέμα.Τα λέμε πάλι σύντομα.Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ βρε Θοδωρή τι μας κάνεις με τις τόσο υπέροχες αναρτήσεις που ανεβάζεις!Το θέμα που διάλεξες είναι άψογο και οι φωτογραφίες είναι απλά ασυναγώνιστες.
    Όντως μου έμεινε κι εμένα μια πικρόγλυκη γεύση γύρω από αυτήν την περιοχή και μάλλον δεν θα ήθελα να καταστραφεί και να γεμίσει πολυκατοικίες.
    Όσο για την φωτογραφία πριν από 100 χρόνια και την δική σου...τι να πώ....απλά συγκλονιστική.
    Σ'ευχαριστούμε και καλή συνέχεια.
    Ιωάννα απο Θεσαλλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρήστος Ι.Δρούγκας22 Ιανουαρίου, 2013 16:55

    Θοδωρή μου, τά ίδια συναισθήματα ένοιωσα κι' εγώ τόν περασμένο Μάρτιο που πήγα
    για πολλοστή φορά στήν ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ και στή συνέχεια περιηγήθηκα τίς γειτονιές
    μέχρι να φθάσω σε κάποιο κεντρικό σημείο του Φατίχ.
    Όταν θά ξαναπάς [και θά έχει ανοίξει πλέον η Μονή η ZEYREK CAMII] να ζητήσεις από τον υπεύθυνο να σου δείξει τό δάπεδο τής μίας απο τίς συνεχόμενες τρεις εκκλησίες [δεν
    μπορώ να θυμηθώ ποιά], αυτός ξέρει. Είναι στρωμμένο -από πάνω-με ξύλινο δάπεδο.
    Ανοίγει ένα τμήμα και βρίσκεσαι σε ένα θαύμα. Και πού να το βλέπαμε ολόκληρο !
    Ποιός ξέρει τί σχέδια και σχηματισμούς χρωματιστών μαρμάρων μας κρύβει το πάτωμα.
    Ξέχασα να αναφέρω ότι η κεντρική εκκλησία που ένωσε τία άλλες δύο κτίσθηκε από την
    δυναστεία των Κομνηνών και μέσα υπάρχουν οι τάφοι των αυτοκρατόρων-ιδρυτών Ιωάννου και
    Ειρήνης , πριγκήπων κ.ά. Αν του δώσεις μπαξίσι-το οποίο ούτως η άλλως θα σου ζητήσει
    κατά την έξοδο- μπορεί να σε οδηγήσει και εκεί [δέν πάνε τα γκρούπ].
    Σε ευχαριστώ γιατί μου θύμισες τόν αγαπημένο μου προορισμό σε κάθε ταξίδι μου
    στήν ΠΟΛΗ. Εξ άλλου στόν περιβάλλοντα χώρο έχει το ΚΑΦΕ μέ την ωραιότερη θέα της Πόλης.
    Μη φύγεις χωρί καφέ μετά την επίσκεψη. Να πας άνοιξη η φθινόπωρο και ημέρα με καθαρότητα.
    Φιλικά, Χρήστος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Χρήστο με δεδομένο ότι 25η Μαρτίου (πρώτα ο Θεός) θα επισκεφθώ την Πόλη και είχα σκοπό να πάω στο Αγίασμα Βεφά καθώς και απέναντι στη Μονή Παντοκράτορος, οι πληροφορίες σας ειναι θησαυρός! Αρκεί να τα βρω ανοιχτά..

      Σας ευχαριστώ

      Διαγραφή
    2. Είδες ο Χρήστος μας πληροφορίες!!!Υπέροχος.
      Πάντως δεν νομίζω να είναι ετοιμές οι ανακαινίσεις στον Μάρτιο.Μακάρι να διαψευτώ και να τα καταφέρεις να μπείς μέσα.
      Κάνε έναν περίπατο εκεί,συνδυασέ το με το Άγιασμα και στην τελική πιές έναν καφέ στο υπέροχο σημείο που βρίσκεται η καφετέρια.

      Διαγραφή
  6. Mπράβο, Θοδωρή, για τη νέα σου ανάρτηση!
    Αυτή τη φορά δεν νιώθω αδαής. Γνωρίζω την περιοχή. Σε πιάνει θλίψη με την τόση εγκατάλειψη. Αυτό που γνωρίζω, χωρίς να είναι επίσημο βέβαια, είναι ότι στην περιοχή η εξαθλίωση είναι προγραμματισμένη και στοχευμένη. Γίνεται ό,τι και στην Αθήνα με την περιοχή στη Βάθη, πίσω από το Εθνικό Θέατρο. Την εξαθλιώνουν και μετά θα την εκμεταλλευτούν. Το ίδιο έκαναν και στο Γκάζι... Τώρα, για το κατά πόσο πρέπει να αναπαλαιώνονται κτίρια είναι μεγάλη κουβέντα. To σίγουρο είναι ότι τα ιστορικής σημασίας κτίρια δεν πρέπει να αφήνονται στην τύχη τους. Το θέμα, όμως, είναι αν υπάρχει η κατάλληλη τεχνογνωσία, κάτι που δυστυχώς κρίνεται εκ του αποτελέσματος.
    Όσον αφορά το Zeyrek και γενικότερα όλες τις υποβαθμισμένες περιοχές της Πόλης, είναι θέμα εξέλιξης και εκμετάλλευσης χώρου κατά τη γνώμη μου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ζουν στην Πόλη με κάποιο τρόπο θα πρέπει να τακτοποιηθούν. Δεν είναι δυνατόν να ζουν σε τόσο άθλιες συνθήκες. Το έχουμε δει σε πολλές πόλεις να εξαφανίζεται το παλιό για χάρη του καινούριου.
    Το σημαντικό όμως είναι ότι όποια μορφή και να πάρει η Πόλη την ίδια αξία θα έχει.
    Πολύ έξυπνο και ανατριχιαστικό το ανέβασμα των δύο φωτογραφιών!!!
    Καλή συνέχεια και ευχαριστούμε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θοδώρή γεια χαρά
    Επίτρεψε μου να αναφερθώ σ'αυτή την αρχαιότατη συνοικία η οποία μετά το 1954-55 ερήμωσε από το χριστιανικό πληθυσμό και αλώθηκε από φτωχό πληθυσμό της Ανατολής που έφθασε στη Πόλη για εργασία.Αυτοίέδιωξαν τον τοπικό ορθόδοξο αλλά και ομόθρησκο πληθυσμό και εγκαταστάθηκαν στα ξύλινα σπουδαία και θαυμάσια σπίτια των ομογενών. Η φτώχεια τους δεν άφησε περιθώριοα συντήρησης των και τα θαυμάσια σπίτια ερήμωσαν όπως και εσύ το περιγράφεις. Ο πασίγνωστος και πολυβραβευμένος φωτογράφος Ara Güler έχει αποθανατίσει τους δρόμους και τους κατοίκους του Zeyrek με εξαιρετική μαεστρία στις μαυρόασπρες φωτογραφίες του. Έχεις απόλυτο δίκιο να σου θυμίζει την συνοικία των ονείρων, τον Ασύρματο, αυτή την παραγκούπολη που την δημιούργησαν οι πρόσφυγες του 1922.Ήταν φτωχοί μεροκαματιάρηδες αλλά δεν έκαμναν έκπτωση της αξιοπρέπειας τους, όπως οι βυζαντινοί κάτοικοι του Zeyrek.
    Ένα μεγάλο μπράβο για το θέμα, το θαυμάσιο και συγκηνιτικό κείμενο, τους υπέροχους παραλληλισμούς και την άφταστη φωτογραφία.
    Η Μονή του Παντοκράτορα η οποία αποτελείται από τις τρεις εκκλησίες του Παντοκράτορος, της Αγίας Ελεούσας και του Ταξιάρχη Μιχαήλ πιστεύω ότιθα είναι το θέμα της ανάρτησης σου σε άλλο εύκαιρο χρόνο. Αξίζει πολλαπλά να μας τον περιγράψεις με την γλαφυρότητα και αυθορμητικότητα που έχεις αλλά και να τον αποθανατίσεις με τις υπέροχες φωτογραφίες σου. Αναμένομεν.....
    Πολλά φιλιά
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου έχεις πάντα την άδεια να αναφέρεις όσες πληροφορίες θες και ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
      Σίγουρα κάποια στιγμή θα γίνει μία ανάρτηση μόνο για την Μονή του Παντοκράτορος.Προσωπικά πιστεύω ότι θα χρειαστεί γύρω στο 6μηνο ώστε να τελειώσουν οι εργασίες ανακαίνησης.
      Πολλά φιλιά στην Αθήνα

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα από Στυλιδα

    Η φωτογραφία ειναι φοβερα συγκλονιστικη!!!!..
    Αλλα η υποβάθμηση της περιοχης ακόμη πιο συγκλονιστική....
    Λοιπάμαι για αυτο που αντίκρισα!!!!

    Τετη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χρήστος Ι.Δρούγκας24 Ιανουαρίου, 2013 02:47

    Γιά gewrgaras
    -------------

    Είναι ευκαρία, μετά την Μονή Παντοκράτορος να αναζητήσεις κοντά εκεί
    τo Imaret camii [Μονή Χριστού του Παντεπόπτου]. Τό όνομα προέρχεται από την δεσπόζουσα θέση της στόν τέταρτο λόφο της Κων/πολης και της εποπτείας της
    στόν Κεράτιο κόλπο και τον Βόσπορο.Κτίσθηκε η ανακαινίσθηκε το 1100 από την
    Άννα Δαλασσηνή, μητέρα του Αυτοκράτορα Αλεξίου Α' Κομνηνού. Τούς θησαυρούς,
    τα σκεύη και τα λείψανα άρπαξαν οι Φράγκοι της Βενετίας. Το έτος 1935 απο-
    καταστάθηκε το κτίριο αλλά σήμερα πάλιέχει εγκαταληφθεί,[ίσως λόγω υποβαθμι-
    σμένης περιοχής και της δυσκολίας κινήσεως οχημάτων]& ερειπώνει σιγά-σιγά.
    Κ Ρ Ι Μ Α !!!!
    Η εκκλησία έχει τρία κλήτη και δύο νάρθηκες και- παρά την εγκατάλειψη-
    είναι φανερές οι κομψές αρχιτεκτονικές αναλογίες της, η εξαιρετική τοιχο-
    ποιϊα, οι καμάρες που πλαισιώνουν τά παράθυρα και ο πλούσιος εσωτ.διάκοσμος.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως καταλαβαίνεις Γιώργο..έχεις να ρίξεις πολύ περπάτημα.χεχε...πάρε άνετα παπούτσια

      Διαγραφή
  10. Θοδωρή άστα!!!

    Κύριε Χρήστο ευχαριστώ για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες. Μακάρι ο χρόνος και οι σωματικές αντοχές να είναι σύμμαχοι και να το επιχειρήσουμε. Πάντως σε έναν εξαιρετικό και χρήσιμο χάρτη που έχω βρει με πάρα πολλά μνημεία της Πόλης η μονή νομίζω ονομάζεται Χριστός Ακατάληπτος.


    http://www.istanbulrumazinligi.com/_files/docs/poli/2%20Viewers/6%20Zoomify%20Hotspot%20Viewer/ZoomifyHotspotViewer-defaults.htm

    Θοδωρή αν υπαρχει πρόβλημα με την παραπομπή, σβήσε την

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστος Ι.Δρούγκας - Ναύπλιον01 Φεβρουαρίου, 2013 01:09

      Αγαπητέ giwrgaras
      Η Μονή του Ακαταλήπτου Χριστού είναι άλλη Μονή και βρίσκεται στήν απέναντι
      πλευρά της Λεωφόρου, κοντά στό Υδραγωγείο του Ουάλλη. [ Βλέπε ανάρτηση του
      Θόδωρου - ως "Παναγία Κυριώτισσα" - μετά των σχολίων.]
      Η Μονή του Παντεπόπτου Χριστού είναι κοντά στήν Μονή Παντοκράτορος. Καλόν
      είναι νά το ψάξεις -στόν χάρτη - ως Imaret camii.
      Λίγη υπομονή και άνετα παπούτσια...και θα την βρείς !!!!!!

      Διαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάρθα γιατί έσβησες το σχόλιο σου;
      Τα λέμε και πάλι σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  12. Θοδωρη,

    Συγνωμη που εσβησα το σχολιο μου. Ηθελα να σου πω ποσο πολυ με αρεσε το αρθρο σου.
    Για την Μονη του Παντοκρατορα υπαρχουν πληροφοριες στην Wikipedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Zeyrek_Mosque.
    Eπισης στην Great Online Encyclopaedia of Constantinople, http://www.ehw.gr/constantinople/Forms/fLemma.aspx?lemmaId=11770.
    Ευχαριστω πολυ και παντοτε να εισαι καλα και να μας ταξειδευεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητέ με τα χαμπέρια από την Πόλη
    πολύ συμπαθητικό το μπλογκ. Το διαβάζω τρέχοντας γιατί το διαδίκτιο είναι ξεμυαλιστικό όπως ξέρουμε και υπάρχουν και άλλες δουλειές :) Αλλά δεν μπορώ να μην σημειώσω εδώ ότι το Üsküdar είναι το αγαπημένο μας Σ κ ο ύ τ α ρ ι εμάς των παλαιοΠολιτών. Και πού να πας στην εκκλησία Προφήτη Ηλία του Μπαγλάρμπασι (εκεί πάντα, στο λόφο πάνω από το Σκούταρι) και να δεις έναν πολυέλαιο καράβι ολόκληρο, ελπίζω να είναι πάντα στη θέση του. Καλά περπατήματα, Ιωάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ... και αυτή η μουσική με το υπέροχο κανονάκι που βάλατε να ακούσουμε <> κι από το ένα πήγα στο άλλο ... είναι λέει αυτοδίδακτος, δεν παίζει με νότες, το διάβασα στα σχόλια που απαντάει ο ίδιος. Υπέροχη μουσική.
    Ευχαριστώ. Ιωάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή