Η Πόλη ήταν ανέκαθεν ένας τόπος γεμάτος αντιθέσεις. Αυτή η εικόνα μεταφέρεται ως τις μέρες μας και στην πόλη των φαντασμαγορικών εμπορικών κέντρων, των πολυτελών λεωφόρων και των μεγαλοπρεπών κτιρίων υπάρχουν ακόμη σκοτεινά και μισοκρυμμένα μονοπάτια που συνήθως οι άνθρωποι προσπερνούν ανυποψίαστοι. Προτιμώ να τους αφήνω να χρησιμοποιούν τα δικά τους σοκάκια και εγώ με την σειρά μου να απολαμβάνω τις δικές μου διαδρομές παρέα με τις ψιψίνες μου.
Η δική μου φυλή άλλωστε έχει βρεθεί εδώ πριν ακόμα η Πόλη γίνει το κέντρο του κόσμου. Από τότε ως τώρα και μέσα από την συλλογική μας μνήμη αντιλαμβάνομαι πως ίσως μερικοί μας αντιπαθούν, κάμποσοι ανυποψίαστοι μας αγνοούν, άλλοι ανέχονται την παρουσία μας μα τελικά οι περισσότεροι μας αγαπούν, κατανοούν την σύνδεση μας με τούτο τον τόπο και κρυφοθαυμάζουν την ιδιαιτερότητά μας.
Επιτρέψτε μου όμως να συστηθώ.....είμαι ένας κεραμιδόγατος που δεν αγαπώ το τεμπελιό, τις ξάπλες, τους γατοκαυγάδες και την αναμονή στα κεμπαπτζίδικα για τυχόν λιχουδιές. Αυτό που περισσότερο λατρεύω είναι οι περιπλανήσεις και οι ατελείωτες εξερευνήσεις στην απέραντη Πόλη. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια όλοι έχουν βαλθεί να μετατρέψουν την Πόλη σε κάτι διαφορετικό. Έτσι και ο ζωτικός μου χώρος...τα κεραμίδια...έχουν αντικατασταθεί από πανύψηλα ορθογώνια κτίρια που προσωπικά δεν με γοητεύουν καθόλου. Ευτυχώς όμως υπάρχουν ακόμα μέρη αρκετά φιλόξενα και ιδιαίτερα για να ξεφύγω από την βαβούρα, να θαυμάσω μικρές και μεγάλες ομορφιές αλλά και να έρθω σε επαφή με ιδιαιτερότητες του παρελθόντος.
Προσπερνώντας βιαστικά τους ανθρώπους, εισέρχομαι στην πύλη που άλλοτε περνούσαν τα άλογα του βυζαντινού ιππικού για να σταβλιστούν. Σήμερα εδώ σταθμεύουν αθροιστικά περισσότεροι ίπποι από οτι στο παρελθόν αφού ο χώρος είναι γεμάτος αυτοκίνητα.
 |
| Η πύλη που οδηγούσε στον χώρο που βρίσκονταν η ιππική δύναμη της Βασιλεύουσας |
 |
| Μερικές ματιές προς τα πάνω. Κτίσματα με παρουσία χιλιετιών |
