Ένα κεμπαπτζίδικο αλλοιώτικο απ'τα άλλα

Υπάρχουν ορισμένες προσκλήσεις που δύσκολα μπορεί να αρνηθεί κανείς. Μια από αυτές έλαβα και εγώ από την ομάδα διάσωσης του AKUT. Με προσκάλεσαν λοιπόν σε ένα κεμπαπτζίδικο στο Kurtuluş. Η ιδιομορφία του εν λόγω μαγαζιού είναι ότι η ψησταρία είναι χτισμένη ακριβώς μαζί με τα χαμηλωμένα τραπεζάκια. Αυτό και μόνο δημιουργεί μία πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και το κάνει τόσο αλλοιώτικο από τα κοινά μαγαζιά κεμπάπ!

Τα πρώτα συνοδευτικά, στο βάθος δεξιά, ετοιμάστηκαν σιγά-σιγά

Ο ψήστης ετοίμασε τα ψητά λαχανικά και συνοδευτικά. Ψητές ντοματούλες, πιπεριές, κρεμμύδια με συνοδεία φρεσκοπλυμμένου ευδωδιαστού μαιντανού, καθώς και ψητές μα συγχρόνως αφράτες πιτούλες. Απλά μα ονειρεμένα!

Μεσ'της Πόλης το χαμάμ...

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο όμορφα ένιωσα μετά από την πρώτη μου επίσκεψη στο χαμάμ. Φοβερή εμπειρία και στιγμές απόλυτης χαλάρωσης. Από τότε έκανα αρκετές επισκέψεις μα η χαρά και η ικανοποίηση που νοιώθω, παραμένουν σαν την πρώτη φορά. Συνήθως επισκέπτομαι το χαμάμ του Çemberlitaş στο Sultanahmet καθώς θεωρείται ίσως το πιο τουριστικό χαμάμ της Πόλης και νοιώθω πιο βολικά με τα λιγοστά μου τούρκικα. Αυτήν την φορά όμως προτίμησα το χαμάμ του Cağaloğlu έχοντας την επιθυμία για κάτι λιγότερο τουριστικό αλλά και για να έχω σημείο σύγκρισης.

Από την μία πλευρά απόλαυσα ιδιαίτερα το ότι είμασταν εντελώς μόνοι μας και μπορούσαμε να κάνουμε ότι τραβούσε η καρδιά μας, από την άλλη πλευρά οι τιμές ήταν σαφώς ακριβότερες απ'οτι στο προηγούμενο χαμάμ. Παρ'όλα αυτά μείναμε όλοι πάρα πολύ ευχαριστημένοι σε αυτήν την όαση της χαλάρωσης. Για τον Μπάμπη, τον Σπύρο και τον Μύρωνα ήταν η πρώτη επίσκεψη και η αρχική αμηχανία μεταμορφώθηκε σε χαμόγελα απόλαυσης, όταν ξάπλωσαν στην καυτή πλάκα του χαμάμ. Ξαπλώσαμε αρκετή ώρα και αφήσαμε τις αισθήσεις μας να χαλαρώσουν. 

Η παρέα ξανάσμιξε

Σχεδιάζαμε αρκετό καιρό αυτό το ταξίδι, μα όλο και κάτι συνέβαινε ή απλά το αμελούσαμε. Αυτήν την φορά όμως πήγαν όλα καλά και τα καταφέραμε. Τα φιλαράκια ήρθαν και η παρέα ξανάσμιξε!

Η υποδοχή τους στο αεροδρόμιο

Το πρόγραμμα που έφτιαξα ήταν βαρύ και εξαντληθήκαμε αρκετά, καθώς ήθελα να τους δείξω όσο δυνατόν περισσοτερα πράγματα και αξιοθέατα από την Πόλη. Τελικά άξιζε την κούραση, αφού τα παιδιά ευχαριστήθηκαν πάρα πολύ και η Πόλη είναι χαραγμένη μέσα τους με τις καλύτερες εντυπώσεις. Εκτός από τα αξιοθέατα και τις ατελείωτες περιπλανήσεις, το πρόγραμμα περιλάμβανε και ξέγνιαστες βραδιές. Η πρώτη βραδινή μας έξοδος πραγματοποιήθηκε στο Nevizade και φυσικά περάσαμε τέλεια.

Φωτογραφικό αφιέρωμα στην μεγάλη Οδό του Πέραν

Μετά το άρθρο για τις λιχουδιές της Ίστικλαλ θα ήταν αδικία να μην παρουσιάσω και μερικές φωτογραφίες από τα υπέροχα νεοκλασσικά κτίρια και τα υπόλοιπα κτίσματα που κοσμούν την Ίστικλαλ. Φυσικά είναι αδύνατον να φωτογραφίσω όλη την Ίστικλαλ και όσες όμορφες εικόνες κι αν ''ανεβάσω'', τιποτά δεν συγκρίνεται με έναν απολαυστικό περίπατο. Ως ότου έρθει όμως η ώρα για τον δικό σας περίπατο στην Πόλη, απολαύστε τις φωτογραφίες και ταξιδέψτε στον χρόνο.

Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος

Το Ζάππειο Παρθεναγωγείο που παρά την δυσκολία των καιρών, ακόμα λειτουργεί

Ο κρυμμένος λεμονόκηπος

Αχ τι σου είναι αυτή η Πόλη! Όλο εκπλήξεις και κρυμμένα μυστικά. Διάθεση για αναζητήσεις να'χει κανείς και τα ενδιαφέροντα μέρη δεν θα τελειώσουν ποτέ.

Ότι δεν φαίνεται, δε σημαίνει οτι παύει να υπάρχει, λέει ένα ρητό. Και επειδή αυτό ισχύει,δε θα μπορούσα να μην χαρώ στην ανακάλυψη του κρυφού λεμονόκηπου. Κάτι σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. Μου παρουσιάστηκε μέσα από μια κανονική είσοδο κτιρίου, όχι μια θαυμαστή χώρα βέβαια, αλλά ένα θαυμάσιο μέρος για να περνάω τις ωραίες μου στιγμές.

Η είσοδος του Λεμονόκηπου. Δε πάει ο νούς σου με τίποτα, ότι δε πρόκειται για ένα κοινό κτίριο.

Εισχωρώ λοιπόν στο σκοτεινό εσωτερικό