Πριν ξεκινήσω να γράφω για το πραγματικό θέμα, να κάνω μια μικρή παρένθεση και να δώσω μια συμβουλή. Όταν ξεκινάτε ταξίδι, ας έχετε για κάθε ενδεχόμενο πάντα μαζί σας μια φωτογραφική μηχανή ή ένα κινητό τηλέφωνο. Δεν ξέρει ποτέ κανείς τι θα συναντήσει. Εγώ αμέλησα να έχω και τα δυο μαζί μου και το μετάνοιωσα. Συνάντησα στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης τον Hakeem Olajuwon και έχασα την μοναδική ευκαιρία να βγω φωτογραφία με αυτό το μέγιστο είδωλο. Όσοι δεν γνωρίζετε τον Hakeem "the Dream" Olajuwon, μην τολμήσετε να ξαναπιάσετε την λέξη basketball στο στόμα σας, προτού δείτε αυτό εδώ και εδώ. Απλά ο καλύτερος ψηλός όλων των εποχών,αν και ο άνθρωπος έπαιζε όλες τις θέσεις. Τουλάχιστον παρηγορήθηκα που αφιέρωσε αρκετό χρόνο για να κουβεντιάσουμε.
Υπήρχε μόνο μια λύση, να ξεχάσω όσο πιο γρήγορα γινόταν την κουταμάρα να μην έχω μαζί την φωτογραφική μου μηχανή. Και αυτό ήταν τρελό φαγοπότι στην Πόλη!
Για απόψε επιλέξαμε κάτι διαφορετικό και όχι τόσο τουριστικό. Απόψε θα τιμούσαμε το Canım Ciğerim!
Υπήρχε μόνο μια λύση, να ξεχάσω όσο πιο γρήγορα γινόταν την κουταμάρα να μην έχω μαζί την φωτογραφική μου μηχανή. Και αυτό ήταν τρελό φαγοπότι στην Πόλη!
Για απόψε επιλέξαμε κάτι διαφορετικό και όχι τόσο τουριστικό. Απόψε θα τιμούσαμε το Canım Ciğerim!
Το μαγαζί προσφέρει λίγα και θα ήταν λάθος να περιμένει κανείς εξυπηρέτηση εστιατορείου. Με το που κάτσαμε, στρώθηκε μια κόλλα χαρτί στο τραπέζι και τα πρώτα πιάτα μας καλοδέχτηκαν.