Αχ, ήρθε πάλι ο χειμώνας και μπήκε σιγά σιγά για τα καλά στην καθημερινότητά μας. Κρύο, βροχές, βαριά ρούχα, μουντός καιρός, συναχωμένες μυτούλες. Φυσικά τον χειμώνα και το κρύο δεν τα πολυσυμπαθώ αλλά έχει και αυτή η περίοδος την γλύκα της.
Μία τέτοια γλύκα γεύομαι κάθε φορά τέτοια εποχή. Αναφέρομαι στις ζαχαρωμένες κολοκύθες και στα σιροπιαστά κυδώνια. Βασικά είναι δύο προιόντα που μπορεί κανείς να ''παίξει '' σε απίστευτους συνδυασμούς στην κουζίνα. Στην Πόλη ο πιο διαδεδομένος και ίσως πιο παραδοσιακός τρόπος είναι αυτός του γλυκού.
 |
Το κυδώνι, σιροπιαστό-σιροπιαστό |
Ποτέ δε μπορώ να αρνηθώ όταν εμφανίζεται μπροστά μου ένα κέρασμα κυδώνι και βλέπω τα γυαλιστερά σιρόπια του να κυλούν αργά-αργά στις πλαγιές του.
Ο μόνος ίσως λόγος να το απαρνηθώ είναι η προσφορά ενός κομματιού κολοκύθας. Η απόλαυση είναι απερίγραπτη.