Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Η δεύτερη επίσκεψη για προσκύνημα στον Άγιο Φωκά

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην Πόλη, ένοιωσα μια τρομερή επιθυμία να καλύψω κάθε σπιθαμή της άγνοιάς μου για αυτήν και γνωρίζοντάς την, ουσιαστικά να ανακαλύψω τον ίδιο μου τον εαυτό. Από τότε κύλησαν ήδη τέσσερα χρόνια, μα ο ενθουσιασμός και η εσωτερική μου ανάγκη δεν υπέστησαν καμία μεταβολή.
Σε αυτήν την διαρκή γνωριμία με την Πόλη, οι επισκέψεις στις εκκλησιές της είναι από τις βασικές μου προτεραιότητες γιατί εκτός από τις θρησκευτικές ανάγκες και αναζητήσεις, καταννοώ καλύτερα ιστορικά γεγονότα, αντιλαμβάνομαι τις ιδιαιτερότητες κάθε εποχής και έρχομαι σε άμεση επαφή με έναν τρόπο βίου που έρχεται να δώσει νόημα και να καλύψει τα οποιαδήποτε εσωτερικά κενά προκύπτουν στην ζωή μου.
Στο πίσω μέρος του νού μου υπάρχει πλέον η επιθυμία κάποια μέρα να κατορθώσω να επισκεπτώ κάθε ναό της Πόλης και όσο παραμένω υγιής θα συνεχίζω να επισκέπτομαι για προσκύνημα κάθε φορά μια διαφορετική εκκλησία αλλά και να τον παρουσιάζω στα ΧΑΜΠΕΡΙΑ. Τούτη την φορά έχει σειρά ο ναός του Αγίου Φωκά στο Ortaköy.
Η ανατολική πρόσοψη του ναού του Αγίου Φωκά
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που επισκέπτομαι αυτήν την εκκλησία. Τον περασμένο Μάρτιο είχα βρεθεί και πάλι εδώ, στους Πρώτους Χαιρετισμούς. Θυμάμαι σαν να είναι τώρα, όταν φτάνοντας το σούρουπο έξω από τον ναό του Αγίου Φωκά, έσπρωξα την εξωτερική σιδερένια αυλόπορτα και εισήλθα στο εσωτερικό. Δεν είδα πουθενά φωτισμό και μου έκανε εντύπωση, καθώς επιθυμούσα πάρα πολύ καιρό να επισκεφτώ την συγκεκριμένη εκκλησία και υπέθεσα οτι και άλλοι θα είχαν θελήσει το ίδιο. Κατευθύνθηκα προς τον ναό και παρατήρησα μερικά αναμμένα κεριά. Εκεί βρισκόνταν μόνον ο ιερέας και από την ματιά του κατάλαβα οτι η επίσκεψή μου τον εξέπληξε πολύ. Δεν υπήρχε ούτε καν ψάλτης παρά μόνον εγώ και εκείνος. Ο φωτισμός του ναού παρέμενε σβηστός λόγω της πλήρης απουσίας ανθρώπων, ενώ ο ιερέας είχε ανάψει μόνο 2-3 κεριά για να βλέπει και τα έκανε όλα μόνος του. Έψελνε από το ψαλτήρι, έμπαινε στο Ιερό, λιβάνιζε, προσκυνούσε, ψαναέψελνε. Μετά το τέλος των Χαιρετισμών με πλησίασε με ένα πλατύ χαμόγελο και τρομερή διάθεση φιλοξενίας, επιβεβαιώνοντας τις σκέψεις μου οτι πρώτα απ'όλα πρέπει εμείς να στηρίξουμε αυτούς τους ναούς περισσότερο, ακόμα και με μια απλή επίσκεψη για προσκύνημα. 
Πάντως πρέπει να παραδεχτώ οτι εκείνο το απόγευμα έζησα μια από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές σε εκκλησία. Μοναδικός προσκυνητής, σε έναν σχεδό ολοσκότεινο ναό, υπό το φώς των 3 κεριών, με τον ιερέα να εκτελεί τα πάντα μόνος του και έξω ο κόσμος να γλεντά στις καφετέριες και να κάνει τις βόλτες του ανυποψίαστος. 
Ένα αμυδρό φώς να σκίζει το σκοτάδι και να υπερνικά τον καταναλωτικό υλισμό τριγύρω μου.
Τέτοια ατμόσφαιρα δεν έχω ξαναβιώσει και φυσικά δεν υπήρξε καμία σκέψη για φωτογραφίες και παρατήρηση των λεπτομεριών του ναού.
Έτσι με τούτη την δεύτερη επίσκεψη μπόρεσα να δώ όσα δεν κατάφερα την πρώτη φορά.
Εικόνες Αγίων μερικά μόλις βήματα μετά την αυλόπορτα
Ο ναός κτίστηκε σε χώρο που προυπήρχε ταπεινός ναός του Αγίου Φωκά από το 1560
Το εσωτερικό του ναού είναι πανέμορφο και μεγαλοπρεπές, όχι λόγω του όγκου αλλά κυρίως εξαιτίας των στοιχείων του διακόσμου και του φωτισμού που, αλλού έντονος και αλλού αμυδρός, τονίζει την υλική και ψυχική λαμπρότητα του χώρου.
Το εσωτερικό του ναού του Αγίου Φωκά εντυπωσιάζει

Μέρος του τέμπλου στο βόρειο κλίτος

Μετά από τόσες πολλές επισκέψεις σε εκκλησίες της Πόλης, διαπίστωσα πως ακόμα και οι λεγόμενοι μεταβυζαντινοί ναοί της Πόλης έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, τα οποία οδηγούν σε αρκετά συμπεράσματα, ανάλογα με την περίοδο που κατασκευάστηκαν.
Τα καμπαναριά τους, το αν οι ναοί είναι τρουλαίοι ή όχι, ο εξωτερικός διάκοσμος, ο όγκος τους, ακόμα και ο αριθμός των παραθύρων τους, μας επιτρέπει να τους ταξινομήσουμε χρονικά αλλά κυρίως να κάνουμε ορισμένες διαπιστώσεις για το κλίμα που επικρατούσε την εκάστοτε περίοδο, την ανοχή που υπήρχε για τους χριστιανούς και ειδικότερα για τους Ρωμιούς της Πόλης, τα θεσμικά πλαίσια, δημογραφικές παρατηρήσεις κ.λ.π. Εξάλλου οι οθωμανικοί αιώνες δεν είναι κάτι μονοκόματο ή σταθερό αλλά υπήρχαν μεγάλες διακυμάνσεις σε όλα τα πλαίσια, ακόμα και στην καρδιά της οθωμανικής αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη.
Ο ναός του Αγίου Φωκά ακολουθεί την τάση της αρχιτεκτονικής εσωστρέφειας της εποχής αφού οι εκκλησίες έδειχναν σεμνές, με λίγα ανοίγματα και παράθυρα και φυσικά με στέγη αντί τρούλου. Όλα αυτά φυσικά για να μην προκαλεί η όψη τους ενώ γενικά τα κωδωνοστάσια είναι κατασκευασμένα σε μορφή πύργου.
Η είσοδος του ναού του Αγίου Φωκά
Η στέγη με χαμηλή κλίση είναι επίσης ένα χαρακτηριστικό των εκκλησιών και μπορεί κανείς να το παρατηρήσει πολύ εύστοχα όταν βρεθεί στο μέσο αυτών των ναών, εκεί όπου η ψευδοροφή κάνει την στέγη να δείχνει σχεδόν επίπεδη.
Ο Παντοκράτωρ στο μέσον του ναού
Βέβαια κάθε ναός διαθέτει και τις ιδιαιτερότητές του και στον συγκεκριμένο αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι το επιβλητικό τέμπλο. Ένας υπέροχος συνδυασμός ξύλου με στοιχεία μαρμαρογλυπτικής με εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Το τέμπλο του Αγίου Φωκά. Κομψό, επιβλητικό, με ιδιαίτερη τεχνική που εντυπωσιάζει
Λεπτομέριες από το τέμπλο
Μέχρι την περίοδο των Σεπτεμβριανών η ενορία διέθετε περίπου 180 οικογένειες ενώ στις μέρες μας περίπου 30 άτομα αποτελούν το ποίμνιο του προαστίου.

Ο καθένας μας πιθανόν να φέρνει στον νού του διαφορετικές εικόνες στο άκουσμα της λέξης Ortaköy. Πολλοί ίσως σκέφτονται την θέα με τον Βόσπορο και την γέφυρα, άλλοι ίσως τα λαχταριστά kumpir και σίγουρα αρκετοί τις καφετέριες, τα μπάρ και την έντονη νυχτερινή ζωή.
Όμως ο ναός του Αγίου Φωκά είναι το διαχρονικό σήμα κατατεθέν του προαστίου. Εξάλλου πριν την ονομασία Ορτάκιοι ή Μεσοχώρι, όπως αρέσκονται πολλοί να αναφέρουν, η περιοχή ονομάζονταν Άγιος Φωκάς λόγω της ομώνυμης Μονής που είχε ιδρύσει ο Αυτοκράτορας Βασίλειος Α' ο Μακεδών. Εξάλλου η επιλογή της παραθαλλάσιας περιοχής με τους φημισμένους κήπους μόνο τυχαία δεν ήταν.
Ρίχνοντας μια τελευταία ματιά γύρω μου, ένοιωσα τον ναό να επισκιάζει τα πάντα στο προάστιο. Ο φωτισμός έγινε περισσότερο διάχυτος και τα χρώματα του εσωτερικού οξύνθηκαν, έγιναν πιο λαμπερά και έντονα. Και καθώς όλα όσα με περικύκλωναν ακτινοβολούσαν, η εικόνα γύρω μου άρχισε να μεταβάλλεται και να γίνεται πιο αιθέρια. Είχα πάλι εισχωρήσει για τα καλά στην πραγματική διάσταση της Πόλης.

26 σχόλια:

  1. "....επιβεβαιώνοντας τις σκέψεις μου οτι πρώτα απ'όλα πρέπει εμείς να στηρίξουμε αυτούς τους ναούς περισσότερο, ακόμα και με μια απλή επίσκεψη για προσκύνημα.". Πόσο δίκιο έχεις βρε Θοδωρή!

    και μιας και στο ιστολόγιό μου έχω να κάνω με τους Αγίους που κατάγονται (όπως ο Άγιος Φωκάς) ή έζησαν στον Πόντο, θα κάνω και μια παραπομπή στην πολύ όμορφη εκκλησιά που μας παρουσίασες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι φίλε μου. Υπάρχουν δεκάδες εκκλησίες στην Πόλη που θα άξιζαν περισσότερης προσοχής απο τους επισκέπτες της Πόλης και θα ήταν σωστό σιγά σιγά και τα τουριστικά γραφεία να "ψαχτούν" λίγο περισσότερο αλλά και οι τουρίστες, ειδικά όσοι έρχονται ξανά και ξανά, να βγούν από το καλούπι των στερεοτύπων.
      Τους χαιρετισμούς μου και καλή εβδομάδα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Υπέροχη εκκλησιά ! Το τέμπλο το φωτογράφισες τόσο όμορφα που πάλι μου δημιούργησες την επιθυμία να το δώ και να το αγγίξω. Στο Ορτάκιοι δεν έχω πάει ακόμη και είναι καλό που αναφέρθηκες στο ναό για να μην περιοριζόμαστε
    στα προβεβλημένα αξιοθέατα και την διασκέδαση της τουριστικής καφετέριας, όπως αναφέρεις . Θοδωρή μου γράψε κι ό τι αλλο εχει μείνει απ το παρελθόν για να δούμε στο Μεσοχώρι του σήμερα. Σου εύχομαι ένα όμορφο φθινόπωρο και μια δυνατή επάνοδο στις εξορμήσεις σου.
    Καλό υπόλοιπο Κυριακής !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Στεφανία μου. Το Ortaköy σε περιμένει στην επόμενη επίσκεψή σου.
      Να είσαι και να περνάς καλά και θα τα πούμε πάλι σύντομα, εύχομαι και από κοντά σιγά σιγά.

      Διαγραφή
  3. Γειά σου Θοδωρή, να είσαι πάντα καλά.
    Όταν πριν λίγους μήνες ήμασταν στην Πόλη , περάσαμε απέξω από την εκκλησία και δυστυχώς δεν μπήκαμε μέσα γιατί κανείς δεν μας ενημέρωσε περί τίνος επρόκειτο. Νοιώθω τύψεις και ως Πόντιος που δεν το έψαξα μόνος μου και έτσι έχασα την ευκαιρία να μπω στην υπέροχη εκκλησία που μας παρουσίασες. Την επόμενη φορά σίγουρα θα πάω!!Διάβασα το Συναξάρι του Αγίου Φωκά του Σινώπης και πουθενά δεν αναφέρει ότι ήταν Επίσκοπος , όπως γράφει η μαρμάρινη επιγραφή της εισόδου! Όπως και να έχει , διαβάζοντάς σε, αυθόρμητα μου ήρθε η ακατανίκητη επιθυμία να ήμουν εκεί μαζί σου , να προκαλέσουμε διπλή έκπληξη σε Αυτόν τον Ηρωα Ιερέα του ναού!!!
    ΧΡΗΣΤΟΣ
    ΒΕΡΟΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα τα ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ , όπως και αυτό της Εκκλησίας Ελλάδος,
      αναφέρουν ότι ο Άγιος Φωκάς είχε την καταγωγή από τη ΣΙΝΩΠΗ
      αλλά και ότι ήταν υπήρξε επίσκοπος αυτής

      Διαγραφή
  4. Θοδωρή, ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο παρουσιάζεις τὰ θέματά σου εἶναι, ὅπως πάντα, μαγευτικός!

    Νῖκος

    ΥΓ. Νὰ μὴν μιλήσω γιὰ τὰ 30 ἄτομα πλέον τοῦ Ὀρτάκιοϊ... Πρὸ μηνὸς ἤμουν στὴν Κομοτηνή. Οἱ Τοῦρκοι "δὲν δικαιοῦνται διὰ νὰ ὁμιλοῦν" περὶ παραβιάσεων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων στὴν Δ. Θράκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Νίκο μου και χάρηκα πολύ πάλι που δίνεις το παρόν.

      Τα 30 άτομα του Ορτάκιοι δεν είναι ελληνικής καταγωγής, ίσως μόνο μερικοί από αυτούς. Επομένως στην συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και γενικά ούτε κάν σύγκριση με τα θέματα της Θράκης.

      Βλέπω κάνεις ταξιδάκια εντός Ελλάδος...άντε σύντομα λίγο παραπέρα και έφτασες και στην Πόλη.
      Η Κομοτηνή είναι στους στόχους μου και ίσως του χρόνου καταφέρω να πάω ως εκεί.

      Φιλιά και να τα πούμε πάλι σύντομα

      Διαγραφή
  5. Sας παρακολουθω τακτικοτατα και θα σας παρακαλουσα εαν ειναι δυνατον να επισκευθειται τον Ναο του Αγ.Νικητα που γιορταζει στις 15/9 ειναι κοντα στον Ναο της Αγ.Ζωνης το κλειδι το εχει ο καντυλαναυτης της εκκλησιας αυτης, πριν παρα πολλα χρονια ειχα παει με την μητερα μου γιαυτο και δεν δυμαμαι τωρα να σας πω σε ποια περιοχη ειναι, εαν ομως ρωτησετε καποιον ηλικιωμενο παπα μαλλον θα σας κατατοπισει,ειναι μεσα σε ενα τουρκομαχαλα[τωρα]απο εξω δεν φαινεται οτι ειναι εκκλησια οταν ομως ανοιξει η πορτα εκει καταλαβαινεις την ιεροτητα του χωρου και ειδικα οταν καταιβης τα σκαλια και βρεθης κατω σε μια αλλη εκκλησια με αγιασμα, σας ευχαριστω κ καληδυναμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και ευχαριστώ για τις αναγνώσεις.
      Μου δίνεις την ευκαιρία να σου στείλω έναν σύνδεσμο:

      http://tixamperiaapothnpolh2.blogspot.com/2014/03/blog-post.html

      διαβάζοντάς τον, είμαι σίγουρος πως θα "ταξιδέψεις" αρκετά χρόνια πίσω.
      Να είσαι καλά και καλή βδομάδα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  6. Θοδωρή, θησαυρός οπως πάντα. Πόσα πράγματα δεν ξέρει κανείς...
    Θανάσης - Βόλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα Θανάση μου....εγώ να δείς πόσα πράγματα δεν γνωρίζω και πόσους θυσαυρούς θα έχω την ευτυχία να συναντήσω ακόμα.
    Πολλούς χαιρετισμούς στον Βόλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, Θεσσαλονίκη08 Σεπτεμβρίου, 2014 23:45

    Ο πάτερ Ευάγγελος ο ιερέας του Αγ. Φωκά και η όμορφη οικογένειά του είναι φίλοι. Πράγματι έτυχε και σε μας να εκκλησιαζόμαστε στο ναό μόνον οι δυο οικογένειες, η δική του κι η δική μου Ψάλτες οι γιοί μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να μην παραλείψω να γράψω το πόσο καλλίφωνος είναι ο πάτερ-Ευάγγελος.
      Πολλούς χαιρετισμούς Αναστασία μου.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  9. Θοδωρή σε χαιρετώ οπως και όλους τους συνταξιδιώτες σου.Ανατρέχοντας στον υπέροχο Σκαρλάτο Βυζάντιο, αναφέρω πως στην αρχαιότητα το Ortakoy η Μεσαχώριο για τους Ρωμιούς λεγόταν Αρχίον .από το όνομα του πρώτου Μεγαρέα εποίκου Αρχία.Στα Βυζαντινά χρόνια ονομαζόταν Αγιος Φωκάς, όπως γράφεις και εσύ,γιατί στην θέση αυτή ο Βασίλειος ο Μακεδών έκτισε λαμπρότατη μονή.Την εποχή εκείνη οι πλαγιές της περιοχής ήταν γεμάτες με αμπέλια και κερασιές.Το χωριό δε, το έτεμνε στη μέση ένας χείμαρος (η σημερινή λεωφόρος που οδηγεί στο βάθος του Ortakoy καθώς και στο Ulus) ο οποίος είχε δημιουργήσει ένα δέλτα πάρα πολύ εύφορο και στο οποίο γινόντουσαν τα περισσότερα και τα ωραιότερα λαχανικά της Πόλης.Το χωριό κατοικούνταν σχεδόν κατά το πλείστον απο Ρωμιούς ,Αρμένιους και Εβραίους ,εξ ού και η μεγάλη Συναγωγή λίγα μέτρα πιο πέρα απο τον Αγιο Φωκά.Ο δε λόφος που είναι λίγο πρίν τον Kurucesme ήταν γεμάτος κουμαριές,πεύκα, δάφνες και κυπαρίσσια,.όπου κελαιδούσαν όλη την ημέρα χαρούμενα τα πουλιά.Κάθε σύγκριση με την σημερινή εικόνα του κοσμοπολίτικου προαστίου,με τα άπειρα φαγάδικα και τις ορδές των επισκεπτών, προκαλεί θυμηδία.Τάσος.Θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κωνσταντίνος Κόττης09 Σεπτεμβρίου, 2014 21:45

    Όπου και να ταξιδέψεις στην Πόλη η αλήθεια σε πληγώνει.... Θοδωρή καλή εκκλησιαστική χρονιά ! Κοινότυπο αλλά σε ευχαριστούμε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Κωνσταντίνε μου. Και εγώ σε ευχαριστώ, όπως και όλους σας για την χαρά της επικοινωνίας μας και τις αναγνώσεις σας.
      Να περνάς όμορφα.

      Διαγραφή
  11. Διονυσία Πάλμου10 Σεπτεμβρίου, 2014 13:34

    Δύο χρόνια πριν βρεθήκαμε κι εμείς στην όμορφη γειτονιά του Αγίου Φωκά. Και βέβαια βρήκαμε την πόρτα ερμητικά κλειστή... Θυμάμαι πως και σε εμένα είχε κάνει εντύπωση το πυργοειδές καμπαναριό, η στέγη, η πόρτα και η εσωστρέφεια όπως τόσο εύστοχα επεσήμανες του ναού. Όλες αυτές οι μυστηριώδεις και παράξενα όμορφες εκκλησιές της Πόλης -τόσο διαφορετικές από τις δικές μας- νιώθω ενδόμυχα ότι μας βλέπουν παραπονεμένες και μας απευθύνουν ένα σιωπηλό κάλεσμα... Είναι οι ναοί "των μεγάλων λυγμών"... Όταν φεύγω από αυτές τις εκκλησιές -είτε καταφέρω να εισέλθω στο εσωτερικό είτε σταθώ απ' έξω - πάντα νιώθω ότι αφήνω ένα κομμάτι της ψυχής μου εκεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διονυσία μου πλησιάζουν οι μέρες που θα μας έρθεις στην Πόλη.
      Ευκαιρία να ξαναπροσπαθήσεις να επισκεφτείς τον Άγιο Φωκά ή κάποια ανάλογη εκκλησία.
      Τους χαιρετισμούς μου και τα λέμε ξανά σύντομα.

      Διαγραφή
  12. Καλησπέρα, Θοδωρή!
    Το θέμα είναι ότι διαβάζοντας την ανάρτηση και στο σημείο που αναφέρεσαι στο ότι έχεις επισκεφθεί ξανά στο παρελθόν τον ναό του Αγ. Φωκά, νόμισα για μια στιγμή ότι δεν το είχα ξαναδιαβάσει αλλά ότι ήμουν εγώ ή κι εγώ εκεί! Αυτή πιστεύω είναι μια πολύ ουσιαστική επιτυχία του blog σου, ότι νομίζουμε αυτά που διαβάζουμε πως τα έχουμε ζήσει και δεν τα έχουμε απλώς διαβάσει!
    Καλή συνέχεια, Θοδωρή, και καλή δύναμη!!!
    Τα λέμε στο επόμενο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαρία μου. Με χαροποιεί πολύ που ξέρω οτι οι αναρτήσεις έχουν αμεσότητα και νοερά σας μεταφέρουν στην Πόλη. Αυτή η αμεσότητα, σε συνδυασμό με απλότητα και ευθύτητα είναι από τα ζητούμενά μου και ευτυχώς αυτό συμβαίνει.
      Να είσαι καλά για την επιβεβαίωση και σε ευχαριστώ.
      Φιλιά στο Περιστέρι και φυσικά τα λέμε πάλι στο επόμενο.

      Διαγραφή
  13. ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΥΧΑΙΑ ΕΠΕΣΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΕΖΗΣΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΕΙΡΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΕΣΥΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και ευχαριστώ για την επικοινωνία.
      Είναι πολύ χαρμόσυνο να γνωρίζω οτι μοιραστήκαμε τις ίδιες εμπειρίες και συναισθήματα.
      Τους χαιρετισμούς μου στην Βέροια.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  14. Θοδωρή μαγευτική πραγματικά η ανάρτηση.

    Και εγώ δυστυχώς ανήκω σε αυτούς που δεν έχουν επισκεφτεί το ναό, αν και τόσο κοντά. 'Εχω πάει μέχρι το Σαριέρ, δυο φορές, αλλά στο Ορτάκιοϊ τίποτα. Μόνο από μακριά ή μέσα από το λεωφορείο και με απίστευτη κίνηση. Είναι βέβαια, ούτως ή άλλως, από τους στόχους του επόμενου ταξιδιού μου (κοντεύει!).

    Διάβασα με καθυστέρηση την ανάρτηση και ω(!) της εκπλήξεως! Ανήμερα της γιορτής του Αγίου Φωκά! Παράξενη σύμπτωση ε; Η δεύτερη έκπληξη είναι ότι τελικά πρόκειται για την εκκλησία που μου είχες περιγράψει σε άλλη ανάρτηση πριν καιρό. Δε φανταζόμουν με τίποτα ότι θα ήταν αυτή.

    Να 'σαι καλά!

    Πολλές πολλές ευχαριστίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Ελένη μου. Όμορφο που συνέπεσε το σχόλιό σου ανήμερα του Αγίου.
      Ελπίζω τούτη την φορά, που όντως κοντεύει, να καταφέρεις μια στάση και επίσκεψη και στον ναό του Αγίου Φωκά.
      Στο άνω μήνυμά σου, μιας και έφτασες ως εκεί, μου θύμισες και τον ναό των Παμμέγιστων Ταξιαρχών στην Σθένη....άλλη ιστορία και εκεί.

      Πολλές ευχαριστίες και από μένα, που σε διαβάζουμε συνεχώς και θα τα πούμε πάλι σύντομα.

      Διαγραφή
  15. ΄Οπως πάντα, μια ανάρτηση που μ΄αφήνει μαγεμένη, χωρίς λόγια και μέσα στη ζήλια αφού δεν έχω καταφέρει ακόμα να δω το εσωτερικό της εκκλησιάς!

    Ε.-
    Ας είσαι καλά εσύ όμως που το κατάφερες και που τα κατάφερες να με κάνεις να το δω, ίσως καλύτερα απ΄ότι να το έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή