Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Τα κρυφά στολίδια της Ίστικλαλ

Όσες φορές και αν βρεθώ στο Πέρα, δεν θα περπατήσω ποτέ βιαστικά και μηχανικά σαν τον περισσότερο κόσμο, που σχεδόν πάντα αγνοεί να σηκώσει λιγάκι το κεφάλι ψηλά και να δεί τις ομορφιές των κτιρίων. Σχεδόν πάντα θα αφιερώσω χρόνο και θα απολαύσω αυτό το τόσο ιδιαίτερο μέρος. Αυτό που μου έκανε από την πρώτη φορά εντύπωση είναι οι πανέμορφες λεπτομέριες των νεοκλασσικών κτιρίων. Αμέσως κατάλαβα πως η Ίστικλαλ δεν αποτελείται μόνο από εμπορικά μαγαζιά και εστιατόρεια, αλλά πως πίσω από όλα αυτά υπήρχε ή και εξακολουθεί να υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο.
Σας παρουσιάζω λοιπόν τα κρυφά στολίδια της Ίστικλαλ:
Το πανέμορφο κτίριο στην αρχή της Ίστικλαλ με την φοβερή διακόσμηση.
Η κάτω όψη ενός μπαλκονιού
Κάτι που μου θύμισε βυζαντινό δικέφαλο αετό

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Λαχταριστά τρίγωνα

Μετά από κάμποσες μέρες προσπαθειών και πειραματισμού τελικά βρήκα την κατάλληλη αναλογία.
Τα καλαμποκένια τρίγωνα ειναι γεγονός. Χρυσοροδισμένα και τραγανά μα ταυτόχρονα αφράτα και απαλά. Τρώγονται σαν συνοδευτικά πιάτου αλλά και σαν ένα σύντομο, χορταστικό σνάκ.
Όσοι πιστοί προσέλθατε στην αλυσίδα καταστημάτων που επιβλέπω.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Μιά του κλέφτη, δυό του κλέφτη....τρείς και μπούκαρα

Πως αλλάζουν οι καιροί και από εκεί που προσπαθούσαμε να την κάνουμε ''σκαστή'' απ'το σχολείο, τώρα συμβαίνει το αντίθετο. Πάντως εγώ παρ'ότι όχι ιδιαίτερα καλός μαθητής, απολάμβανα ανέκαθεν την σχολική ζωή.
Προσπάθησα κάμποσες φορές να εισέλθω στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο μα έβρισκα συνεχώς την πόρτα κλειστή.
H πίσω πλευρά του Ζαππείου
Τελικά ένα πρωινό βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους στο Τάξιμ και το εκμεταλλεύτηκα. Βρήκα την πόρτα ανοιχτή και μπούκαρα!

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ροκ κέφια και τουρκικά ντέφια..

...παραφράζοντας τον γνωστό τραγούδι του Σιδηρόπουλου. Όσες φορές έχω όρεξη για μπυρίτσα, καλή ρόκ μουσική και όλα αυτά με τον κατάλληλο κόσμο, μία είναι η λύση: küçük Beyoğlu! Ειδικά τώρα το καλοκαίρι είναι τόσο υπέροχα.
Αυτός ο μικρός δρομάκος λοιπόν, πάντα μου προσφέρει ιδιαίτερες στιγμές και έχει συνδεθεί στον νού μου με σημαντικά γεγονότα, όπως τότε πού ήρθα εντελώς ανοργάνωτος και απροετοίμαστος για την πρώτη μου εγκατάσταση. Σ'αυτό το στενάκι έζησα λοιπόν την πρώτη φορά.
Το πρώτο μου φτωχικό
Το βιβλίο στην κορυφή της φωτογραφίας το βρήκα μέσα στο διαμέρισμα! Απ'όλα τα εκατομμύρια σπίτια της Πόλης, ένας Έλληνας μάγειρας, συναντά ένα ελληνικό βιβλίο μαγειρικής. Τυχαίο;;;...δεν νομίζω!

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Νοιώθωντας σαν Πρίγκηπας

Μια έντονη εβδομάδα στην δουλειά έφτασε στο τέλος της. Σκέφτηκα λοιπόν να εκμεταλευτώ τον καλοκαιρινό καιρό και να πραγματοποιήσω έναν απολαυστικό περίπατο στην παραλία του Bostancı, να ξαπλώσω στο γρασίδι και να καταστρώσω τα προσεχή σχέδια μου, τόσο στον χώρο της δουλειάς όσο και στην αναζήτηση νέας κατοικίας.
Ένα απ'τα καλά της Πόλης είναι πως κάθε μέρα δεν είναι ίδια με την προηγούμενη και όλες οι αποφάσεις και επιλογές, ξεχυλίζουν από αυθορμητισμό. Καθώς λοιπόν βρέθηκα στην πλατεία του Βostancı, και αντικρίζοντας την απέραντη έκταση που φτάνει σχεδόν ως το προάστιο του Fenerbahçe, η ματιά μου έπεσε σε μια φωτεινή ταμπέλα της προβλήτας του λιμανιού. "Πριγκηπονήσια, αναχώρηση σε 5 λεπτά". Έκανα μια βιαστική σκέψη και δίχως να το σκεφτώ δεύτερη φορά πήδηξα στο πλοίο. Εξάλλου τα Πριγκηπόνησα απέχουν μόνο γύρω στα 20-25 λεπτά από το Bostancı.
Χαρακτηριστική κατοικία, που συναντά κανεις σε όλα τα Πριγκηπόνησα
Η Πρίγκηπος (Büyükada), το τέταρτο νησί, με τον μεγαλύτερο πλυθησμό, τα πανέμορφα σπίτια μα και με το ξακουστό μοναστήρι του Άι-Γιώργη του Κουδουνά. Ονομασία που πάρθηκε επειδή όταν τα παλιά χρόνια, έταζαν τα παιδιά στον Άγιο τους κρεμούσαν κουδούνια!