Το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως όφειλα να κάνω το πέρασμα του Βοσπόρου ένα βραδάκι. Η στιγμή αυτή έφτασε λοιπόν. Γιατί οι απολαύσεις στην Πόλη δεν τελειώνουν ποτέ.
 |
| Ο φωταγωγημένος Πύργος του Γαλατά |
Το βαρκάκι ξεκίνησε, όλη η παραλία του Βοσπόρου είχε την ίδια απερίγραπτη ομορφιά όπως και την μέρα. Όμως κάτι τα φωταγωγημένα κτίρια, κάτι η ησυχία, κάτι το δροσερό αεράκι που έσκιζε τον Βόσπορο έκαναν την όλη ατμόσφαιρα πολύ πιο ιδιαίτερη και ρομαντική.
 |
| Το ανάκτορο του Ντολμάμπαχτσε |
 |
| Το ξενοδοχείο Κempinski με τον πολυτελή κήπο του |
Τελικά όσες φορές κι αν βρεθώ στον Βόσπορο, κάθε φορά είναι πιο ιδιαίτερη απο την προηγουμένη. Έρωτας πραγματικός.
 |
| Ένα από τα ανάκτορα στην ασιατική πλευρά της Πόλης |
 |
| Μια από τις μοναδικές εικόνες και στιγμές που συναντά κανείς στην Πόλη! |
Η γέφυρα με τον παιχνιδιάρικο φωτισμό της μαγνητίζει τα βλέμματα όλων. Είναι ένας μοναδικός συνδιασμός μεταξύ μοντέρνων κατασκευών όπως η γέφυρα και τα επιβλητικά κτίσματα και πολιτιστικής παράδοσης όπως τα φωταγωγημένα τζαμιά.
 |
| Τρελό γαμήλιο γλέντι σε καραβάκι ,στην μέση του Βοσπόρου |
 |
| Ακόμα και η ναυτική σχολή είναι πανέμορφα φωτισμένη |
Το σημείο που δείχνει πάντα το τέλος της βαρκάδας είναι ο πύργος της Παρθένας.
Τελειώνοντας την μικρή μου αυτή κρουαζιέρα, έφτασα στο λιμάνι του Eminonu. Xαρούμενος χάθηκα στα στενάκια του Karaköy και πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άλλη μια συναρπαστική νύχτα στο Πέρα ξεκινούσε....
Τελειώνοντας την μικρή μου αυτή κρουαζιέρα, έφτασα στο λιμάνι του Eminonu. Xαρούμενος χάθηκα στα στενάκια του Karaköy και πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άλλη μια συναρπαστική νύχτα στο Πέρα ξεκινούσε....
ΑΧ ΤΙ ΜΕ ΘΥΜΙΣΕΣ . . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα μια τέτοια ρομαντική βραδινή βαρκάδα στο Βόσπορο να έχει μόνο ένα σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦταίει μάλλον το ότι το 2011 δεν είχαμε ακόμα ανακαλύψει τα αγαπημένα μας Χαμπέρια. Ας προσθέσουμε τώρα λοιπόν, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, ακόμα ένα σχόλιο.
Έχω και εγώ κάνει, όπως κάθε επισκέπτης της Πόλης φαντάζομαι, αρκετές φορές την κρουαζιέρα αυτή αλλά η πρώτη φορά (2007) έχει μείνει αξέχαστη. Γιατί απλά ξεκινήσαμε δειλινό και όσο προχωρούσαμε προχωρούσε το σκοτάδι, άναβαν τα φώτα και το τοπίο γινόταν όλο και πιο μαγικό. Εντελώς αδαής φυσικά δεν ήξερα τι ακριβώς έβλεπα αλλά δε με ένοιαζε. Απλά ρουφούσα όλη αυτή την ομορφιά και προσπαθούσα να τη χαράξω στη μνήμη μου. Δεν ήταν δύσκολο άλλωστε.
Αυτή ακριβώς την καταπληκτική ανάμνηση μου έφερες στο μυαλό με την ανάρτησή σου. Νομίζω όμως ότι χρειάζονταν ακόμα λίγες φωτογραφίες. Τουλάχιστον για τους αναγνώστες που δεν έχουν σταθεί, μέχρι τώρα, τυχεροί όπως εγώ.
Γειά σου Ελένη μου, σε μια ανάρτηση από τα παλιά.
ΔιαγραφήΌντως εκείνη την περίοδο τα ΧΑΜΠΕΡΙΑ στερούνταν σχολίων αφού ήταν λίγους μήνες στο διαδίκτυο.
Οι πρώτες βαρκάδες στον Βόσπορο είναι και οι πιο ιδιαίτερες αφού η μια έκπληξη διαδέχεται την άλλη.
Στις αρχές των ΧΑΜΠΕΡΙΩΝ ακολουθούσα αυστήρως την τακτική να μην παραθέτω ποτέ περισσότερες από 10 φωτογραφίες σε κάθε ανάρτηση.
Από τότε βέβαια αναθεώρησα μερικώς αφού και η θεματολογία εμπλουτίστηκε, οι αναρτήσεις έγιναν πιο πληθωρικές και γενικά πλέον παραθέτω όσες χρειάζονται για να βγεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Χάρηκα πάντως να σε διαβάσω και εγώ. Δείχνει οτι προσέχεις και τις πολύ παλαιότερες αναρτήσεις.
Φιλιά στον Πόρο και τα λέμε σύντομα σε κάποιο σχόλιο άλλης ανάρτησης.
Απλά με μία λέξη: καταπληκτικά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωργος - Σαλόνικα