Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Εθνοκάθαρση με διπλωματικά γάντια

Η σημερινη μέρα ενδεικνύται στο να θυμηθούμε ή να μάθουμε για την οριστική ταφόπλακα εστιών του Ελληνισμού από τα εδάφη της σημερινής Τουρκίας.
Σαν σήμερα, στις 30 Ιανουαρίου του 1923, υπογράφθηκε στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάννης η επιπλέον συμφωνία ανταλλαγής των πληθυσμών από τα εδάφη της Τουρκίας και της Ελλάδας.
Και οι δύο πλευρές την επιθυμούσαν, η καθεμία για διαφορετικούς λόγους, με την διεθνή κοινότητα ως απαθή παρατηρητή. Υπήρξε σαφώς μια απάνθρωπη απόφαση και για αυτό όλοι προσπάθησαν να αποποιηθούν τις ευθύνες τούτης της συμφωνίας.
Την ζημιά, τον πόνο, το δράμα και τον διωγμό τον υπέστησαν μόνον οι άνθρωποι που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.

Εξαίρεση της ανταλλαγής ήταν οι μουσουλμάνοι της δυτικής Θράκης και οι Έλληνες της Ίμβρου, της Τενέδου και της Πόλης. Οι δεκαετίες που ακουλούθησαν και τα γεγονότα που συντελέστηκαν έδειξαν τι συνέβη στις κοινότητες αυτές και την πορεία τους. Η μία άκμασε, η άλλη χτυπήθηκε και συρρικνώθηκε.

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Το τζαμί των Αράβων

Στην προηγούμενη ανάρτηση των ΧΑΜΠΕΡΙΩΝ (διάβασε εδώ) είχα την χαρά να μοιραστώ μαζί σας εικόνες και σκέψεις για ένα άγνωστο κτίσμα περασμένων αιώνων και εποχών. Προσπαθώντας να παραθέσω όσο πιο παραστατικά μπορούσα τις εκδοχές μου, σκέφτηκα να ασχοληθώ σε τούτη την ανάρτηση με ένα παρόμοιο κτίσμα, με κοινή καταγωγή και περίοδο κατασκευής του.
Έτσι λοιπόν παρέμεινα στον ιστορικό Γαλατά, που τόσα σπουδαία έχει να επιδείξει, και επισκέφθηκα το μεγαλύτερο τζαμί των βορείων παραλίων του Κεράτιου κόλπου, το Arap Camii.
Η βορειοδυτική πρόσοψη του Arap Camii

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Σταθμεύοντας σε ξεχασμένα ερείπια του Karaköy

Περπατώντας κάποιος στην Πόλη μπορεί να παρατηρήσει όλα όσα θαυμαστά και σπουδαία βρίσκονται διάσπαρτα στην έκτασή της. Και όσο πιο πολύ περιπλανιέται, τόσο πιο ξεκάθαρα διαπιστώνει πως είναι ανεξάντλητα. Βέβαια στην Πόλη υπάρχει και το εξής χαρακτηριστικό, πως οι ιδιαιτερότητες δεν είναι ευδιάκριτες αλλά απαιτούν αρκετά παρατηρητικές ματιές.
Πάμπολες φορές μου έχει συμβεί να ακολουθώ μια συγκεκριμένη πορεία, έναν συγκεκριμένο δρόμο και αρκεί ένα παρακείμενο σοκάκι για να ανατραπούν τα πάντα και να παρουσιαστούν αινιγματικά κτίσματα περασμένων αιώνων και εποχών. Ένα τέτοιο ερειπωμένο κτίσμα συνάντησα σε ένα σοκάκι λίγων μέτρων, σε κοντινό σημείο από το τζαμί Kılıç Ali Paşa και το αρχικό μου ξάφνιασμα ακολούθησε ένα χαμόγελο και η επιβεβαίωση της άποψής μου οτι "μόνον όποιος περπατήσει την Πόλη, μπορεί να την ανακαλύψει".
Αντικρίζοντας τέτοιες εικόνες, χτυπά μέσα μου κόκκινος συναγερμός

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Χρόνια πολλά καλό μου Blog No.4

Ξεκινώντας την συγγραφή της πρώτης ανάρτησης τον Γενάρη του 2011, δεν είχα φανταστεί την πορεία των ΧΑΜΠΕΡΙΩΝ αλλά και την αγάπη και την ανταπόκριση που τα αγκάλιασε όλα αυτά τα χρόνια. Το ταξίδι ξεκίνησε στις 11 Ιανουαρίου 2011 και μία ακόμη διαδικτυακή χρονιά έφθασε στο τέλος της. Γράφοντας αυτές τις γραμμές, ο νούς μου ανατρέχει σε μερικές αναρτήσεις των τελευταίων 12 μηνών, τις εμπειρίες που προέκυψαν, τα συναισθήματα που βίωσα, τις γνώσεις που κερδήθηκαν αλλά και την χαρά της επικοινωνίας μαζί σας.