Περίπατος στα στενά του Ταρλάμπασι

Ο χειμωνιάτικος καιρός δεν με πτοεί καθόλου στο να αφήνομαι στην αγκαλιά της Πόλης και να εξερευνώ κάθε σπιθαμή της. Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Πόλη, την ερωτεύτηκα και ξεκίνησα να την ανακαλύπτω. Η πρώτη συμβουλή που πήρα σαν τουρίστας ήταν: Μείνε μακρυά από το Ταρλάμπασι. Πλέον δεν θεωρώ τον εαυτό μου τουρίστα της Πόλης και έφτασε η στιγμή να εισέλθω και σε εκείνα τα τόσο κακόφημα στενά.
Το Ταρλάμπασι έχω την εντύπωση πως αποτελεί το μεγαλύτερο γκέτο της Πόλης καθώς και το πιο υποβαθμισμένο, αν αναλογιστεί κανείς οτι βρίσκεται μισή ανάσα απ'την καρδιά της Πόλης. Ναρκωτικά, πορνεία, λαθρομετανάστευση, εγκληματικότητα και παρεμπόριο είναι τμήμα της καθημερινότητας στο Ταρλάμπασι.
Διαθέτοντας κρίση σκέψης, έκανα έναν δικό μου συλλογισμό γύρω απο την συνοικία. Η ρίζα του προβλήματος πιθανόν να βρίσκεται στα Σεπτεμβριανά του '55. Το Ταρλάμπασι κατοικούνταν κυρίως από Ρωμιούς και Αρμένιους. Υστερα λοιπόν από τον διωγμό και το μπάχαλο που επικράτησε σχετικά με τα ιδιοκτησιακά ζητήματα, η περιοχή αφέθηκε στην μοίρα της και με τα χρόνια υποβαθμιζόταν διαρκώς. Επιπλέον η εισροή ανθρώπων από την ενδοχώρα εκείνη την περίοδο δεν κατάφερε να αντισταθμήσει την απώλεια των Ρωμιών. Με απλά λόγια, βρήκαν μια γειτονιά φάντασμα με τις πόρτες ανοιχτές και μπήκαν μέσα.

Αντιπροσωπευτική εικόνα του Tarlabaşı με τα σημάδια του χρόνου αποτυπωμένα παντού.

Πως να ήταν άραγε η ζωή εδώ πριν 70-80 χρόνια;

Περπάτησα στα περισσότερα στενά και κάθε φορά που έμπαινα σε καινούριο δρομάκι, έμπαινα και πιο βαθειά σε μία άλλη διάσταση. Έβλεπα μπροστά στα μάτια μου εικόνες από περασμένες εποχές. Σκέφτηκα εκείνα τα σοκάκια να σφίζουν από ζωή, όλα καθαρά με μουσικές, μυρωδιές, γέλια.Τις νοικοκυρές να χαιρετουν και να κουτσομπολεύουν η μία την άλλη και όλους τους γείτονες Τούρκους, Ρωμιούς και Αρμένηδες να συμβιώνουν μεταξύ τους αρμονικά και να μοιράζονται τις καθημερινές απολαύσεις της Πόλης. Όλα αυτά δεν είναι ουτοπία αλλά μια χαμένη πραγματικότητα του παρελθόντος. Εξάλλου αυτή είναι και μία από τις εντυπώσεις που σου αφήνει το Tarlabaşı. Πως κάποτε εδώ υπήρχε κάτι το πολύ νοικοκυρεμένο, ζωντανό και όμορφο.

Χαρακτηριστική αρχιτεκτονική σπιτιών στο Ταρλάμπασι

Μετά την δύση του ηλίου το Ταρλάμπασι δείχνει το άλλο σκληρό του πρόσωπο. Πολλά σκοτάδια, πόρνες και τραβεστί πετάγονται απο τα στενά, επικίνδυνες παρέες, οπλοκατοχή, διακίνηση ναρκωτικών και γενικά όλο περίεργες φιγούρες που σουλατσάρουν στα στενά. Μου έκανε εντύπωση πως μέσα στα ολοσκότεινα στενάκια και σε κάθε διασταύρωση υπήρχε πάντα κάποιος τύπος μονάχος, που απλά στεκόνταν εκεί. Ίσως να πρόκειται και για ασφαλίτες καθώς γενικά σε όλο το Beyoğlu η μυστική αστυνομία είναι παντού. Έμεινα με την απορία και για να είμαι ειλικρινής μου φτάνει....Τις περισσότερες βραδιές άκουσα και αρκετούς πυροβολισμούς μα να πω την αλήθεια έχω την εντύπωση πως πρόκειται για άσφαιρα....Κάτι σαν παιχνίδι για τους πιτσιρικάδες του Ταρλάμπασι.

Φωτιές στους δρόμους στις παγωμένες  νύχτες του χειμώνα

Φυσικά η περιοχή δεν αποτελείται μόνο από εγκληματίες, πόρνες, μαύρους και ναρκωτικά. Πίσω απο αυτά κρύβεται μια άλλη ομάδα ανθρώπων. Ανθρώπων φυσιολογικών που η ακριβή ζωή της Πόλης τους ώθησε σε φτηνότερες συνοικίες. Ανθρώπων εργατικών που διατηρούν τα μπακάλικα τους και τις υπόλοιπες μικρές επιχειρήσεις τους με αξιοπρέπεια και νοικοκυροσύνη. Με λίγα λόγια, η μεσαία τάξη δίνει το παρών. Τα τελευταία χρόνια ανοίγουν πολλές γκαλερί και δίνουν έναν άλλον αέρα στην περιοχή, μα ούτε και οι τουρίστες έμειναν απ'έξω καθώς τα ανακαινισμένα ενοικιαζόμενα δωμάτια είναι μια νέα και πολλά υποσχόμενη επένδυση.

Tarlabaşı....at night

Το Ταρλάμπασι αλλάζει καθημερινά και θα αλλάξει ριζικά στο μέλλον ....Τα σχέδια αναδιαμόρφωσης της συνοικίας από την κυβέρνηση έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί. Οι αντιδράσεις πολλές, κυρίως ως προς τον τρόπο που θα επιτεχθεί αυτό. Οι κάτοικοι αντιδρούν γιατί θα χάσουν τις περιουσίες τους ή θα μείνουν στον δρόμο. Οι υπόλοιποι γιατί φοβούνται πως η αναμόρφωση δεν θα γίνει με σεβασμό στην ιστορικότητα του μερούς μα και της Πόλης αλλά κακόγουστα και μόνο με βάση το κέρδος των μεγαλοκαρχαριών και τα συμφέροντά τους. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί αυτό το ζήτημα στην πορεία.

Χαμένος στον μικρόκοσμο του Ταρλάμπασι

Βγήκα στον κεντρικό δρόμο και ανηφόρισα για το Τάξιμ αφήνοντας τον μικρόκοσμο του Ταρλάμπασι πίσω μου. Έπρεπε να το είχα επισκεφτεί εδώ και καιρό, είπα στον εαυτό μου. Από όλες τις απόψεις, ήταν μια καλή εμπειρία γιατί το Ταρλάμπασι είναι ένα μέρος με ένδοξο παρελθόν, ιδιαίτερο παρόν και πολλά υποσχόμενα μέλλον. Όλα στην ζωή είναι κύκλος εξάλλου...
Το παρελθόν του ίσως να το έζησα σε κάποια άλλη ζωή, το παρόν του να μου δίνει μια άλλη νότα στην καθημερινότητα. Όσο για το λαμπρό μέλλον...ποιός να ξέρει άραγε; Ίσως με βρεί να είμαι ακόμα εδώ και να απολαμβάνω την Πόλη της καρδιάς μου.