Κυριακή 20 Μαΐου 2018

Αυτά που φεύγουν, αυτά που μένουν και αυτά που έρχονται

Σχεδόν έχουν περάσει πέντε χρόνια από τα γεγονότα του πάρκου Γκεζί (ξαναθυμήσου εκείνες τις ημέρες, διαβάζοντας εδώ) και ανελλιπώς στην σκέψη μου υπήρχε η απορία για την εξέλιξη της περιοχής γύρω από το πάρκο αλλά και αν θα ταιριάξει με τις δικές μου εκτιμήσεις. Είχα από τότε διατυπώσει την άποψη ότι η δημιουργία άπλετου χώρου με την πεζοδρόμηση της πλατείας Ταξείμ, άνοιγε το έδαφος για την παρουσία ενός νέου συμβόλου και σημείου αναφοράς στο προβεβλημένο και ως κεντρικότερο σημείο της Πόλης.
Μετά από μία πενταετία, σε μία από τις πλέον σπάνιες περιηγήσεις μου εκεί, ήρθε η επιβεβαίωση στις αρχικές εκτιμήσεις μου και αποτελεί την κατάλληλη στιγμή να καταγραφεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας αλλά και των χαμπεριώτικων περιηγήσεων. Η παρουσίαση δεν αφορά την εξέλιξη της χωροταξίας της πλατείας μα κυρίως στην έκλειψη των συμβόλων που την χαρακτήρισαν για δεκαετίες αλλά και όσων, ακόμα, αποτελούν σημείο αναφοράς. Παράλληλα να καταδειχθεί με έμφαση την κυρίαρχη τάση που έχουμε εισέλθει.
Με λίγα λόγια, η σημερινή δημοσίευση θα αφορά αυτά που φεύγουν, όσα μένουν και κυρίως αυτά που έρχονται.
Το πάρκο Γκεζί τελικά παρέμεινε αναλλοίωτο, στον χώρο όμως γύρω από την πλατεία Ταξείμ συντελούνται σοβαρές μεταβολές

Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Αστική ανακύλωση ή αλλιώς...της πολυκατοικίας το κιγκλίδωμα

Μέσα στην πολύπαθη πολιτική, θεσμική, κοινωνική, δομική και οικονομική ζωή της Τουρκίας των τελευταίων ετών υπάρχουν αρκετές αφανείς πτυχές που αναδεικνύουν τις αντιφατικές επιπτώσεις μα και πλεονεκτήματα στην καθημερινότητα των πολιτών. Αυτή την φορά θέλησα να παρουσιάσω μία από αυτές, συγκεκριμένα μία από τις μεθοδολογίες του κατασκευαστικού τομέα με πολλαπλές οικονομικές επιπτώσεις και πολιτική προέκταση.
Σίγουρα όλοι όσοι επισκέπτονται ή βρίσκονται στην Πόλη θα έχει δοθεί η δυνατότητα να παρατηρήσουν τον κατασκευαστικό οργασμό που συντελέστηκε εντατικότερα την τελευταία δεκαετία και την επέκτασή του να συντελείται με γεωμετρική αύξηση. Γέφυρες, οδικά και μεταφορικά έργα, υποθαλάσσιες σήραγγες, αεροδρόμια και ουρανοξύστες είναι πλέον έργα που όχι μόνο χρησιμοποιούνται από τον κρατικό μηχανισμό ως δείγμα προόδου, ανάπτυξης και υπεροχής αλλά δείχνουν ταυτόχρονα να έχουν εμπεδωθεί στην καθημερινότητα των Πολιτών.