Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Πέρασμα από τον Αγίο Δημήτριο Ταταούλων

Περπατώντας με τις ώρες στα σοκάκια της Πόλης, διαπερνούσα μία-μία τις συνοικίες. Είναι σαν ένα είδος θεραπείας αφού καταφέρνω να αδειάζω το μυαλό μου από κάθε περιττή σκέψη, να γίνομαι ένα με την Πόλη και να ανακαλύπτω κάθε γωνιά της. Περπατώντας κάπου κοντά στο Ντολάπ-ντερέ, σκέφτηκα να ανηφορίσω τον λόφο που βγάζει στην περιοχή Kurtuluş. Διάλεξα το σωστό ανηφορικό στενό και έπειτα από λίγο βρέθηκα στο προάστιο που κάποτε ονομάζονταν και επίσημα Ταταύλα καθώς και άτυπα "μικρή Αθήνα" εξαιτίας του ότι κατοικούνταν εξ'ολοκλήρου από Ρωμιούς. Στην κεντρική πλατεία των Ταταούλων δεσπόζει ο Άγιος Δημήτριος με τον χαρακτηριστικό μαντρότοιχο να τον περικλύει.
Ο Άγιος Δημήτριος με το καμπαναριό του και τον αιωνόβιο μαντρότοιχο
Πρώτες αναφορές για ύπαρξη ναού υπάρχουν από τα μέσα του 1500 και πιθανόν ο ναός να ήταν από τότε αφιερωμένος στον Άγιο Αθανάσιο. Με τον καιρό, χριστιανοί εργάτες που ζούσαν και εργάζονταν κοντά στον Κεράτιο, άρχισαν σταδιακά να μετακινούνται προς τα Ταταύλα. Κάποια στιγμή μετέφεραν μαζί τους και την Εικόνα του Αγίου Δημητρίου και ο ναός μετονομάστηκε και αφιερώθηκε σε Αυτόν. Το 1720 κατασκευάστηκε η περίφραξη του ναού με τον ψηλό μαντρότοιχο. Εκείνη την εποχη τα Ταταύλα ήταν μία σχετικά έρημη περιοχή και όφειλε να προφυλαχθεί ο χώρος που στο εσωτερικό του περιέχει και τάφους, που δεν βρίσκονται στο κοντινό νεκροταφείο (δες εδώ).

Η εκκλησία με αρχιτεκτονική πεντάκλιτης βασιλικής
Το 1726 υπήρξε μία μεγάλη ανακαίνιση, τόσο στον ναό που πήρε την σημερινή πετρόκτιστη μορφή του όσο και στο παρεκκλήσι που ένω τιμόνταν κι αυτό στο όνομα του Αγίου Αθανασίου, αφιερώθηκε στον Άγιο Χαράλαμπο. Ίσως γι'αυτό να χτίστηκε μια ακόμη εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Αθανάσιο σε πολύ κοντινή απόσταση από εδώ.
Το παρεκκλησι με τον σχεδόν υπόγειο χώρο του.
Στο εσωτερικό της εκκλησίας κυριαρχεί το ξύλο μιάς και το ταβάνι μα και το τέμπλο του ναού είναι κατασκευασμένα από αυτό το υλικό. Το τέμπλο είναι πραγματικά υπέροχα κατασκευασμένο, προσδίδοντας κομψότητα και μεγαλοπρέπεια.
Το εσωτερικό του Αγίου Δημητρίου
Συνήθως στις εκκλησίες που επισκέπτομαι, δεν παρατηρώ μεγάλη κίνηση και πολυκοσμία. Στον Άγιο Δημήτριο όμως ήταν διαφορετικά. Ούτε που πρόλαβα να μετρήσω πόσοι άνθρωποι βρέθηκαν εκεί στα 30 περίπου λέπτα που αφιέρωσα για τούτην την επίσκεψη. Μπορεί ο Ελληνισμός της Πόλης να συρρικνώθηκε στο ελάχιστο, μα μην ξεχνάμε πως βρίσκομαι στα Ταταύλα. Λογικό σε τούτο το σημείο να υπάρχουν ακόμα πολλοί Ρωμιοί.
Το πανέμορφο και κομψό τέμπλο


Σε μια γωνιά της εκκλησίας, η ματία μου έπεσε σε μια Εικόνα διαφορετική από όσες είχα παρατηρήσει ως τώρα στις εκκλησιαστικές μου επισκέψεις. Συνήθως η καλλιτεχνική προσέγγιση των Αγίων ακολουθεί κάποια δεδομένα τόσο στην απεικόνισή του προσώπου Τους όσο και στην ενδυμασία Τους. Κοιτώντας την μαυροφορεμένη Αγία να με κοιτά βαθεία στα μάτια, ένιωσα κάπως περίεργα, σαν τριγύρω μου ο χώρος και ο χρόνος να διαστάλθηκε και εγώ έμεινα να στέκω εκεί ολομόναχος με την Αγία να με κοιτά στα μάτια σαν να είχαμε ένα είδος επικοινωνίας. Το πρόσωπό Της αρχικά είχε κάτι το απρόσιτο και η ματιά Της μια ψυχρή διαπεραστικότητα, μα όσο Την κοιτούσα άρχισε μέσα από την φυσικότητα του προσώπου να αναδεικνύεται μία καλοσύνη και πραότητα.
Η μαυροφορεμένη Αγία με το διαπεραστικό βλέμμα
Ένα τσούρμο γυναικών που μπήκε εκείνη την στιγμή στην εκκλησία μιλώντας μεγαλόφωνα, με επανέφερε στην πραγματικότητα, αφήνοντας το "μεταφυσικό ταξίδι μου" να καταπλεύσει.
Βγήκα έξω στο αυλόγυρο κι εκεί υπήρχε δεκάδες κόσμος, όπως και στην κεντρική πλατεία. Μπορεί τα Ταταύλα να θεωρούνται μια σχετικά φτωχική περιοχή, παρ'όλα αυτά όμως εγώ διαπίστωσα ζωντάνια τριγύρω μου και μια γειτονιά που λίγο ή πολύ όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.
"Σαν μια γειτονιά βγαλμένη απ'τα παλιά ", σκέφτηκα χαμογελώντας και μεγάλωσα τον βηματισμό μου, τραβώντας για άλλες συνοικίες και Πολίτικες γειτονιές...

9 σχόλια:

  1. Εχω ενθουσιαστεί με τις δημοσιεύσεις σου !!!
    Να είσαι καλά να μας λες όμορφα πράγματα και να μας ταξιδεύεις στην Πόλη μας
    Με αγάπη
    Σόφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σόφη και καλώς ήρθες στην παρέα μας!
      Χαίρομαι που βρέθηκες εδώ και εύχομαι να τα ξαναπούμε σύντομα.Κι εγώ έχω ενθουσιαστεί με την συμμετοχή όλων σας.
      Χαιρετισμούς,
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Θοδωρη καλησπερα για αλλη μια φορα καταπληκτικες φωτογραφιες μας κρατας ζωντανες τις αναμνησεις νασε καλα να μας ταξιδευης με τον φακο και τα κειμενασου στο ωραιο παρελθον .Μιχαλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιχάλη μου καλησπέρα και σ'ευχαριστώ πολύ!
      Αυτά τα ταξίδια που αναφέρεις,είτε ραλιστικά είτε μέσω των αναμνήσεων,είναι κάτι που προσφέρει συγκινήσεις και μικρά διαλλείματα από την καθημερινή ρουτίνα.
      Καλό σου βράδυ και σ'ευχαριστώ για το σχόλιο.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Θέλω να σε ρωτήσω το εξής, έτσι για να ευθυμήσουμε: ποια η διαφορά ανάμεσα στον περίπατο - ψυχοθεραπεία στην Πόλη και στον αντίστοιχο στην Αθήνα; Σε ρωτώ επειδή πολύ πρόσφατα άρχισα να πηγαίνω στις γειτονιές της Αθήνας αναζητώντας ακροκέραμα στις στέγες και ομολογώ ότι η εικόνα αυτής της πόλεως είναι από μέτρια και κάτω, ελάχιστα δε είναι τα οφέλη της ψυχής από την περιπλάνηση ανάμεσα στις πολυκατοικίες και στα σπασμένα πεζοδρόμια. Ίσως το μόνο μέρος εκτός παλαιάς πόλεως που είναι κάπως συμπαθητικό είναι ο Κολωνός και ο Άγιος Αιμιλιανός.
    Η εικονιζομένη Αγία πρέπει να είναι η νεομάρτυς Οσία Ματρώνα η Χιοπολίτις. Χαρακτηριστικό της είναι ο σταυρός στο μαντήλι, επειδή ήταν μοναχή. Ίσως εάν ξαναπάς να προσέξεις την επιγραφή.
    Ποια θεωρείς ότι είναι η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς την Πόλη;
    Γεια χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Συλλέκτη καλησπέρα και χάρηκα να διαβάσω μήνυμά σου. Νομίζω πως ο περίπατος στην Πόλη δεν μπορεί να συγκριθεί με της Αθήνας για πολλούς λόγους. Δεν μπορώ να είμαι 100% σίγουρος γιατί στην Αθήνα δεν έχω περπατήσει αρκετά.Ο λόγος είναι ότι η Αθήνα μας κατάντησε αφιλόξενη και επικίνδυνη. Εγώ προσωπικά που θεωρώ τον εαυτό μου ντόπιο,είμαι και 2 μέτρα, δεν νοιώθω ασφαλής να εξερευνήσω την Αθήνα.Κακά τα ψέματα, αφήσαμε την λατρεμένη μας πολη να γίνει η πιό αφιλόξενη και επικίνδυνη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Πάντως για να πω κι έναν καλό λόγο, την Αθήνα την θεωρώ μία από τις πιο ιδιαίτερες και σημαντικές πόλεις στον κόσμο, λόγω των αρχαιολογικών χώρων και της σημασιολογίας της στον παγκόσμιο στοχασμό.
    Σ'ευχαριστώ επίσης για την πληροφορία με την εικονιζομένη Αγία.Είσαι απίστευτα ενημερωμένος.
    Το να βρίσκεσαι στην Πόλη είναι από μόνο του ιδιαίτερο και απολαμβάνω κάθε στιγμή εδώ. Εγώ προτιμώ πάντως την περίοδο από μέσα Μαίου εώς αρχές Αυγούστου.Στο μπαιράμισυνήθως λείπω και τον Σεπτέμβρη είναι επίσης όμορφα.
    Να είσαι καλά, καλό σου βράδυ και θα τα ξαναπούμε.
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα Θοδωρή.

    Άλλη μια επιτυχημένη "εικονική" βόλτα στην Πόλη...Ο Άγιος Δημήτριος φαίνεται απίστευτα όμορφη εκκλησιά. Τι να πρωτοθαυμάσεις, το ξυλόγλυπτο τέμπλο, το όμορφο τάβάνι, τους υπέροχους πολυέλαιους για την επιβλητική εικόνα της μαυροφορομένης Αγίας...

    Πιο πολύ όμως με χαροποίησε που γράφεις ότι ειχε κοσμο που μπαινόβγαινε. Λες και ζουσες άλλη εποχή ε;

    Αντε συνέχισε έτσι!






    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου όντως είχε αρκετό κόσμο. Δεν τολμώ πάντως να φανταστώ άλλες εποχές,πρέπει να ήταν ένας πραγματικός παράδεισος Ρωμιοσύνης.
      Καλό βράδυ και σε ευχαριστώ τόσο εσένα όσο και τους υπολοίπους για την ενθάρυνση που μου δίνετε.Να είστε όλοι σας καλά.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα
    Τα Ταταύλα είναι φυσικό να έχουν πολυκοσμία απο έλληνες καθώς είναι το πιο ελληνικό μέρος της Πόλης.Υπάρχουν 700 ρωμιοί εκεί και ο αριθμός τους συνεχώς και ανεβαίνει..Ελπίζω κάποια μέρα να ανοίξει και το σχολείο και να αναδημιουργηθεί η γειτονιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή