Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Ματιές στην αρχιτεκτονική και τα σύμβολα του Γαλατά

Υπάρχουν συνοικίες στην Πόλη που, μέσα από την παρατήρηση των κτιρίων τους, μας επιτρέπουν να διαπιστώσουμε τον ρόλο που διαδραμάτισαν στην Πόλη των περασμένων αιώνων. Μια τέτοια συνοικία είναι και αυτή του ιστορικού Γαλατά και οι συχνοί μου περίπατοι εκεί με ώθησαν σε μία ακόμη ανάρτηση με αρχιτεκτονικές αναφορές που όμως συνοδεύονται από πτυχές συμβολισμών, κρυφών και μή.
Το Karaköy παραμένει στις μέρες μας ακόμα υποβαθμισμένο, καίτοι στο μέλλον η εικόνα του θα μεταβληθεί σφόδρα προς το καλύτερο, λαμβάνοντας ίσως μερική από την αίγλη του παρελθόντος.
Το Κάρακιόι του παρελθόντος συναντά το τωρινό της εγκατάλειψης και της κακαισθησίας
Από τα μέσα του προπερασμένου αιώνα η Πόλη λειτούργησε ως μητρόπολη του εκσυγχρονισμού σε πάρα πολλά πεδία. Μερικά από αυτά ήταν το εμπορικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα και η καρδιά τους χτυπούσε εδώ στον Γαλατά. Όλα αυτά αποτυπώθηκαν αρχιτεκτονικά στα κτίρια που κατασκευάστηκαν εκείνη την περίοδο και που σίγουρα οι περισσότεροι περαστικοί αγνοούν στο σύντομο πέρασμα τους από τα σοκάκια που οδηγούν είτε προς το Μπέιογλου είτε προς την γέφυρα και την ιστορική χερσόνησο.
Το κυρήκειο του Ερμή ως επίκρανο. Σύμβολο του εμπορίου αλλά και έλλειψης διχόνοιας σε μια άλλοτε πολυεθνική Πόλη
Όταν ο καπιταλισμός άρχισε να ανθίζει στην Πόλη, η πλειοψηφία των μουσουλμάνων δεν μπόρεσε να ακουλουθήσει αυτές τις εξελίξεις. Είτε λόγω της προσκολλήσεως στην παράδοσή τους, είτε στην απορρόφηση των επιβολών του Ισλάμ, δεν εκπαιδεύονταν στις σύγχρονες εμπορικές και τραπεζικές τεχνικές, αφήνοντας στους ξένους το πεδίο δράσης. Εκτιμάται πως μόνο 3% των τραπεζιτών ήταν μουσουλμάνοι.
Διάκοσμος τράπεζας με κορινθιακούς κίονες, πανέμορφους γείσους και ανάγλυφες κορνίζες.
Από το χρηματοπιστωτικό παιχνίδι δεν έλειψαν οι Έλληνες και δίπλα στους αλλόεθνους τραπεζίτες, άντρες όπως οι Μαυρογορδάτος, Μπαλτατζής, Ράλλης και φυσικά ο Ζαρίφης διέπρεψαν στον τομέα αυτό. Μάλιστα οι τρείς τελευταίοι σε συνεργασία με τον εβραίο Camondo, τον αποκαλούμενο Ρότσιλντ της Ανατολίας, ίδρυσαν το 1864 μία από τις ισχυρότερες τράπεζες, την Societe Generalle de l'Empire Ottoman. 

Όμορφα φουρούσια με ρόδακες διακοσμούν την πλειονότητα των κτιρίων στα ξεχασμένα σοκάκια
Τα ιδιωτικά αυτά ιδρύματα εκμεταλλεύτηκαν την εξάρτηση δανεισμού της οθωμανικής κυβέρνησης και λαμβάνοντας χρήματα από την Ευρώπη με τόκο 3% - 4%, τα δάνειζαν στην κυβέρνηση με 12% -18%. 
Από την στιγμή που η αυτοκρατορία είχε για πολλές δεκαετίες τόσο μεγάλες ανάγκες εξωτερικού δανεισμού και με τέτοιους όρους, ουσιαστικά είχε χρεωκοπήσει. Και η οικονομική χρεωκοπία και υποτέλεια πάντα συνοδεύεται από τρομερές επιπτώσεις που ξεφεύγουν από τα οικονομικά μεγέθη, αγγίζοντας θεσμικές, πολιτισμικές, ιδεολογικές και άλλες πτυχές, ενώ φτάνουν εώς και εδαφικές αποσπάσεις. Παρ'ότι έχουν περάσει σχεδόν 2 αιώνες, όλα αυτά αποτελούν ένα αρκετά καλό και επίκαιρο μάθημα για όσους επιθυμούν ιστορικά διδάγματα.
Κορνίζα με συνοδεία φύλλων ακάνθου και μαιάνδρου
Διάκοσμος με πολλές λεπτομέριες
Τα κτίρια των τραπεζών ήταν χτισμένα με διαφορετικούς τρόπους που αντικατόπτριζαν τον πολυεθνικό χαρακτήρα του Γαλατά αλλά και θέλοντας να τονίσουν την νέα εποχή που έδειχνε να "ξημερώνει" στην Πόλη και που δεν θα ήταν οθωμανική ή ισλαμική. Γι'αυτό και οι προσόψεις των κτιρίων έχουν έναν αναγεννησιακό και νεοκλασσικό ρυθμό ενώ οι πίσω όψεις οθωμανικά στοιχεία.
Οι προσόψεις των κτιρίων τόνιζουν με την αρχιτεκτονική τους...
την νέα εποχή...
...και την επικράτηση
Οι πίσω όψεις λιτές με χαρακτηριστικά όψιμης οθωμανικής αρχιτεκτονικής

Επιγραφή με γλώσσα της εποχής που κατάφερε να επιζήσει ως τις μέρες μας.
Η ολοένα και καλύτερη παρατήρηση των διαφόρων διακοσμήσεων άρχιζε να δημιουργεί παρομοιώσεις στην σκέψη μου, ταξιδεύοντάς την στα χρόνια του Βυζαντίου. Οι επιρροές του δεν έπαψαν να συνοδεύουν τις πτυχές της ζωής μας ποτέ.
Σε κτίσμα στα τέλη του 19ου αιώνα και με επιρροή απευθείας από το Βυζάντιο, θα μπορούσε κάλλιστα να περιγραφεί ως κιονόκρανο με λεβητοειδή ανάγλυφο διάκοσμο
Διάσκοσμος που μου θύμισε τις ορθομαρμαρώσεις σε βυζαντινούς ναούς. Εδώ με συνοδεία κιόνων.
Συνεχίζοντας την περιπλάνηση και παρατήρηση σε όλο και πιο απομακρυσμένα σοκάκια, ο αρχιτεκτονικός διάκοσμος λιγόστευε και την θέση του έπαιρναν σύμβολα θρησκειών, αιρέσεων και οργανώσεων, δείχνοντάς μου ότι το Καράκιοι θα συνεχίζει να απασχολεί τις περιηγήσεις μου για αρκετό καιρό ακόμα.
Συναγωγή σε ένα από τα σοκάκια του ιστορικού Γαλατά
Σύμβολα σε σχεδόν κάθε τοίχο κτιρίου
Κάτι σαν ήλιος ή λουλούδι
Λέοντας σε γείσο

Παρατηρώντας κάθε εκατοστό, οι Σταυροί όλο και πυκνώνουν

Διάκοσμος με φτερά παγωνιού. Σύμβολο πολλών θρησκειών και με πολλαπλούς συμβολισμούς
Το διαφορετικό καθεστώς που επικρατούσε εκείνη την εποχή στο Karaköy, ο πολεθνικός χαρακτήρας και η παρουσία τόσων Ευρωπαίων αλλά και ο κύριος όγκος του εμπορίου και των τραπεζών τροφοδότησαν σίγουρα την εγκατάσταση αρκετών τεκτονικών στοών στην περιοχή. 
Σύμβολο με τεκτονικά χαρακτηριστικά σε ένα ξεχασμένο σοκάκι
Η παρουσία μασονικών στοιχείων φυσικά δεν λείπει και από τα τραπεζικά ιδρύματα, με αποκορύφωμα το κατάστημα της τράπεζας Zıraat, οι προσόψεις της οποίας είναι καλυμμένες με μασονικά σύμβολα.
Το άγαλμα του μασώνου Mithat Paşa με το σφυρί στο χέρι στην νότια πρόσοψη της τράπεζας ενώ ένα επίπεδο πιο κάτω υπάρχει το άγαλμα μια γυναίκας, πάλι με τεκτονικά εργαλεία στο χέρι και περιτριγυρισμένη από παιδιά. Το άγαλμα της dul kadın, δηλαδή της χήρας και γύρω της τα ορφανά, συμβόλιζει την αλληλοστήριξη των μασόνων, τόσο σφόδρα όσο και η στήριξη στις χήρες με ορφανά παιδιά.
Dul kadın ως σύμβολο του τεκτονισμού
Μασονικά σύμβολα στον Γαλατά που ελάχιστοι παρατηρούν
Το αρχιτεκτονικό κλίμα άρχισε να "βαραίνει" ακόμα περισσότερο αφού πιο πάνω υπάρχει ένας διάκοσμος που απεικονίζει έναν αετό με απλωμένα φτερά και περιτριγυρισμένο από φίδια να κάθεται στην γη η οποία στο ύψος του Ισημερινού φέρει 7 αστέρια. Παραδίπλα υπάρχει ακόμα ένας αετός που στέκει επιβλητικός και έτοιμος για επίθεση.

Άφησα πίσω μου τα φίδια, τους γύπες και τους συμβολισμούς τους και επέστρεψα πάλι στα καθημερινά σοκάκια, παρατηρώντας εκ νέου τους διάκοσμους και ρίχνοντας το βάρος της σκέψης μου στις κοινωνιολογικές και πολιτισμικές ανάγκες που ώθησαν τους ανθρώπους να υιοθετήσουν όλες αυτές τις καλλιτεχνικές εκφράσεις στην αρχιτεκτονική τους.
Ενα αρχιτεκτονικό παρελθόν όλο καλαισθησία
Κρυφή πόρτα με διάκοσμο στον γεισίποδα
Παρατηρώντας τον τρόπο που είναι κατασκευασμένα τα φουρούσια, οι ρόδακες, οι άκανθοι, τα επίκρανα, οι γείσοι και οι γεισίποδες, κατάλαβα πως όλα αυτά δεν οφείλονται απλά σε μια μόδα ή έναν φτηνό μιμητισμό, Όπως τόσα πολλά άλλα πράγματα, έτσι και η αρχιτεκτονική εκδηλώνεται με τέτοιους τρόπους που δηλώνει, εκφράζει τις ανάγκες και τις προτεραιότητές μας. Φαίνεται οτι τους προηγούμενους αιώνες η έκφραση και η εκδήλωση των αναγκών και ιδιαιτεροτήτων ήταν περισσότερο στο προσκήνιο και σαφώς οι προτεραιότητες ήταν διαφορετικές από αυτές των ημερών μας. Καθ'οδόν για το σπίτι η όψη της σύγχρονης Πόλης έμοιαζε να επιβεβαιώνει τις σκέψεις μου.
Είσοδος πόρτας από άλλες εποχές

21 σχόλια:

  1. " Και η οικονομική χρεωκοπία και υποτέλεια πάντα συνοδεύεται από τρομερές επιπτώσεις που ξεφεύγουν από τα οικονομικά μεγέθη, αγγίζοντας θεσμικές, πολιτισμικές, ιδεολογικές και άλλες πτυχές, ενώ φτάνουν εώς και εδαφικές αποσπάσεις.".......Τα είπες όλα σε μια παράγραφο για την Ελλάδα του αύριο........την Ελλάδα που μας περιμένει,αν μας περιμένει κιόλας..............Σταμάτης Λουπείδης.
    Υ.Γ. Το άρθρο συνολικά,υπέροχο.Συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Σταμάτη και σε ευχαριστώ. Επίσης χαίρομαι που σε διαβάζω πρώτη φορά και εύχομαι να ξανασυμβεί.
      Γράφοντας αυτήν την ανάρτηση και σκεπτόμενος μερικά από τα υπόβαθρα κατάρρευσης μιας αυτοκρατορίας, αναλογίστηκα πως η ιστορία βγάζει διδάγματα για όποιον μπορεί να τα αξιολογήσει. Για όποιον δεν μπορεί τότε είναι σχεδόν καταδικασμένος να τα βιώσει.
      Πολλούς χαιρετισμούς
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Θοδωρή γειά σου. Κατ' αρχήν σ' ευχαριστώ για την πολύτιμη βοήθεια να βρω τα μέρη που ήθελα όσο ήμαστε στην Πόλη.
    Στη σημερινή σου ανάρτηση τώρα. Γράφεις πως το Καρακιόι θα βελτιωθεί στην όψη. Θα ανακαινίσουν τα κτίρια? Γιατί όσο ήμαστε εκεί, μας είπαν πως περιοχές όπως το Μπαλάτ ή κάτω από την οδό Ταρλαμπασί που είναι πλήθος κι εκεί τα όμορφα κτίρια, θα κατεδαφιστούν για να εκμοντερνιστούν. Κι είναι τόσο κρίμα! Η γειτονιά που μεγάλωσε ο πεθερός μου (2η παράλληλος της Ταρλαμπασί) ήταν κάποτε αρχοντογειτονιά. Τα σπίτια αρχιτεκτονικά το υποδηλώνουν. Απλώς είναι γεμάτα βαριόμοιρους κι οι δρόμοι παιδιά που παίζουν. Το ίδιο και στο Φατίχ και Μπαλάτ. Από το Πατριαρχείο και κατά μήκος των τειχών έως το παλάτι του Πορφυρογέννητου και κάτω προς Παναγιά Βλαχέρνα. Όχι πως νιώσαμε φόβο ή απειλή ή περίεργες ματιές να βαραίνουν πάνω μας, ίσα ίσα μας έβλεπαν με το χάρτη κι έρχονταν να μας κάνουν νοήματα τι θέλουμε και να δώσουν βοήθεια. Τέλος πάντων, θα τα γκρεμίσουν όλ' αυτά ή θα τα ανακαινίσουν?
    Παναγιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Παναγιώτα μου.
      Το Karaköy θα αναβαθμιστεί λόγω του σημείου που βρίσκεται. Είναι ο σπουδαιότερος κόμβος της Πόλης. Ήδη ξεκίνησε να συμβαίνει με την δημιουργία τουριστικών υποδομών. Οι τουρίστες (όπως και τα στέκια τέχνης) είναι σχεδόν πάντα οι πρώτοι που "ρίχνονται" στην αναβάθμιση περιοχών.
      Τώρα σίγουρα κάποια κτίρια θα ξηλωθούν και άλλα απλά θα ανακαινιστούν. Εξάλλου κάτι τέτοιο στο Καράκιοι συνέβη αρκετές φορές.
      Για το Ταρλάμπασι τα πράγματα πλέον έχουν δρομολογηθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό.
      Για τον Μπαλατά...προσωπική μου άποψη είναι πως δεν θα προλάβουν να υλοποιήσουν τα τρελά σχέδια του "εκμοντερνισμού". Οι Βλαχέρνες λόγω των αρκετών ξύλινων καλυβιών που υπήρχαν ακόμα εκεί και αυτό ακόμα πολύ τους είναι.

      Σε ευχαριστώ για την επικοινωνία και θα χαρώ να τα ξαναπούμε
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Έχουμε ξαναμιλήσει,σου είχα στείλει email από την Πόλη(τον Αύγουστο) αν θυμάσαι.Σε έχω σχολιάσει από εδώ μέσα,πολλές φορές.Απλά,δεν είχα βάλει το επώνυμό μου.
    Συγχαρητήρια για το Blog σου και για το κουράγιο που βγάζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά και ευχαριστώ για την στήριξη και τα καλά λόγια που πάντα με εξοπλίζουν με μεράκι για την συνέχεια.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  4. Καλησπέρα Θοδωρή

    Μπορεί να μην σχολιάζω συχνά πια -ένεκα διάφορα τρεχάματα- αλλά το μπλογκ σου παραμένει ένα από τα ελάχιστα που λατρεύω, δεν ξεχνάω και δεν χάνω με τίποτα!

    Ε.-

    Υπέροχο όπως πάντα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελένη.
      Να σου πω και εγώ οτι παρότι δεν σχολιάζεις συχνά, ξέρω οτι παραμένεις στην συντροφιά μας και τα μηνύματά σου δείχνουν οτι όλα εδώ πάνε καλά.
      Να περνάς καλά, εκεί στα μακρινά

      Διαγραφή
  5. Διονυσία Πάλμου24 Σεπτεμβρίου, 2014 10:38

    Θοδωρή, συγχαρητήρια για μια ακόμα υπέροχη και νοσταλγική ανάρτηση. Ο Γαλατάς και οι «μαγικές» γωνιές του, η ιδιότυπη ομορφιά του –παρούσα ακόμα και στις εικόνες εγκατάλειψης- είναι από τα σημεία που αγαπώ ιδιαίτερα στην Πόλη.
    Νομίζω ότι τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της αυτής της μεγαλόπνοης αστικής αρχιτεκτονικής βρίσκονται στην οδό Serdar I Ekrem. Πραγματικά υπέροχος δρόμος… Επίσης στο δρομάκι Persembe Pazari, παρακάτω, υπάρχουν υπέροχα δείγματα εκλεκτικισμού με στοιχεία βυζαντινού, γενοβέζικου, οθωμανικού ρυθμού. Ταξιδεύεις σε άλλες εποχές…
    Όταν βλέπει κανείς όλη αυτή την άνθηση, τον πλούτο, την ομορφιά, την καλαισθησία, είναι που λέει «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα … να κλαις!» Βέβαια τα τελευταία χρόνια ο Γαλατάς απέκτησε και πάλι μέρος της παλιάς του εικόνας και θεωρείται «στέκι» των διανοούμενων και των «εναλλακτικών» της Πόλης. Έχει επίσης ενταχθεί, όπως και άλλες περιοχές, στο πρόγραμμα των «αστικών αναπλάσεων», αλλά δεν είμαι πολύ σίγουρη ότι η αναπλάσεις αυτές πραγματοποιούνται με γνώμονα την προστασία και την ανάδειξη των κτιρίων αυτών- με σεβασμό στην αρχιτεκτονική, την ιστορία τους και στον υπάρχοντα κοινωνικό ιστό- ή θηρεύουν το φτηνό εντυπωσιασμό, τη «μουσειοποίηση», την εμπορευματοποίηση της περιοχής. Τα δείγματα που έχουμε δεν είναι πάντα επιτυχημένα, όπως π.χ. η αναστήλωση των τειχών που πραγματοποιείται με κριτήρια «χολιγουντιανής αισθητικής» (άσε που ξηλώνονται σταυροί, οικόσημα κ.λπ…). Ύστερα η ιστορική στοά «Εμέκ» ή οι επίδοξες αναπλάσεις στο Ταρλάμπασι και αλλού όπου φιλοδοξούν να μετατρέψουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα σε πολυτελείς ξενώνες με «ιλουστρασιόν» προσόψεις… Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να διαγράψουν την ιστορική μνήμη, τώρα σειρά έχουν τα ίδια τα κτίρια που στέκουν βουβοί μάρτυρες μιας διαφορετικής, πιο όμορφης, πιο πληθωρικής και κοσμοπολίτικης Κωνσταντινούπολης…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Διονυσία μου και ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Εποικοδομητικό όπως πάντα αφού μου δίνεις την ευκαρία να προσθέω την άποψή μου οτι ακόμα και αν ήθελαν να ανακαινίσουν-ανακατασκευάσουν κάτι σωστά, πιθανόν να μην το μπορούσαν. Και η πεποίθηση αυτή δεν αφορά μόνο την Πόλη ή τους Τούρκους.

      Διαβάζοντάς σε λοιπόν, θυμήθηκα ένα πρωινό στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο. Περπατώντας στους διαδρόμους και τους ορόφους του σχολείου, μιλώντας με την κυρία Φιλίππου-Παπίνη και κάνοντας την προτετοιμασία της ανάρτησης για το τμήμα νηπιαγωγείου
      http://tixamperiaapothnpolh2.blogspot.com/2012/12/blog-post_3.html
      φτάσαμε σε ένα σημείο της κεντρικής σκάλας. Μου έδειξε τα σίδερα που την συνοδεύουν και μου ανέφερε πως κάποια στιγμή θέλησαν να επιδιορθώσουν ή να αλλάξουν κάποια κομμάτια από το σίδερένιο κιγκλίδωμα, το οποίο είχε υποστεί ζημιές την νύχτα των Σεπτεμβριανών.
      Ο σιδεράς αδυνατούσε να μιμηθεί τον τρόπο που έχει κατασκευαστεί το πανέμορφο κιγκλίδωμα και αρνήθηκε, προς τιμήν του, να το αλλοιώσει.
      Είναι μια τέχνη που απλά έχει χαθεί και δυστυχώς όχι μόνο στον τομέα αυτόν αλλά και σε πάρα πολλούς άλλους.
      Τους χαιρετισμούς μου και να είσαι καλά.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  6. Για αρκετούς αιώνες ο Γαλατάς ήταν για την Πόλη το αντίστοιχο του City του Λονδίνου.Στον Γαλατά οι μεγαλύτερες τράπεζες της Τουρκίας είχαν τα κεντρικά τους καταστήματα(οι εντυπωσιακές προσόψεις των οποίων φαίνονται στίς υπέροχες φωτογραφίες του Θοδωρή).Ηταν όμως και μια γειτονιά πολυπολιτισμική,στην οποία κατοικούσαν ως επί το πλείστον Λατίνοι,Εβραίοι(εξ ου και η πολύ μεγάλη συναγωγή της περιοχής) και φυσικά Ρωμιοί ,κυρίως αστοί που διέμεναν σε πανέμορφες κατοικίες σαν και αυτές που υπάρχουν στην οδό Serdar i Ekrem(όπως πολύ εύστοχα αναφέρει η αγαπητή Διονυσία στο πολύ όμορφο σχόλιό της),με τις χαρακτηριστικές τζούμπες και τα πανέμορφα αρχιτεκτονικά στοιχεία άλλων εποχών.Στα σοκάκια του άκουγες ιταλικά, εβραικά και ελληνικά και σπάνια τούρκικα.Σιγά-σιγά όμως ο Γαλατάς ερήμωσε απο τους κατοίκους του ,εγκαταλείφθηκε για χρόνια και μόνο τώρα, με την επέλαση του τουρισμού, οι τιμές πήγαν στα ουράνια,γέμισε καφέ ,μπαράκια ,ξενοδοχεία,σχεδιαστές μόδας και ορδές τουριστών ,αλλά η εικόνα του δεν έχει καμιά σχέση με το ένδοξο, αλλά οριστικά νεκρό παρελθόν.Τάσος.Θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ διεισδυτικές ματιές, θα έλεγα καλύτερα Θοδωρή μου.

    Όλες αυτές οι φωτογραφίες, με όλες αυτές τις λεπτομέρειες, μου επισήμαναν την άγνοιά μου και την επιπόλαιη ματιά μου. Γιατί δε μιλάμε για άγνωστη περιοχή φυσικά. Έχουμε περάσει και ξαναπεράσει.
    Ας είναι καλά όμως οι αναρτήσεις σου, που μας φωτίζουν όχι μόνο τα απόμερα σημεία αλλά ακόμα και τα κεντρικά.

    Εκτός από σένα να ευχαριστήσω, αυτή τη φορά, και τους συναναγνώστες για τα σχόλιά τους. Σχεδόν πρόσθεσαν άλλη μια ανάρτηση, έστω και χωρίς φωτογραφίες. Τράβηξες τόσες πολλές εσύ άλλωστε που κάλυψες και τους υπόλοιπους.

    Καλό βράδυ σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Ελένη μου.
      Έτσι πρέπει πάντα να γίνονται οι περίπατοι στην Πόλη. Με άκρα παρατηρητικότητα για να μην διαφεύγει η παραμικρή λεπτομέρια.
      Όσο για τους αγαπητούς σχολιαστες, το έχουμε ξαναπεί, εδώ υπάρχει ποιότητα, γνώσεις και ικανότητα λόγου που σας κάνει όλους σας ξεχωριστούς.
      Φιλιά στον Πόρο

      Διαγραφή
  8. Συγχαρητήρια Θοδωρή, πολύ όμορφη και ξεχωριστή η ανάρτηση σου, έτρεχα το ποντίκι χαμηλά στη σελίδα να δω αν έχει κι άλλο δεν ήθελα να τελειώσω το διάβασμα. Όπως πάντα η ματιά σου κοφτερή και διαφορετική από τα τετριμμένα μάς αναγκάζει να ερωτευόμαστε τα ανάγνωσματά σου. Μπράβο φίλε!
    Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα αγαπητέ μου Δημήτρη. Κοφτερή ματιά και "δίψα" για εξερεύνηση διαθέτεις και εσύ τεράστια.

      Τώρα όσον αφορά τις αναρτήσεις, προσπαθώ κάθε φορά να βγαίνει κάτι διαφορετικό και κάθε ανάρτηση να προβάλει κάτι νέο. Αισίως φτάσαμε στις 175 αναρτήσεις και κάθε μια έχει κάτι άλλο να πει και να αναδείξει. Και χάρις στην αγάπη σας, η συνέχεια είναι δεδομένη.
      Φιλιά στην οικογένεια και την Αλεξανδρούπολη.

      Διαγραφή
  9. καλε μου φιλε , την Κυριακη σεργιανισα με την βροχη το Γαλατα και εψαξα τα σημαδια που μας χαρισες , ηταν η πρωτη μου επισκεψη για τρεις μερες στην Πολη και μαγευτικα κυριολεκτικα χαρη στις μοναδικες σου αναρτησεις , δεσμευτικα ναρθω και να ξαναρθω σε ευχαριστω για ολα . θαθελα να περασεις απο το ιστολογιο μου για ενα κερασμα
    http://katitimou.blogspot.gr/2014/10/blog-post.html . και μια απορια πως ολοι οι κεραμιδογατοι ειναι τοσο καλοδεκτικοι και τοσο καλοταισμενοι βρε παιδι μου χιλια φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα είσαι καλά και χαίρομαι που οι αναρτήσεις έδωσαν ώθηση και έμπνευση για απολαυστικούς περιπάτους στην Πόλη. Με το καλό να ξανάρθεις.
      Τα γατιά είναι κομμάτι της Πόλης και η όψη τους δείχνει τα φιλοζωικά αισθήματα της πλειοψηφίας των κατοίκων της.
      Πολλούς χαιρετισμούς.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Γεια σου Θοδωρή! Σήμερα ανακάλυψα τυχαία το ιστολόγιό σου από το βραβειάκι που σου έδωσε η Κατερίνα! Ήδη με μια γρήγορη ματιά ξετρελάθηκα! Μου φτιαξες τη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να είσαι καλά Χριστίνα και ευχαριστώ.
    Σίγουρα με την περιπλάνηση στα ΧΑΜΠΕΡΙΑ θα βρείς πολλές αναρτήσεις και θέματα που θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό για την μαγευτική Πόλη.
    Πολλούς Πολίτικους χαιρετισμούς
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευχαριστώ για την ευκαιρία να περιηγηθούμε και μείς μαζί με την ευαίσθητη ματιά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ και εγώ Δημήτρη μου για την χαρά της επικοινωνίας και την μοιρασιά των εντυπώσεων και συναισθημάτων.
      Ελπίζω να σε ξαναδιαβάσω σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή