Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Ο κεραμιδόγατος της Πόλης

Η Πόλη ήταν ανέκαθεν ένας τόπος γεμάτος αντιθέσεις. Αυτή η εικόνα μεταφέρεται ως τις μέρες μας και στην πόλη των φαντασμαγορικών εμπορικών κέντρων, των πολυτελών λεωφόρων και των μεγαλοπρεπών κτιρίων υπάρχουν ακόμη σκοτεινά και μισοκρυμμένα μονοπάτια που συνήθως οι άνθρωποι προσπερνούν ανυποψίαστοι. Προτιμώ να τους αφήνω να χρησιμοποιούν τα δικά τους σοκάκια και εγώ με την σειρά μου να απολαμβάνω τις δικές μου διαδρομές παρέα με τις ψιψίνες μου. 
Η δική μου φυλή άλλωστε έχει βρεθεί εδώ πριν ακόμα η Πόλη γίνει το κέντρο του κόσμου. Από τότε ως τώρα και μέσα από την συλλογική μας μνήμη αντιλαμβάνομαι πως ίσως μερικοί μας αντιπαθούν, κάμποσοι ανυποψίαστοι μας αγνοούν, άλλοι ανέχονται την παρουσία μας μα τελικά οι περισσότεροι μας αγαπούν, κατανοούν την σύνδεση μας με τούτο τον τόπο και κρυφοθαυμάζουν την ιδιαιτερότητά μας.
Επιτρέψτε μου όμως να συστηθώ.....είμαι ένας κεραμιδόγατος που δεν αγαπώ το τεμπελιό, τις ξάπλες, τους γατοκαυγάδες και την αναμονή στα κεμπαπτζίδικα για τυχόν λιχουδιές. Αυτό που περισσότερο λατρεύω είναι οι περιπλανήσεις και οι ατελείωτες εξερευνήσεις στην απέραντη Πόλη. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια όλοι έχουν βαλθεί να μετατρέψουν την Πόλη σε κάτι διαφορετικό. Έτσι και ο ζωτικός μου χώρος...τα κεραμίδια...έχουν αντικατασταθεί από πανύψηλα ορθογώνια κτίρια που προσωπικά δεν με γοητεύουν καθόλου. Ευτυχώς όμως υπάρχουν ακόμα μέρη αρκετά φιλόξενα και ιδιαίτερα για να ξεφύγω από την βαβούρα, να θαυμάσω μικρές και μεγάλες ομορφιές αλλά και να έρθω σε επαφή με ιδιαιτερότητες του παρελθόντος.
Προσπερνώντας βιαστικά τους ανθρώπους, εισέρχομαι στην πύλη που άλλοτε περνούσαν τα άλογα του βυζαντινού ιππικού για να σταβλιστούν. Σήμερα εδώ σταθμεύουν αθροιστικά περισσότεροι ίπποι από οτι στο παρελθόν αφού ο χώρος είναι γεμάτος αυτοκίνητα.
Η πύλη που οδηγούσε στον χώρο που βρίσκονταν η ιππική δύναμη της Βασιλεύουσας
Μερικές ματιές προς τα πάνω. Κτίσματα με παρουσία χιλιετιών

Στον χώρο αυτό υπάρχουν μόνο σταθευμένα αυτοκίνητα. Το κτίριο στα δεξιά είναι σιιτικό τζαμί δίχως μιναρέ, κατασκευασμένο τον 17ο αιώνα από ιρανούς εμπόρους
Από εκεί περνώ σε έναν ελαφρώς απομονωμένο χώρο που στις μέρες μας δείχνει αρκετά γοητευτικός, ιδιαίτερος και φιλήσυχος μα στην ουσία είναι μέρος βυζαντινής φυλακής! Η μετάβαση από το σημείο που μοιάζει σαν προαύλιο σε ημισκότεινους διαδρόμους είναι γρήγορη, όπως και τα συναισθήματα που προκαλεί. Εξάλλου οι μεσαιωνικές φυλακές ήταν χώροι που κυριαρχούσε η δυστυχία, τα βασανιστήρια και οι πολύ σκληρές συνθήκες διαβίωσης. Είναι μια ακραία αντίθεση στην, κατά τα άλλα, μεγαλοπρεπή ανωτερότητα της Βασιλεύουσας και την θεοσέβεια των κατοίκων της.
Ενδιάμεσος χώρος απο κτίσματα φυλακών του βυζαντινού παρελθόντος. Μου έφερε στον νού χώρο προαυλισμού των κρατουμένων
Χρησιμοποιώντας γατίσια δεξιοτεχνία και προσοχή πέρασα ανεπαίσθητα από το προαύλιο στους διαδρόμους και τα δωμάτια που άλλοτε στιβάζονταν οι φυλακισμένοι. Τότε ήταν θεοσκότεινα με τις ακραίες θερμοκρασίες και την βρωμιά να κάνουν την ζωή βασανιστική ενώ τώρα ο χώρος είναι σαφώς διαφορετικός. Παρ'όλα αυτά μια τρομερή ατμόσφαιρα πλανάται ακόμα τριγύρω μου και σαν μερικές ανθρώπινες παρουσίες ξεπετάγονται από το πουθενά προκαλούν ανατριχίλα στο απαλό τρίχωμα της ραχοκοκκαλιάς μου.
Στενός διάδρομος της φυλακής...
...που οδηγεί σε κελιά και σε άλλους σκοτεινούς διαδρόμους
"Κρατούμενοι" ξεπετάγονται από τα κελιά τους και με πλησιάζουν γοργά...
...μα εγώ ξεγλιστρώ γρήγορα διαφεύγοντας από τους στενούς διαδρόμους...
...για να περάσω από βυζαντινά σε οθωμανικά κατάλοιπα συναντώντας διάφορες ψιψίνες που πάντοτε με περιτριγυρίζουν
Οι αυτοκρατορίες άφησαν τόσο έντονο το στίγμα τους στην Πόλη αλλά και η μία επέδρασε τόσο έντονα στην άλλη που αρκετές φορές το πέρασμα σε κτίσματα διαφορετικών εποχών, χρήσεων και πολιτισμών παραμένει δυσδιάκριτο ακόμα και για την γατίσια μου ματιά.
Και εδώ η περιπλάνηση στους διαδρόμους λειτουργεί σαν χρονομηχανή που μεταβάλλει τα χρώματα, τις διαστάσεις και τα συναισθήματα
Σε μέρη σαν κι αυτά...ο χρόνος έχει σταματήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό
Η εποχή των οθωμανών ήταν επίση γεμάτη αντιθέσεις και αντιφάσεις όπως για παράδειγμα ο οίκος των Οσμάν να θεωρεί οτι είναι θέλημα Θεού να κυριαρχήσει στην γη και ταυτόχρονα ο νόμος της αδελφοκτονίας να εφαρμόζεται σχεδόν στο σύνολο της οθωμανικής περιόδου.
Μέσα σε μουσουλμανικό περιβάλλον ο ρόλος της γυναίκας να υπάγεται εξαρχής σε δεύτερη μοίρα μα παρ'όλα αυτά γυναίκες ελληνικής ή άλλης καταγωγής να βρίσκονται κατά καιρούς στην κορυφή της αυτοκρατορίας.
Η πρώτη που έφτασε σε τέτοια επίπεδα ήταν η Καλή Καστανού, η πρώτη βασιλομήτωρ που καθόρισε τους όρους διαδοχής και άσκησε μεγάλη επιρροή στην διακυβέρνηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μερικές δεκαετίες αργότερα, η Αναστασία, μια ελληνίδα από την Τήνο, κόρη ιερέα έγινε η ισχυρότερη γυναίκα στην ιστορία της οθωμανικής περιόδου, κυβερνώντας και ουσιαστικά κρατώντας στα χέρια της όλη την δύναμη της αυτοκρατορίας.
Η περιπλάνηση σε οικοδομικά έργα εκείνης της περιόδου βοηθά ώστε η ιστορία να ξετυλίγεται σαν οπτασία μπροστά στα μάτια μου. Καλά κρυμμένος στους μισοσκότεινους διαδρόμους και παρατηρώντας με περιέργεια τις πολλές πόρτες, θα μπορούσα να προσφέρω και τις 7 γατίσιες μου ψυχές για κάθε έναν δρόμο που κρύβουν πίσω τους οι σφραγισμένες θύρες. Κάθε πόρτα και μια διαφορετική ζωή, μια διαφορετική ιστορία και πορεία προς ένα άγνωστο προορισμό. Μα εκεί βρίσκεται η μαγεία...στο ταξίδι...στην περιπλάνηση...στην αποκάλυψη...
Πόρτες στο ημίφως...
...και πάλι πόρτες...
...που κάθε μία είναι διαφορετική...
...και σίγουρα οδηγούν σε άλλους κόσμους και άλλες εποχές
Κινούμενος από εδώ και εκεί, προστατευόμενος πολύ καλά στο μισοσκόταδο συνέχισα να τριγυρνώ στους εκατοντάδες μέτρων διαδρόμους. Η ανθρώπινη παρουσία ελάχιστη σε έναν χώρο που κάποτε διέσχιζαν αρκετές χιλιάδες κόσμου και παρείχε δεκάδες επιπλέον χώρους φιλοξενίας, φύλαξης προιόντων και σταβλισμού ζώων.
Ατελείωτοι διάδρομοι, διάτρητος φωτισμός, δωμάτια, αποθήκες και πτέρυγες...
...καθώς και χώρος για σταβλισμό ζώων
Η βυζαντινή μεγαλοπρέπεια αποτυπώθηκε και στα οικοδομικά έργα της οθωμανικής περιόδου
Μπορεί η περιπλάνηση στο ημίφως να είναι συναρπαστική και να λειτουργεί σαν μια μηχανή του χρόνου αλλά επίσης σπουδαίος είναι και ο περίπατος στις κορυφές αυτών των κτισμάτων. Τι κεραμιδόγατος θα ήμουν άλλωστε;
Πορεία ανοδική, με μια ακόμη κλειστή πόρτα πίσω μου
Μόλις μερικά σκαλοπάτια και το σκοτάδι έδωσε την θέση του στο φώς ενώ βρέθηκα να κυκλοφορώ ανάμεσα σε τρούλους και κεραμίδια και τριγύρω μου να απλώνεται ένα θεσπέσιο θέαμα.
Ανάμεσα σε τρούλους και κορυφές δέντρων το τέμενος Nuruosmaniye ξεχωρίζει
Το Süleymaniye δείχνει πιο λευκό από ποτέ
Η κορυφή ενός βυζαντινού πύργου και το μικρό σπιτάκι να οδηγεί μέσα σε αυτόν
Από εδώ ψηλά όλα φαίνονται διαφορετικά, ακόμη πιο όμορφα και γαλήνια. Ο συνδυασμός βυζαντινών αρχαιοτήτων, οθωμανικών έργων και η όψη της σύγχρονης μεγαλούπολης είναι η απόδειξη της διαχρονικότητας της Πόλης ως μητρόπολης του κόσμου.
Σκαρφαλωμένος στα κεραμίδια, σχεδόν αιωρούμενος ανάμεσα σε 3 πολιτισμικές εκφράσεις και προτάσεις. Ο πολιτισμός της Ρωμανίας δίνει την σκυτάλη στον οθωμανική τρόπο και απέναντι μου η κυρίαρχη πολιτισμική πρόταση των ημερών μας με παρουσία παγκοσμιότητας
Σκαρφαλωμένος στα κεραμίδια κτισμάτων, σχεδόν αιωρούμενος ανάμεσα σε 3 πολιτισμούς
Από την άλλη πλευρά διακρίνονται αρκετά χάνια της Πόλης. Σήμερα μοιάζουν παρατημένα αλλά πριν μερικούς αιώνες έσφιζαν από ζωή αφού χιλιάδες ταξιδιώτες έβρισκαν πρόσκαιρο καταφύγιο, τα ζώα τους ευκαιρία να ξαποστάσουν και αμέτρητα εμπορεύματα φυλάσσονταν εδώ πριν πάρουν τον δρόμο για τα παζάρια. Η έκτασή τους είναι τόσο μεγάλη που λέγεται πως κανείς άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να τα περπατήσει όλα απ'άκρη σ'άκρη. Σήμερα από εδώ περιεργάζομαι τους τουρίστες να περιφέρονται απροσανατολισμένοι μα οι πρόγονοί μου από τούτο το σημείο παρατηρούσαν πομπές αυτοκρατόρων, σελαμλίκια σουλτάνων, βυζαντινές εξεγέρσεις αλλά και τις βιοπραγίες των γενιτσάρων κάθε φορά που καθυστερούσε η πληρωμή τους.
Πάνω ακόμα και από τα χάνια
Τρούλοι, κεραμίδια και η Πόλη της καρδιάς μου
Λατρεύω να βρίσκομαι εδώ πάνω και να ακολουθώ την πορεία που χαράζουν οι κορφές των ιστορικών κτισμάτων στον ορίζοντα. Επίσης εδώ η ανθρώπινη παρουσία σπανίζει, αφήνοντας για εμάς τα τετράποδα το πεδίο ελεύθερο αφού άλλωστε εμείς είμαστε οι άρχοντες των κεραμιδιών. Πριν προλάβω όμως να αποτελειώσω την σκέψη μου, μια παρουσία την έφερε σε αμφισβήτηση.
Σχεδόν στην κορυφή του βυζαντινού πύργου συνάντησα μια γνώριμη πλέον φιγούρα να αγναντεύει με γερακίσια παρατηρητικότητα την Πόλη. Είναι ο Θοδωρής, που καθισμένος πάνω σε έναν μικρό τρούλο, αμίλητος και συγκεντρωμένος μάλλον είχε υπνωτιστεί από την ομορφιά της Πόλης. Δεν μου αρέσει να συναντώ ανθρώπους στα λημέρια μου, ούτε να τους πολυπλησιάζω μα αυτόν τον έχω δει πολλές φορές να τριγυρνά εδώ πάνω και δείχνει ούτε να ενοχλεί μα ούτε και να ενοχλιέται. Αποφάσισα να πάω κοντά του και αφού τον πλησίασα αθόρυβα, στάθηκα δίπλα του. Κοιτούσα πότε αυτόν και πότε την θέα που απλώνονταν παντού γύρω μου. Εκείνος γύρισε προς το μέρος μου και με προέτρεψε να έρθω περισσότερο κοντά του. Μου πρόσφερε νερό στο καπάκι του μπουκαλιού του και χαίδεψε το πίσω μέρος του κεφαλιού, κάνοντας με να γουργουρίσω από ευχαρίστηση. Είχαμε γίνει πλέον φίλοι και μείναμε αποσβολωμένοι για ώρες κοιτώντας την Πόλη.
Λίγο πριν πλησιάσω τον Θοδωρή...
...και έπειτα οι δυό μας θαυμάσαμε την ομορφιά της Πόλης, τα χρώματα και τις ιδιαιτερότητές της
Περπατήσαμε μαζί ανάμεσα στους τρούλους ώσπου αποφασίσαμε να ανηφορίσουμε προς το ψηλότερο σημείο. Καθίσαμε πάνω στον ψηλότερο τρούλο, εγώ αναπαυτικά σαν οθωμανός σουλτάνος και εκείνος επιβλητικά σαν βυζαντινός αυτοκράτορας να παρατηρούμε το βασίλειό μας. Άξαφνα εκείνος αναπήδησε από την θέση του και ξεδίπλωσε το πελώριο κορμί του. Περίεργα όντα οι άνθρωποι....πολλοί από δαύτους σκαρφαλώνουν σε κορυφές και μετά πηδάνε στο κενό. Αυτός όμως κάτι άλλο ήθελε να καταδείξει....ανοίγοντας τις χερούκλες του είχε νοιώσει την Πόλη μέσα του, ήταν πλεόν δική του.
Κοιτάζοντάς τον για ώρα με το κεφάλι μου πλαγιασμένο πότε στα αριστερά και πότε στα δεξιά, κατέληξα στο συμπέρασμα πως και αυτός είναι ένας άξιος κεραμιδόγατος της Πόλης....έστω και αν δεν διαθέτει ουρά.

25 σχόλια:

  1. Ολες αυτες η περιοχές δυστυχώς μου προκαλουν θλίψη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γειά σου και πάλι Θοδωρή.
    Μετά τον παπουτσομένο γάτο,τον ροζ γάτο με τον Σωτήρη Μουστάκα,μάθαμε και τον κεραμιδόγατο της Πόλης.
    Το κειμενό σου διαβάζεται απολαυστικά σαν παραμύθι.
    Όσο για τις φωτογραφίες άπαιχτες και μερικές από αυτές απλά ασύγκριτες.
    Μπράβο μπράβο και ξανά μπράβο
    Ιωάννα/Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Ιωάννα μου. Τελικά ο γάτος έκανε καλή δουλειά.
      Τους χαιρετισμούς μου στην Θεσσαλονίκη

      Διαγραφή
  3. Ωραίος ο κεραμιδόγατος. Ίσως θα μπορούσε να μπει συνετεράκι στο μπλογκ. Σε κάτι υπόγεια παλάτια και ιπποδρόμους θα είναι πολύ χρήσιμος.
    Χάρης από Θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα τον ρωτήσω αν δέχεται και σε περίπτωση θετικής απάντησης θα ξεκινήσουμε ανασκαφές..χεχε.
      Καλά να περνάς Χάρη μου
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  4. Χρήστος Ι. Δρούγκας - Ναύπλιο26 Ιουλίου, 2014 19:01

    Φίλε μου , εξαιρετική η ανάρτηση γιατί ξεφεύγεις από τα κοινά.
    'Ηλθε ο καιρός να μάθει ο κόσμος και τα μυστικά των αθέατων πλευρών
    της Πόλης. Ωραίο θέμα για τήν " ΑΝΑΤΟΛΗ" , για να διαβάζουν κι' αυτοί
    που δεν κάνουν χρήση της σύγρονης τεχνολογίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Χρήστο μου και σε ευχαριστώ. Η "παρέα" του γάτου προέκυψε απρόσμενα και επιπλέον ήταν μια υπέρχοη μέρα για περιπλάνηση και σκαρφάλωμα στους τρούλους.
      Θα δούμε και για μια έντυπη έκδοση που φυσικά θα είναι κάπως διαφορετική.
      Πολλούς χαιρετισμούς και καλή βδομάδα
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  5. Μπράβο Θοδωρή.Περιγράφεις υπέροχα τις νωχελικές μου σκέψεις,καθώς είμαι χαλαρά ξαπλαρωμένος στις στέγες και χαζεύω μια τον Γαλατά και μια τα καραβάκια που ξεκινούν για τον Βόσπορο.Αλλά στο τέλος με στεναχώρεσες.Ούτε μια φωτογραφία μου να μη δημοσιεύσεις.Και εγώ ήλπιζα ,μιας και θα γινόμουν φίρμα,να τουμπάρω την κουκλίστικη πορτοκαλί γατούλα της φωτογραφίας,η έστω την μαυρούλα.Φιλικά, ο κεραμιδόγατος.Για την αντιγραφή Τάσος. θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες ο γάτος....και παραπονιάρης αλλά και λάτρης της δημοσιότητας. Όταν τον ξαναπετύχω θα τον αποθανατίσω αλλά και παρουσιάσω περισσότερο.
      Τους χαιρετισμούς μου στην Θεσσαλονίκη

      Διαγραφή
  6. Κωνσταντίνος Κόττης28 Ιουλίου, 2014 11:40

    Απολαυστικό !!! Για ποια περιοχή μιλάμε(τουρκιστί και ελληνιστί); Πολύ όμορφα και τα χάνια, φαινότανε αρκετά παλαιές κατασκευές.
    Υ. Γ.: Ζηλεύω την θέα αυτή, η πιο όμορφη θέα που με γέμισε ήταν όταν πρωτοπερπάτησα μόνος τον Βόσπορο, και ας μην είχα την δυνατότητα σαν γάτος να την απολαύσω πάνω απο τρουλλίσκους και πύργους. Να περνάς καλά, να προσέχεις και τον γάτο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Κωνσταντίνε μου. Τέτοιους περιπάτους μπορεί να απολαύσεις σε πολλά σημεία σε όλο τον λόφο της ιστορικής χερσονήσου.
      Να περνάς και εσύ καλά και τα λέμε πάλι σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  7. Μπράβο Θοδωρή, βρήκες ιδανική παρέα για τις περιπλανήσεις σου! Οσα δεν ξετρυπώνεις εσύ θα τα ξετρυπώνει ο γάτος σου..Ορεξη για βόλτες νάχετε μόνο...
    Στέφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Στέφη μου.
      Έτσι έχουν αυτά. Τούτη την φορά ο γάτος, την προηγούμενη φορά εσύ μέσω της ξεναγήσεως κ.ο.κ.
      Όρεξη υπάρχει πάντα και θα χαρώ την επόμενη φορά να σε ξαναέχουμε μαζί μας.
      Πολλούς χαιρετισμούς

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα, Θοδωρή!
    Συγχαρητήρια για μία ακόμη εξαιρετική αλλά και ευφάνταστη ανάρτηση. Πολύ έξυπνο το γατί - εύρημά σου! Ωραίος ο περίπατος που μας επιφύλαξες... Και τι δεν θά 'δινα να ήμουν κι εγώ μαζί σε αυτή τη βόλτα...
    Στις φωτογραφίες ξεπερνάς πλέον τον εαυτό σου. Έτσι όπως πας θα σε αναγορεύσουμε ως τον "νέο Αρά Γκιουλέρ της Πόλης"!
    Να είσαι πάνα καλά, περιμένω και το σίκουελ του γάτου!!!
    Τα λέμε στο επόμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαράκι.
      Άντε την επόμενη φορά θα σε στείλω στον γάτο για Πολίτικη τσάρκα. Δεν έχει και πολλές απαιτήσεις, Λίγο νερό και λίγο κολατσιό και σου είναι έτοιμος.

      Όσο για τον χαρακτηρισμό σου για τις φωτογραφικές απεικονίσεις....μου δίνεις ώθηση για την συνέχεια παρά την μικρή "ιεροσυλία".
      Πολλούς χαιρετισμούς και σίγουρα τα λέμε σύντομα.

      Διαγραφή
  9. Αν και στην τελευταία φώτο θυμίζεις αετό ( με ανοιχτά τα χέρια), μπράβο σου κεραμιδόγατε για την παραμυθένια βολτίτσα σου και τη χορταστική ιστοριούλα που μας διηγήθηκες.
    Να δω τι θα σκαρφιστείς στην επόμενη ανάρτηση σου!
    Πολλούς χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα καλέ μου φίλε. Η Πόλη εμπνέει και παράλληλα προκαλεί για πρόοδο συγγραφική, φωτογραφική και θεματολογία.
      Να είσαι καλά, στους χαιρετισμούς μου στην οικογένεια και στην Αλεξανδρούπολη

      Διαγραφή
  10. Θοδωρή,
    Ο κεραμιδόγατος είναι ένας εξαιρετικός οδηγός στις περιπλανήσεις σου.
    Χαιρετισμούς από την Θεσσαλονίκη.
    Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Χρήστο μου. Καλό καλοκαίρι και τους χαιρετισμούς μου στην Θεσσαλονίκη.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  11. Θοδωρή, τελικά δυο φορές που ήρθα στην Πόλη δεν είδα τίποτα, με ταξιδεύεις κάθε φορά και με κάνεις όλο και πιο ανυπόμονο.

    Γρηγόρης, Ιωάννινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Γρηγόρη μου.
      Σίγουρα 2 επισκέψεις δεν είναι αρκετές να γνωρίσει κάποιος σημαντικές πτυχές της Πόλης.
      Πιθανόν να χρειάζεται μια ολόκληρη ζωή στο να κατορθώσει κανείς να υποψιαστεί το μεγαλείο και την ιδιαιτερότητα τούτου του τόπου.
      Πολλούς χαιρετισμούς και χαίρομαι που υπάρχουν και αναγνώστες από την Ήπειρο.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  12. Καλέ μου φίλε, απλά... δεν παίζεσαι!!!

    Δεν ξέρω αν είναι μόνο το ταλέντο σου ή και η επίδραση της Πόλης πάνω σου (μάλλον και τα δυο) αλλά το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Μετά από τόσες αναρτήσεις συνεχίζεις και καταφέρνεις να με ενθουσιάζεις. Εύγε!!!

    Μην ξεχνάμε όμως και τη σημαντική συμβολή του γατούλη έτσι; Εν ολίγοις τον κεραμιδόγατο και τα μάτια σου. Τον θέλουμε απαραίτητα στην παρέα μας. Κάνε ότι μπορείς, αν και από ότι τον έκοψα δε θα δυσκολευτείς.

    Για τη βόλτα και τις φωτογραφίες τι να γράψω; Τα είπαν, πολύ ωραία, οι υπόλοιποι.

    Φιλιά και στους δυο σας.

    Ελένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελένη μου.
      Με την Πόλη μάλλον υπάρχει μια αλληλοεπίδραση. Αυτή μου φανερώνεται και εγώ την ανακαλύπτω. Χάρις στην γενναιοδωρία της εξερευνώ και πτυχές του δικού μου εαυτού.

      Ο γατούλης μάλλον θα γίνει η η μασκότ του ιστολογίου.
      Πολλά φιλιά στον Πόρο.

      Διαγραφή
  13. Πάλμου Διονυσία13 Αυγούστου, 2014 10:24

    Καλή σου μέρα Θοδωρή, συγχαρητήρια για ακόμα ένα όμορφο «ταξίδι» που μας πρόσφερες ..αυτή τη φορά από τα κεραμίδια!
    Είμαι μια ένθερμη αναγνώστρια από Αθήνα, μαγεμένη κι εγώ από την ομορφιά, τη μοναδικότητα και την απίστευτη ενέργεια της Πόλης. Διαβάζω τις αναρτήσεις σου εδώ και καιρό -πολλές τις μοιράζομαι με τον άντρα μου, που με περισσή κατανόηση, ο καημένος, αντιμετωπίζει την ψύχωσή μου με την Κωνσταντινούπολη- και αισθάνομαι την ανάγκη να σε ευχαριστήσω. Μέσα από τις αναρτήσεις σου προβάλλει ολοζώντανη η «αυθεντική» Κωνσταντινούπολη. με τις γεύσεις της, τις μυρωδιές της, τη γοητεία της, τις αντιθέσεις της, την αλήθεια της. Ο τρόπος που προσεγγίζεις πολύπλευρα την κάθε γωνιά είναι τόσο διαφορετικός από όλα τα άλλα ιστολόγια που ασχολούνται με την Πόλη. Με αμεσότητα, πληθωρικότητα, χιούμορ, εμπεριστατωμένη πληροφόρηση, ρεαλισμό, αλλά πάνω απ' όλα σεβασμό και δέος για την Πόλη της καρδιάς μας! Η ανάρτηση που με άγγιξε περισσότερο είναι εκείνη στην οποία περιγράφεις την περιπέτειά σου στα «άδυτα» του βυζαντινού ιπποδρόμου. Πραγματικά συγκλονίστηκα! Είχα κι εγώ μια ανάλογη -πιο light βέβαια εμπειρία- όταν ταξίδεψα πριν δύο χρόνια στην Πόλη και περνώντας μέσα από την αυλή ενός εστιατορίου στην οδό Akbiyik βρέθηκα σε σκοτεινές αίθουσες του Μεγάλου Παλατίου οι οποίες τυχαία «ήρθαν στο φως», όπως με πληροφόρησαν οι εργαζόμενοι στο εστιατόριο. Είχα γνωρίσει την Βασιλεύουσα μέσα από τα βιβλία μου -έχω σπουδάσει βυζαντινά- μέσα από τα δημοτικά μας τραγούδια, τους θρύλους, τη συλλογική μας μνήμη και την είχα εξιδανικεύσει. Δύο χρόνια πριν έκανα το πρώτο μου ταξίδι και αυτό που έζησα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Σε λίγο καιρό ετοιμάζομαι να προσκυνήσω και πάλι την όμορφη Κωνσταντινούπολη και να γευτώ τις χάρες και .τις χαρές της! ! Έχω κάποιες απορίες πρακτικής φύσεως και θα ήθελα κάποια στιγμή να σε συμβουλευτώ. Η βοήθειά σου να ξέρεις είναι πολύτιμη ειδικά σε ανθρώπους που «ψάχνονται» λίγο παραπάνω Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Διονυσία μου και σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.
      Ευχαρίστως να βοηθήσω σε κάθε σου απορία.
      Επικοινώνησε μαζί μου στο e-mail μου για ότι χρειαστείς.
      Πολλούς χαιρετισμούς
      Θοδωρής

      Διαγραφή