Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Περίπατος σε γειτονιές της ανατολικής πλευράς

Οι περιπλανήσεις στην Πόλη δεν σταματούν ποτέ. Είναι καταπληκτικό πως κάθε περιοχή, γειτονιά και σοκάκι κρύβει πάντα ένα παρελθόν που η ιστορία του χάνεται σε βάθη αιώνων. Θεωρώ πως είναι πρακτικά αδύνατον να δει κανείς όλακερη την Πόλη και να εξευρευνήσει όλες της γειτονιές της. Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον μα τουλάχιστον χαίρομαι που ακόμα μπορώ να περπατώ και να επισκέπτομαι κάθε φορά και μια ακόμα συνοικία της Πόλης. Τούτη λοιπόν την φορά βρέθηκα σε μερικά παραλιακά προάστια της ανατολικής πλευράς της Πόλης.
Ξεκίνησα την βόλτα μου από το Çengelköy, το ένδοξο αυτό βοσπορινό προάστιο. Στις μέρες μας το ''Αγκυροχωριό'', όπως ονομάζονταν άτυπα για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι περισσότερο γνωστό για τις ψαροταβέρνες του δίπλα στον Βόσπορο. Κάποτε όμως ήταν μία σημαντική περιοχή με πολύ έντονο ελληνικό στοιχείο. Ως την δεκαετία του '60 επί το πλείστον στο Τσέγκελκιόι ζούσαν Ρωμιοί. Στα Σεπτεμβριανά του '55 (δες εδώ) οι καταστροφές ήταν κι εδώ μεγάλες και περίπου 2.000 Έλληνες που ζούσαν εκεί, μετακινήθηκαν είτε σε άλλες περιοχές της Πόλης είτε πήραν τον δρόμο του ''ξενιτεμού'' στην Έλλάδα.
Κατοικίες με ξύλινη εξωτερική επένδυση παραπέμπουν σε άλλες εποχές
Στις μέρες μας η φθορά και η εγκατάλειψη είναι εμφανής σε πολλά σημεία.

Η ονομασία του προαστίου αυτού άλλαξε πολλές φορές και υπάρχουν πάμπολλες πληροφορίες και θεωρίες για τις ονομασίες. Βρήκα πληροφορίες που σαν πρώτο όνομα αναφέρουν το ''Πρώτος Δίσκος'' το οποίο άλλαξε στην ονομασία ''Τα Μετάνοια'' εξαιτίας της αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Επί των ημερών της έγιναν πολλά για την καταπολέμηση της εμπορίας και εκπόρνευσης των γυναικών. Ιδρύθηκε λοιπόν η Μονή της Μετάνοιας όπου έβρισκαν καταφύγιο τέτοια κορίτσια.
Αργότερα συνυπήρξε και η ονομασία ''Τα Σοφιανά'' εξαιτίας της γυναίκας του αυτοκράτορα Ιουστίνου που οι κακίες γλώσσες λένε πως ζήλεψε το κοινωνικό έργο της Θεοδώρας.
Η ονομασία Χρυσοκέραμος έχει αποδοθεί στο χρυσά κεραμύδια που κοσμούσαν μία εκκλησία σε εκείνο το μέρος.
Επίσης υπάρχει και η ονομασία Συγκελοχώρι εξαιτίας πάλι μιάς ομώνυμης Μονής.
Από τουρκικής πλευράς υπάρχουν άλλες τόσες εκδοχές για το Çengelköy με πιό χαρούμενη εκείνη του ψευδού πασά. Εκείνος προσπαθούσε να στρατολογήσει κόσμο για μιά μάχη λέγοντας ''Σεν γκελ'' που σημαίνει ''εσύ έλα''. Στο ψεύδισμά του όμως πρόφερε το σίγμα σαν θήτα. Ο κόσμος χαριτολογώντας και σατιρίζοντας έκανε την παραφορά σε ''τσεν γκελ''.
Πιστεύεται επίσης ότι προέρχεται από το όνομα πλοιάρχου που είχε σπίτι εκεί ακόμα και από το ότι εκεί έριξε άγκυρα ο Μεχμέτ 'Β  κατα την διάρκεια των προετοιμασιών για την πολιορκία της Πόλης
Μία μικρή παρηγοριά να βλέπω ανακαινισμένα σπίτια που κρατούν την ξύλινη διακόσμηση τους
Όποια εκδοχή κι αν ισχύει το προάστιο είναι αρκετά γραφικό και σίγουρα αξίζει έναν περίπατο στα σοκάκια του. Φυσικά δεν γίνεται να μην επισκεφτεί κανείς την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Τούτην την φορά δυστυχώς ήμουν λιγάκι άτυχος και βρήκα τις πόρτες κλειστές. Κρίμα διότι ο ναός αυτός που χτίστηκε εκ νέου το 1830 είναι ένας από τους παλαιότερους στην ανατολική πλευρά, σημάδι του έντονου ελληνικού στοιχείου στην περιοχή. Το σημείο είναι ιδιαίτερα ιστορικό διότι πιστεύεται οτι εκεί υπήρχε αρχαίος ελληνικός ναός, στην συνέχεια το μοναστήρι της Μετάνοιας και έπειτα ενδεχομένως ναός άλλου Αγίου, προτού φτάσουμε σε εκείνον του Αγίου Γεωργίου.
Οπως και να΄χει, είναι στους στόχους μου να ξαναεπισκεφτώ την ιδιαίτερη τούτη εκκλησία, να την φωτογραφίσω και να μάθω περισσότερα για αυτήν.
Ο Άγιος Γεώργιος όπως φαίνεται από την πλευρά του δρόμου
Η περιήγησή μου συνεχίστηκε σε μιά βοσπορινή συνοικία που πραγματικά με κατενθουσίασε. Το προάστιο αυτό είναι το ειδυλλιακό Κουζγκουντζούκ. Περπατώντας στα σοκάκια του Κουζγκουντζουκίου (Τι λέξη και αυτή; Έσπασα την γλώσσα μου ώσπου να συνηθίσω να την προφέρω) ήρθα σε επαφή με ένα μέρος τόσο ''κοντά'' στην σημερινή Πόλη μα παράλληλα και τόσο ''μακρυά'' της. Στο Kuzguncuk υπάρχει η εικόνα μιάς Πόλης από παλιές εποχές, μιάς Πόλης που όλοι μας θα θέλαμε να βλέπαμε ξανά.
Γραφικά ιστορικά σπίτια, πλακόστρωτοι δρόμοι, δέντρα, εκκλησίες, τζαμιά, συναγωγές όλα το ένα δίπλα στο άλλο να δημιουργούν αρχικά μια αμηχανία και καταπράσινοι κήποι με λαχανικά στις αυλές μου έδωσαν μια νοερή εικόνα μιάς πολιτισμικής και αγνής Πόλης από περασμένες δεκαετίες ή και αιώνες.
Χαρακτηριστικό σοκάκι του Kuzguncuk. Γραφικά σπίτια, ειρηνικοί δρόμοι και πράσινες αυλές
Ονειρεμένα τρίπατα σπίτια γεμάτα καλαισθησία

Στο Kuzguncuk συνυπήρχαν αρμονικά όλες οι κοινότητες της Πόλης και αυτό το καταδεικνύουν οι πολλοί διαφορετικοί ναοί που υπάρχουν σε κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους. Οι γείτονες Ρωμιοί και Τούρκοι δεν είχαν τίποτα να χωρίσυν μεταξύ τους και αυτό δεν άλλαξε ούτε όταν στην περιοχή εγκαταστάθηκαν Εβραίοι και έπειτα Αρμένιοι. Ο απολογισμός αυτής της συνύπαρξης είναι οι 2 εβραικές συναγωγές, η 1 αρμένικη εκκλησία, τα 2 τζαμιά και οι 2 ελληνικές εκκλησίες που υπάρχουν σχεδόν το ένα δίπλα στο άλλο! Η αντίθεση στα μάτια μου αποτυπώθηκε και στον φωτογραφικό μου φακό
Το τζαμί γειτνιάζει με την αρμένικη εκκλησία. Περίεργη εικόνα εξ'αρχής...μα στο Κουζγκουντζούκ τα πάντα συνυπήρχαν
Μιναρέδες και Σταύροι. Σαν κι άλλοτε που ο σεβασμός και η κατανόηση υπερκέραζε την διαφορετικότητα. Το μεγαλείο της οικουμενικής Πόλης











Δυστυχώς οι εποχές άλλαξαν. Στα Σεπτεμβριανά οι καταστροφές δεν είχαν την τεράστια έκταση σαν σε άλλα σημεία όπως για παράδειγμα και στο γειτονικό Çengelköy, πιθανόν οι μουσουλμάνοι του Kuzguncuk να μην επέτρεψαν στους ξένους πλιατσικολόγους να διαλύσουν τα πάντα. Το χαριστικό πλήγμα στο ελληνικό στοιχείο του Κουζγκουντζούκ ήρθε από τις απελάσεις του '64, την ψυχολογία και τις συνθήκες που πλέον είχαν διαμορφωθεί. Η Ρωμιοσύνη εξαφανίστηκε και από εδώ, αφήνοντας και τούτο το πανέμορφο προάστιο της Πόλης ορφανό. Στις μέρες μας υπάρχουν πλέον ελάχιστοι μή μουσουλμάνοι που ζούν εδώ.
Παρ'όλα αυτά οι κατοίκοι μοιάζουν λιγάκι διαφορετικοί. Τα πρόσωπά του έχουν μία ειρηνική και πράη ματιά, γυναίκες με κομψά μα όχι ακριβά ρούχα περπατούν στα γοητευτικά σοκάκια, χαιρετώντας τον μπακάλη, τον χασάπη, τον μπαρμπέρη και τον μανάβη που με μεράκι ετοιμάζονται να ανοίξουν τα μαγαζάκια τους. Όλα εδώ είναι φιλήσυχα, ειδυλλιακά, αρμονικά και παστρικά! Εξάλλου ο δείκτης εγκληματικότητας στο Κουζγκουντζούκ είναι από τους χαμηλότερους σε ολάκερη την Πόλη.
Ανεβαίνοντας τον κεντρικό δρόμο έφτασα στην ξεχωριστή εκκλησία του Αγίου Παντελεήμων. Γράφω ξεχωριστή γιατί διαθέτει ένα πανέμορφο καμπαναριό που στην βάση του έχει την είσοδο που με την σειρά της οδηγεί σε έναν πανέμορφο κήπο. Σπανια έχω δει ένα τόσο περιποιημένο κήπο να διακοσμεί περίγυρο εκκλησίας.
Το καμπαναριό αριστούργημα και τριγύρω ο υπέροχος κήπος του Αγίου Παντελεήμονα.
Το εσωτερικό του ναού είναι το ίδιο κομψό, ένα πραγματικό στολίδι δίχως υπερβολές μα ταυτόχρονα γεμάτο διακοσμήσεις προσεγμένες ως και την παραμικρή λεπτομέρια.
Το πανέμορφο εσωτερικό του Αγίου Παντελεήμων
Βγαίνοντας συνάντησα και το Άγιασμα στην ανατολική πλευρά του ναού. Και εδώ όλα ακτινοβολούν μεράκι και περιποίηση. Εγώ μπορώ να πώ μόνο ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ σε όλους εκείνους που φροντίζουν κατα τέτοιο τρόπο τούτο το ιδιαίτερο μέρος.
Η είσοδος του Αγιάσματος
Παντού υπάρχουν εικόνες και αφιερώματα
Άφησα τον Άγιο Παντελεήμονα πίσω μου και κατηφόρησα ξανά προς τον Βόσπορο για τον δρόμο της επιστροφής. Ξαναθαύμασα το σοκάκια που λόγω της γραφικότητας αποτελούν διαλεκτό σημείο γυρίσματος ταινιών και τηλεοπτικών σειρών και είδα το δίλλημα που θα προκύψει κι εδώ τα προσεχή χρόνια λόγω της ανερχόμενης οικιστικότητας και περαιτέρω ανάπτυξης του τουρισμού.
Εύχομαι πραγματικά το Kuzguncuk να μην αλλάξει στο ελάχιστο διατηρώντας τον ειδυλλιακό χαρακτήρα του μα και τις πολυπολιτισμικές μαρτυρίες του παρελθόντος του.
Μόνο 5 λεπτά δρόμο από το πολύβουο Üsküdar και όμως είναι σαν να απέχει χιλιόμετρα από την μεγαλούΠολη, το προάστιο αυτό είναι κοντά και συνάμα τόσο ''μακρυά'' από την σημερινή Πόλη όσο κανένα άλλο.
Στην δική μου καρδιά πάντως μπήκε πολύ βαθιά....και εύχομαι να ριζώσει για πάντα.

11 σχόλια:

  1. Χρήστος Ι. Δρούγκας - Ναύπλιον30 Οκτωβρίου, 2012 02:44

    Θοδωρή σέ ζηλεύω γι'αυτές σου τίς αποδράσεις.
    Τριανταπέντε ταξίδια στήν Πόλη και δέν μπόρεσα
    να επισκευθώ τήν ανατολική πλευρά του Βοσπόρου,
    πλήν μιάς σύντομης επίσκεψης στήν Χαλκηδόνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ Χρήστο μου και να 'ξερες πόσοι σε ζηλεύουν που έχεις κάνει αυτά τα 35!!! ταξίδια στην Πόλη!Πολλοί θα ήθελαν να είναι στην θέση σου.
    Μην ανυσυχείς φίλε μου,θα έρθει η στιγμή που θα βρεθείς για επισκέψεις και στην άλλη πλευρά του Βοσπόρου.
    Όσο για τα ταξίδια και τις επισκέψεις σου στην Πόλη,σου εύχομαι ολόψυχα να τις εκατοστίσεις.
    Χαιρετισμούς Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΘΟΔΩΡΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΞΑΝΑΕΦΕΡΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΣ ΤΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΟΜΑΣΤΑΝ ΟΤΑΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΑΝ ΟΙ ΝΑΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΛΕΝΤΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΟΥΣ. ΣΤΟ ÇENGELKÖY ΣΩΖΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΡΑΚΑΣΟΓΛΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΙΑΤΡΟΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ. ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΘΑ ΤΗΝ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ , ΕΙΜΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ. ΕΞΕΤΑΖΕ ΤΑ ΡΩΜΙΟΠΟΥΛΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ 1950 ΕΩΣ 1980 ΝΟΜΙΖΩ, ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΗ. ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΕΚΤΕΙΣΕ ΔΙΚΑ ΤΗΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΕΘΑΝΕ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2012 ΣΕ ΒΑΘΥ ΓΗΡΑΣ ΣΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΒΑΛΟΥΚΛΙ ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΖΟΥΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΚΡΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΗΘΕΛΗΜΕΝΗ Η ΟΧΙ ΤΩΝ ΤΟΣΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ. ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΛΥΠΤΕΙ.
    ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ΣΕ ΟΛΑ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
    ΓΙΩΡΓΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργο μου οι πληροφορίες και τα σχόλια σου είναι πάντα τόσο πολύτιμα και ''δυνατά''.
    Είναι τιμή μου που έστω και κατά αυτόν τον λυπηρό τρόπο αναφέρεται το ονομά της εδώ στο Μπλόγκ.
    Να είσαι καλά και θα σου γράψω στο e-mail σου σε πολύ λίγο.
    Χαιρετισμούς και πάλι ευχαριστώ,Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφη ανάρτηση και σχόλια-πληροφορίες για την ιατρό...
    γμτ, ενώ τα είχα στα υπ' όψιν (ειδικά το κουζγκουντζούκ) δεν πρόλαβα να περιηγηθώ πολύ στην ασιατική πλευρά...Καλές αναρτήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σ'ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή και τα καλά λόγια,επίσης εκ μέρους των άλλων σχολιαστών.Είναι όλοι τους αστέρια.
    Την επόμενη φορά σου εύχομαι να περιηγηθείς στις Πολίτικες γειτονιές ακόμα περισσότερο.
    Να'σαι καλά και καλό σου απόγευμα.
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΑΝΩΝΥΜΕ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΚΩΝ ΜΑΣ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ
    ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΒΑΛΟΥΚΛΙ ΓΙΑΤΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ ΩΡΑ 6- 7 ΝΑ ΧΤΥΠΑ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΤΟΥ ΖΑΠΕΙΟΥ ΤΗΝ ΡΩΤΗΣΕ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΑΡΓΗΑΣΑ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΡΩΜΙΟΥ ΑΥΤΑΡΠΑΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΙΚΡΑΝΑΝ ΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΑΝ ΤΟΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΑΝ. ΣΤΗ ΝΕΚΡΟΣΥΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΟΣΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΕΝΑ ΜΑΣ ΧΕΡΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΥΝ ΚΕΡΙ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΟΔΩΡΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΘΥΜΙΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ Η ΨΥΧΟΥΛΑΤΗΣ.
    ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ
    ΓΙΩΡΓΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ Γιώργο μου με συγκίνησες βραδυάτικα με τα από καρδιας λόγια σου.Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γειά σου Θοδωρή,
    Νάσαι καλά, το ζωντανό σου μπλόκ πέρα από την ευχαρίστηση, την ενημέρωση και ότι άλλο προσφέρει σε όσους αγαπούν την Πόλη, έγινε αφορμή να μνημονευτεί μια Ρωμιά συνάδελφος που τόσα πρόσφερε τα δύσκολα χρόνια στα παιδιά της ομογέννειας, ο Θεός να την αναπαύσει.
    Λοιπόν το Κουζγκουντσούκ είναι πραγματικά πανέμορφο! Δεν βρήκα ανοικτή την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα να μπώ μέσα. Ελπίζω την επόμενη φορά. Επίσης είναι πολύ όμορφα να απολαύσεις καφέ ή τσάι στο μαγαζάκι στο Βόσπορο, εγώ έφαγα το περίφημο γιαούρτι Κάλιντζας, ενώ με έβρεχε το κύμα που σηκώθηκε από ένα περαστικό ταχύπλοο.
    Ο άγιος Γεώργιος στο Τσενγκέλκιοι είναι η έκκλησία που έκοψε στη μέση ο δρόμος; βρίσκεται ψηλά , μακριά από την παραλία; Εκεί περπάτησα μονο λίγο στην παραλία. Περιμένω την επόμενη φορά.
    Πόπη- Λάρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόπη μου να'σαι καλά για το σχόλιο σου.Τρελαίνομαι από ευχαρίστηση από την συμμετοχή όλων σας μα και την ποιότητα σας.
      Όπως το λές,τούτο το μπλόγκ περιγράφει στιγμές από την καθημερινότητα μου,ενημερώνει,δείχνει πτυχές της Πόλης μέσα από νοερές φωτογραφίες και προσφέρει ευχαρίστηση.
      Μέγιστη τιμή όμως είναι όταν καταφέρνει να αναδείξει,έστω και στο ελάχιστο, κάτι από Ρωμιοσύνη.Εύχομαι αυτό να καταφέρω να το αναδέιξω ακόμα περισσότερο στο μέλλον.
      Τώρα για το Κουζγκουντζούκ,το έβαλα και εγώ πολύ βαθυά μέσα μου.Είναι ένα καταπληκτικό προάστιο.
      Ο Άγιος Γεώργιος είναι όντως η εκκλησία που έκοψε ο δρόμος!Είναι πάνω στον παραλιακό δρόμο,πολυ έυκολο να την βρείς.Σκοπεύω,όταν ευκαιρέσω,να την επισκεφτώ και να γράψω μία ανάρτηση και για εκεί.
      Χαιρετισμούς Πόπη μου και να τα ξαναπούμε σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή