Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Η "μετακόμιση" του Ταρλάμπασι στα Ταταύλα(;)

Συχνά-πυκνά επιθυμώ να επισκέπτομαι σκοπίμως συνοικίες που είχα βρεθεί κατά το παρελθόν και να παρατηρώ την κατάσταση που βρίσκονται μα και τις ενδεχόμενες αλλαγές τους. Νοιώθω σαν να είναι καθήκον μου να βρίσκομαι εκεί, να παρακολουθώ τα καθέκαστα των μαχαλάδων και να νοιώθω την λατρεμένη μου Πόλη σαν προέκταση της ψυχής και του σωματός μου.
Κατηφορίζοντας προς τα στενά του Ταρλάμπασι (διάβασε και εδώ) γνώριζα ήδη πως η γειτονιά θα είχε κάτι διαφορετικό να μου παρουσιάσει. Ήταν πασιφανές εδώ και αρκετά χρόνια πως το Tarlabaşı θα αλλάξει ριζικά και θα αναβαθμιστεί. Θεωρώ πως ίσως ήταν και ανάγκη να επέλθει η αλλαγή του. Το ερώτημα και το μεγάλο ζητούμενο ήταν ο τρόπος που θα επιτευχθεί αυτό και η, μετά την αναβάθμιση, εικόνα της Πόλης.
Τεράστιες αφίσες διαφημίζουν το νέο Ταρλάμπασι
Ένα τεράστιο μέρος της συνοικίας έχει περικυκλωθεί από φράγματα και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εργοτάξια της Πόλης
Η πολυδιαφημισμένη ανάπλαση του Ταρλάμπασι. Τα αποτελέσματα και οι επιπτώσεις για την Πόλη αναμένονται
Ήδη εδώ και μερικά χρόνια ξεκίνησαν να φιλοξενούνται οι πρώτες γκαλερί σε αυτά τα κακόφημα σοκάκια. Μετά ακολούθησε και η τουριστική ανάπτυξη με τα ξενοδοχεία και κυρίως τα ενοικιαζόμενα δωμάτια να αυξάνονται με θαυμαστή πρόοδο. Κτίρια αλλάζουν πρόσοψη, καθαρίζονται, βάφονται και αναπαλαιώνονται εντός και εκτός, προσπαθώντας να ξανακάνουν το Ταρλάμπασι μια προσιτή γειτονιά και να αποβάλλουν τον χαρακτήρα του "γκέτο" που διακατείχε την περιοχή για δεκαετίες. Οι τουρίστες είναι οι πρώτοι που ρίχτηκαν στο πεδίο αντιπαράθεσης με όλα αυτά τα παρακμιακά στοιχεία που περιτριγυρίζουν τα στενά του Ταρλάμπασι αλλά και των ανθρώπων που αυθαίρετα είχαν οικιοποιηθεί αυτά τα κτίρια.
Δεκάδες κτίρια καθαρίζονται, βάφονται και αποβάλλουν τον κόσμο που διέμενε εκεί αυθαίρετα
Αναπαλαίωση κτιρίου που πλέον ενοικιάζεται σε τουρίστες
Μικρό γηπεδάκι μπάσκετ σε άριστη κατάσταση
Το εγχείρημα αλλαγής δείχνει να πετυχαίνει και το Ταρλάμπασι να καθαρίζει κάπως από την "σαβούρα" μα ταυτόχρονα να διατηρεί (ακόμη) την δική του ιδιαιτερότητα, προσφέροντάς μου φοβερές φωτογραφίες και δίνοντας μου την δυνατότητα για μερικές μαγικές και αυθεντικές Ταρλαμπασιώτικες στιγμές.
Αυτό σημαίνει να βλέπει κανείς τηλεόραση παρέα με τον γείτονά του. Αυτά μόνον στο Ταρλάμπασι
Τέτοιες εικόνες μάλλον δεν θα συναντήσει κανείς πουθενά αλλού στην Πόλη
Γυναίκα παίρνει τις τσαγιέρες από το σπίτι της και κατευθύνεται στις γειτόνισες για dedikodu
Η ωραία ενός δρομάκου συγκεντρώνει τα βλέμματα της γειτονιάς
Το κλασσικό καλαθάκι με το σχοινί να κατεβαίνει από το μπαλκόνι
Live your myth...in Tarlabaşı
Καθώς διέσχιζα τα σοκάκια, προσπαθώντας να εκλάβω όσα περισσότερα ερεθίσματα μπορούσα, μια σκέψη διατάραξε τον νού μου. Μια σκέψη που ίσως για τους περισσότερους καν δεν υπάρχει και αρκετούς μάλλον φάνηκε να μην τους απασχολεί. 
Αν το Ταρλάμπασι προσπαθεί να αποβάλλει τους τσιγγάνους, τους παράνομους μετανάστες, τους αφρικανούς ισλαμιστές, τους εμπόρους ναρκωτικών και την πορνεία, τότε αυτό δεν σημαίνει ότι το φαινόμενο παύει να υπάρχει αλλά απλά μεταφέρεται κάπου αλλού και συνήθως στις γειτονικές συνοικίες. Αυτό εξάλλου συμβαίνει σε όλες τις μεγαλουπόλεις του κόσμου και δεν θα μπορούσε παρά να ισχύει και στην περίπτωση της Πόλης. Για κάποιον που γνωρίζει τις Πολίτικες γειτονιές, δεν θέλει και πολύ σκέψη για το ποιά συνοικία θα μπορούσε να είναι το θύμα αυτής την εσωτερικής μετατόπισης ανθρώπων. Αφού αυτές οι κοινωνικές ομάδες απωθούνται σε αντίθετη κατεύθυνση από το Μπέιογλου, τότε αυτή η περιοχή πρέπει να είναι τα Ταταύλα και οι πρόποδές του, το Ντολάπ ντερέ. Δεν περπάτησα παρά μερικές δεκάδες μέτρα και μετά από μερικά πρόβατα και το άλογο που διέσχιζε την κεντρική οδό του Ντολάπ ντερέ, ήρθε το σοκ.
Κάρα και άλογα διεκδικούν μερίδιο στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της Πόλης
Αφήνοντας το Ταρλάμπασι και μπαίνοντας στους πρόποδες των Ταταούλων...
...η εικόνα προκαλεί σόκ...
...και η Πόλη μετατρέπεται σε σκουπιδούπολη όπου κυριαρχεί η παρακμή
Καθ'οδόν προς την ανηφοριά των Ταταούλων
Σε κάθε δρομάκι του Ντολάπ ντερέ κυριαρχεί η παρακμή και το σκουπιδαριό, ενώ περίεργες φάτσες που ουδεμία σχέση έχουν με την Πόλη και τον χαρακτήρα της περιτριγυρίζουν τα σοκάκια. Εξαθλιωμένες οικογένειες με μικρά παιδιά, πολλοί Αφρικανοί και γερόντια κάθονται στα πεζοδρόμια ή ψάχνουν για ρουχισμό στους παραπεταμένους σκουπιδόλοφους. Περνώντας έξω από την Ευαγγελίστρια των πρόποδων των Ταταούλων η εικόνα ήταν πολύ σκληρή. Πόση παρακμή μπορεί να γνωρίσει ακόμη αυτή η συνοικία. Εκεί που άλλοτε οι Ρωμιοί ζούσαν σχεδόν μεταξύ τους, στις μέρες μας κυριαρχεί η εξαθλίωση των ανθρωπίνων ψυχών.
Μία φωτογραφία δίχως σχόλιο
Το Ταρλάμπασι αλλάζει σιγά-σιγά. Το ίδιο όμως και οι τριγύρω συνοικίες
Η ανηφοριά προς τα Ταταύλα εξαθλιώνεται. Ως που θα φτάσει το φαινόμενο αυτό;
Η γενική μου εκτίμηση είναι πως διαχρονικά και το Ντολάπ ντερέ θα αναβαθμιστεί, καθώς βρίσκεται και αυτό σε απόσταση αναπνοής από τα κεντρικά σημεία και επιπλέον αποτελεί ήδη οδικό κόμβο μετακίνησης. Η καλή κατάσταση του τζαμιού έχει επίσης ενδιαφέρον και ίσως είναι το στοιχείο που δείχνει οτι η περιοχή θα προσεχθεί. Άρα λοιπόν η γκετοποίηση θα παραμένει στους πρόποδες των Ταταούλων, λίγες εκατοντάδες μέτρα από την κάποτε "μικρή Αθήνα" ή θα μεταφέρεται σταθερά προς τα εκεί.
Η καλή κατάσταση του τζαμιού "δείχνει" πολλά
Το ίδιο και οι πολλές αραβικές επιγραφές, ακόμα και σε ψητοπωλεία όπως εδώ
Φυσικά η κατάσταση στο κέντρο των Ταταούλων είναι κάπως διαφορετική απ'οτι στην ανηφορά που οδηγεί σε αυτά, αν και εδώ η φτώχεια, το μουσουλμανικό στοιχείο από ξένες χώρες και τα απομεινάρια του ένδοξου παρελθόντος αφήνουν τελικά ένα αρνητικό ή λυπηρό συναίσθημα ως αποτίμηση και ως προειδοποίηση για το μέλλον.
Βαθία χαραγμένη θα μείνει η εικόνα μιας άστεγης γυναίκας που ψαχούλευε στα σκουπίδια για φαγητό. Κάποια στιγμή κατόρθωσε να βρεί μερικές μπουκιές ψωμιού, λαδωμένες και σιχαμερές, τα έβαλε σε ένα πλαστικό κουτί που κρατούσε και πλησίασε τον άντρα της που κάθονταν εκεί παραδίπλα. Εκείνος με μία έκφραση ευχάριστης έκπληξης στο πρόσωπό του και δίχως να τα πολυεπεξεργαστεί, δεν δίστασε να τα καταβροχθίσει. Υπάρχουν στιγμές που συλλαμβάνω τον εαυτό μου να ντρέπεται πάρα πολύ και να νοιώθει τεράστιες τύψεις. Τούτη ήταν μια από αυτές τις στιγμές.
Οι πόρτες της Αστικής Σχολής (δες και εδώ) μελαγχολικά κλειστές
Γυναίκα ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό έξω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου
Σίγουρα αυτή η ανάρτηση δεν μπορεί να αναλύσει πλήρως και να δώσει λύσεις σε προβλήματα όπως γκετοποίηση, υποβάθμιση πόλεων, λαθρομετανάστευση, οικονομία, κοινωνικά αδιέξοδα, διαχωρισμούς και φτώχεια. Το πρόβλημα δεν είναι Πολίτικο αλλά παγκόσμιο και παρατηρείται στις περισσότερες μεγαλουπόλεις, ανεξαρτήτως θρησκείας, πολιτικής ηγεσίας και υπηκοότητας. Είναι επίσης και διαχρονικό καθώς ανάλογες καταστάσεις παρατηρήθηκαν σε πάμπολες περιόδους της ιστορίας. Δυστυχώς όμως ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν είχε τόσο μικρή σημασία, σχεδόν αδιαφορία, σε σχέση με τους αριθμούς, τα πλεονάσματα, τα ισοζύγια και τους ποσοστιαίους δείκτες. Είναι ο εγωκεντρικός τρόπος ζωής μας, ο σύγχρονος πολιτισμός, που τελικά απαξιώνει τον άνθρωπο και οδηγεί σε αδιέξοδα.
Τελικά όσες γέφυρες κι αν κατασκευαστούν, όσα εμπορικά κέντρα κι αν δημιουργηθούν, ότι κι αν λένε οι δείκτες ανάπτυξης, θα υπάρχει πάντα ο διπλανός συνάνθρωπος που θα καταδεικνύει με τον πιο στυγνό τρόπο πως όλα αυτά είναι άνευ σημασίας. Στην περίπτωση της Πόλης δείχνει επίσης οτι δεν αρκεί να αναβαθμίσει κανείς μια περιοχή, οφείλει να προνοήσει και για το μετά, τόσο από την ανθρώπινη πλευρά όσο και για το μέλλον των συνοικιών. Αλήθεια, πως και υπο ποιές συνθήκες θα είναι τα Ταταύλα σε 10-15 χρόνια από σήμερα; 
Όλα αυτά τα ζητήματα και οι προβληματισμοί τέθηκαν έπειτα από αυτή την περιπλάνησή μου. Μια περιπλάνηση που τα είχε όλα. Χαμόγελα, εκπλήξεις, όραμα, συγκινήσεις, προβληματισμούς, οργή και δάκρυα.

20 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Θοδωρή,
    η περιπλάνηση είχε απόλα για σένα,χαμόγελα, συγκινήσεις, προβληματισμούς,οργή, δάκρυα και με τη ζωντανή και γλαφυρή γραφή σου η ανάρτηση προκαλεί τα ίδια συναισθήματα σε μας.Τις εικόνες από το Ντολάπντερέ δυσκολεύομαι να τις πιστέψω! Τα Ταταύλα εκτός από τις παλιές δόξες της ''κιουτσούκ Αθήνας'' για τους Ρωμιούς εξακολουθούν να συγκεντρώνουν αναλογικά μεγάλο κομμάτι της εναπομείνασας ομογένειας. Αυτό αντιληφθήκαμε την περασμένη φορά παρακολουθώντας την εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου για την ιστορία της συνοικίας στο Σισμανόγλειο. Μόλις τελείωσα και το βιβλίο του Κοροβίνη το ΄55, αναμνήσεις της Μαρίκας της Ταταυλιανής από τη ζωή στην Πόλη τον 20ο αιώνα με επίκεντρο τα Σεπτεμβριανά, με πολλές αναφορές στο χωριό της -όπως το αποκαλεί -τα Ταταύλα!
    Σίγουρα είναι δύσκολο κανεις να ξεφύγει από ''κανόνες'' ή νομοτέλειες που καθορίζουν τις εξελίξεις, και δε θα αποτελεί η Πόλη εξαίρεση σε αυτό, ούτε μας έχουν δείξει οι ιθύνοντες να κινούνται διφορετκά, όμως ας κάνουμε μια ευχή εδώ να γίνει αλλιώς και τα Ταταύλα να μήν γίνουν γκέτο.
    Καλή Κυριακή
    Πόπη-Λάρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Πόπη και ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
      Όντως πολλές φορές και ενώ όλα οδηγούν κάπου, τότε μπορεί να συμβεί κάτι απρόσμενο και να λειτουργήσει ως παράγοντας ανατροπής. Το ίδιο εύχομαι να συμβεί με όλες τις ιστορικές συνοικίες της Πόλης και λίγο ή πολύ, αργά ή γρήγορα οδηγούνται σε υποβάθμιση.
      Πολλούς χαιρετισμούς και ένα όμορφο απόγευμα από'μένα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Γεια σου, Θοδωρή!
    Άξιζε τον κόπο η αφιέρωση έξτρα χρόνου και κόπου για το συγκεκριμένο και φάνηκε ότι το απόλαυσες κι εσύ όσο το απολαύσαμε κι εμείς, αν και από απόσταση...
    Όντως το Ταρλάμπασι είναι μια ιδιαίτερη περιοχή, η οποία παρά την εκβιαστική αλλαγή που υφίσταται δεν έχει χάσει το χρώμα του παρελθόντος. Ακόμα και το dedıkodu (μπράβο για τα τουρκικά σου...) της γειτόνισσας, η σκηνή με το καλαθάκι, η "ωραία του Πέραν", όλα αξίες ανεκτίμητες, είναι δηλωτικά του παλιού καιρού. Δυστυχώς σιγά-σιγά αυτές οι εικόνες θα εξαφανιστούν. Ακόμα κι εγώ έχω παρατηρήσει μέσα από τα ταξίδια μου αυτή την αλλαγή, παρόλο που δεν είναι και τόσο συχνά.
    Αυτό που με σόκαρε είναι η κατάσταση που επικρατεί στα Ταταύλα. Δεν έχω περάσει καθόλου από κει. Στο επόμενο ταξίδι θα πάω οπωσδήποτε. Από πού προέρχονται όλα αυτά τα σκουπίδια; Είναι σαν τα δικά μας τα παζάρια της Κυριακής στο Μοναστηράκι, που φεύγοντας οι μικροπωλητές τα παρατάνε όλα ή κάτι άλλο;;;;;; Στον βωμό της αλλαγής, της εξέλιξης και της προόδου όλα, λοιπόν. Εμείς δυστυχώς δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε, μπορούμε όμως να τα καταγράψουμε, να ενημερώσουμε και να τα στηλιτεύσουμε. Αυτό είναι κάτι το οποίο κάνεις εσύ, έχοντας ή όχι αυτή την πρόθεση, κι εμείς απλά σ' ακολουθούμε.

    ΥΓ.: Όλα τα λεφτά η δημόσια... τηλεόραση και το μηχανάκι στο μπαλκόνι - δεν έχω λόγια!!!
    Προχώρα έτσι όπως ξέρεις να είσαι πάντα καλά, πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαράκι μου!
      Τώρα για το θέμα των σκουπιδιών και όλων όσων βρίσκονται απλωμένα στα στενά του Ντολάπ ντερέ, τι να πω...και εγώ τα έχασα όταν είδα αυτές τις σκηνές. Δεν μπορούσα να χωνέψω τις εικονες με τιποτα. Πάντως είδα να κυριαρχεί η φτώχεια και η εξαθλίωση και οι άνθρωποι πραγματικά έψαχναν μέσα στο σκουπιδομάνι και του κάδους. Αν αναλογιστείς τα (πλασματικά) νούμερα ανάπτυξης αλλά και τι "λάμπερο" κλίμα επικρατεί μερικέςμ εκατοντάδες μέτρα, επί της Ίστικλαλ, τότε υπάρχει πρόβλημα και υπάρχει μια κοινωνική ομάδα που δεν "φαίνεται" σχεδόν πουθενά.
      Όταν θα έρθεις τον Γενάρη θα σε κάνω βόλτα και σε τέτοια μέρη.
      Να είσαι και να περνάς καλά.
      Πολλά φιλια επίσης

      Διαγραφή
  3. Θοδωρή καλησπέρα.

    Δεν πρόλαβα να χαρώ μόλις είδα νέα ανάρτηση και έμεινα με σφιγμένη την καρδιά. Έκανες ωστόσο πολύ καλά που έφερες στο φως το θέμα αυτό και με την προσέγγιση που του έκανες.
    Τελικά για άλλη μια φορά κατάφερες να δημιουργήσεις έντονα και αντιφατικά συναισθήματα.
    Τα Ταρλάμπασι και τα Ταταύλα τα έχω περπατήσει λίγο (!) και καταλαβαίνω καλά για τι μιλάς.

    Για άλλη μια φορά έργα βιτρίνας, ίσως και με αμφίβολα αισθητικά αποτελέσματα και ο ανθρώπινος παράγοντας αδιάφορος. Σκουπίζουμε το σαλόνι και τα σκουπίδια τα βάζουμε κάτω από το χαλί. Γιατί συμφωνούμε νομίζω ότι σκουπίδια θεωρούνται πολλοί άνθρωποι και όχι ψυχές, που θέλουν επίσης να ευτυχήσουν, να αγαπήσουν, να αγαπηθούν, ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ. Τι λέω τώρα ε; Ψιλά γράμματα...
    Να 'σαι καλά, άξιζε η αναμονή της νέας ανάρτησης.

    Να έχεις μια όμορφη Κυριακή.
    Ελένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρήστος Ι.Δρούγκας - Ναύπλιον07 Οκτωβρίου, 2013 01:05

    Θοδωρή μου, δυστυχώς, όπως αναφέρεις, το Ταρλάμπασι "μετακομίζει" [μαζί με όλα τα αρνητικά του] στην Κοινότητα Ταταούλων, την μεγαλύτερη Ρωμέϊκη Κοινότητα της Πόλης [αριθμεί 500-600 περίπου Ρωμηούς].
    Η Κοινότητα ήταν , ανέκαθεν , φιλοπρόοδη και διατηρεί ακόμα αυτό τόν χαρακτήρα. Τα τελευταία χρόνια
    αναβίωσε [ μετά από καμιά πενηνταριά χρόνια ] το Αποκρηάτικο Καρναβάλι, έγιναν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις
    [ εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας κ.ά ]. Επιπλέον, έχει και τον ΑΘΛΗΤΙΚΟ της ΟΜΙΛΟ. Και όλα αυτά
    επειδή η συμβίωση Ρωμιών και Τούρκων είναι σε πολύ καλή κατάσταση.
    Αναρωτιέμαι άν όλα αυτά που δημιουργεί ή Ρωμέϊκη Κοινότητα θα μπορέσουν να συνεχίσουν να λειτουργούν μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον, όπως αυτό που υπήρχε στο Ταρλάμπασι.
    Φοβάμαι πως όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Χρήστο μου και πάνω που σε σκεφτόμουν.
      Γενικά έχω να παρατηρήσω πως η Πόλη αλλάζει προς το καλύτερο ή το χειρότερο με πολύ γοργούς ρυθμούς.
      Αναφέρεις την καλή κατάσταση συνύπαρξης μεταξύ Ρωμιών και Τούρκων και πιστεύω πως πιθανόν εκεί να βρίσκεται το κλειδί για το μέλλον των Ταταούλων. Οι Τούρκοι να αποτελέσουν τον προστατευτικό μανδύα από κάθετι που θα προσπαθήσει να αλλοιώσει ή να υποβαθμίσει συνοικίες.
      Και ναι το μπορούν. Το παράδειγμα του πάρκου Γκέζι είναι ακόμα πολύ φρέσκο.
      Καλό βράδυ και χάρηκα που σε διάβασα και πάλι.
      Χαιρετισμούς στο Ναύπλιο

      Διαγραφή
  5. Αὐτὸ ποὺ μοῦ ἀρέσει στὶς δημοσιεύσεις σου, Θοδωρή, εἶναι τὸ "ἀντι-τουριστικό" τους περιεχόμενο. Μᾶς παρουσιάζεις, καλῶς καὶ μπράβο σου, τὴν ἀληθινὴ Κωνσταντινούπολη. Συνειρμικὰ κάνουμε τοὺς ἀντίστοιχους παραλληλισμούς μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ - τουλάχιστον ἐγώ - τρομάζουμε μὲ τὶς ὁμοιότητες! Ὄχι, τῆς τωρινῆς Ἑλλάδας. Ξέρεις ἐσὺ ποιᾶς...
    Ἐπίσης μοῦ ἀρέσει ἡ αἴσθηση τῆς "γειτονιᾶς" ποὺ ἀποπνέουν οἱ φωτογραφίες. Οἱ κάτοικοι βλέπουν τὴν γειτονιά τους σὰν προέκταση τοῦ σπιτιοῦ τους. Τὴν ζοῦν, ρὲ παιδί μου! Ὁ δρόμος ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι τους δὲν εἶναι ἕνας ξένος χῶρος ἀρμοδιότητας τοῦ Δήμου. Οἱ γυναῖκες ἐπισκέπτονται τὶς γειτόνισσες, οἱ ἄντρες βλέπουν ὅλοι μαζὶ τηλεόραση στό...πεζοδρόμιο καὶ τὰ παιδιὰ παίζουν στὰ σοκάκια. Ὡραῖες εἰκόνες ποὺ δὲν τὶς συναντᾶς πλέον στὴν Ἑλλάδα.
    Νἆ 'σαι καλά, Θοδωρή!

    Νῖκος

    ΥΓ. Χαμογέλασα πικρὰ διαβάζοντας στὸ σχόλιο τοῦ κου Δρούγκα: "[...]στην Κοινότητα Ταταούλων, την μεγαλύτερη Ρωμέϊκη Κοινότητα της Πόλης [αριθμεί 500-600 περίπου Ρωμηούς]." Ὥστε τὴν μεγαλύτερη... Μὲ λίγα λόγια σὰν ἕνα μικρομεσαῖο (οὔτε κὰν μεσαῖο) χωριὸ τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας στὴν Δυτικὴ Θράκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα Νίκο μου και ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Όπως είπα κάποια στιγμή και στην Ελένη παραπάνω, τέτοια θέματα μου προκύπτουν δίχως να τα περιμένω αλλά νοιώθω τρομερή επιθυμία να καταπιαστώ μαζί τους. Ίσως επειδή ύστερα από 15-20 χρόνια θα έχουν την δικιά τους βαρύτητα και σημασία.
    Ο Χρήστος είπε πικρή αλήθεια, έχεις δίκιο. 600 άτομα στην μεγαλύτερη Ρωμέικη κοινότητα της Πόλης.
    Να είσαι καλά και καλό βράδυ.
    Χαιρετισμούς, Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολυ-πολυ καλημερα.Πληροφοριακα αναφερω οτι στα στενα γυρω απο την Ευαγγελιστρια-υπεροχη εκκλησια που ειναι ομως παραμελημενη και χρειαζεται συντηρηση και βρισκεται δυστυχως σε μια υποβαθμισμενη περιοχη-γινεται δυο φορες την εβδομαδα παζαρι παλαιων αντικειμενων και αυτα τα σκουπιδια στις φωτογραφιες ειναι οτι απομενει μετα το παζαρι.Ευχαριστω για τη φιλοξενεια.Τασος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Τάσο και καλή βδομάδα. Να σου πω πως και εμένα πήγε το μυαλό μου σε κάτι τέτοιο, ειδικά από τα πολλά λερωμένα και κουρελιασμένα ρούχα που είχαν αναμιχθεί με τα σκουπίδια. Δυστυχώς δύο φορές την βδομάδα αυτό το σκουπιδομάνι, σημαίνει για μένα διαρκή σαβούρα στους δρόμους αφού λογικά τουλάχιστον τις μισές μέρες τις βδομάδας θα επικρατεί αυτή η κατάσταση. Η φτώχεια πάντως δυστυχώς παραμένει και για να φτάσει κανείς να βρίσκει ρούχα ή οτιδήποτε άλλο με αυτόν τον τρόπο είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο που επιζητεί λύση.
      Να είσαι καλά και ευχαριστούμε για το σχόλιο και την διευκρίνηση.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  8. ΦΙΛΕ ΘΟΔΩΡΗ ΓΕΙΑ, ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΗΣ ΠΟΛΥ ΖΩΝΤΑΝΑ ΚΑΙ ΕΙΣΧΩΡΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕΣ ΤΗΝ ΑΝΕΞΕΝΕΛΕΚΤΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ .ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΥΝΕΧΗΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΝΕΗΜΕΡΩΝΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΕΜΕΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μιχάλη. Το πρόβλημα είτε λαθρομετανάστευσης είτε εσωτερικής μετακίνησης των Τούρκων στην χώρα τους είναι μεγαλύτερο από την σημασία που δίνεται. Φαίνεται και από το γεγονός ότι επίσημα κουβεντιάζουν για 15 εκατομμύρια κατοίκους στην Πόλη ενώ όλοι μεταξύ μας γνωρίζουμε οτι 25 εκατομμύρια είναι ένας ρεαλίστικός και ίσως πραγματικός αριθμός. Τα νούμερα είναι τρελά αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για μια πόλη και την απόκλιση στους αριθμούς.
      Να είσαι καλά και τα ξαναλέμε σύντομα
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  9. Αποκάλυψη για μένα η υπέροχη ανάρτησή σου !
    Πόσο τυχερή νοιώθω που μοιράζομαι τις εμπειρίες σου , τις εντυπώσεις σου και τις φωτογραφίες σου απο την , παρ'όλα αυτά , πανέμορφη Κωνσταντινούπολη :-)

    Φανή απο Λάρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Φανή και σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Η συμμετοχή σας και η εκτίμησή σας είναι το επιπλέον κίνητρο που συναντά την έμπνευση και το μεράκι μου για την συνέχεια.
      Καλή συνέχεια και καλές αναγνώσεις.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Καλημερα σε ολους.Το Tarlabasi υπηρξε μια απο τις κεντρικοτερες και σημαντικοτερες συνοικιες της ελληνικης μειονοτητας της Πολης,μια ανασα απο το Τaksim.Μια γειτονια γεματη ομορφα νεοκλασικα μεσοαστικα σπιτια.Μετα τη μαζικη φυγη των Ρωμιων υποβαθμιστηκε απελπιστηκα ,γεμισε η περιοχη με τσιγγανους, πορνες,οικονομικους μεταναστες απο Αφρικανικες χωρες και διαφορα αλλα λουμπεν στοιχεια και εχασε τελειως τον κοσμοπολιτικο της χαρακτηρα.Σημερα εφαρμοζεται ενα προγραμμα αναπλασης ομοιο με αυτο στο Φαναρι, που δεν δειχνει κανενα σεβασμο στο σπουδαιο παρελθον της περιοχης,και εχει σαν στοχο την εκδιωξη ολων αυτων που κατεκλισαν παρανομα την περιοχη και τη δημιουργια μιας γειτονιας γεματης εμπορικα κεντρα ,ξενοδοχεια και κατοικιες που θα στοχευουν στα υψηλα βαλαντια της Πολης.Ετσι ομως χανεται χωρις επιστροφη ο αυθεντικος χαρακτηρας της περιοχης, την εποχη που ζουσε στην Πολη ακμαζουσα η κοινοτητα των Ρωμιων.Ευχαριστω για την φιλοξενεια.Τασος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τις μνήμες που μου αναπαλαίωσες που φεύγαμε από το σπίτι στα Ταταύλα κυρίως όταν χιόνιζε και δεν υπήρχε συγκοινωνία και πηγαίναμε στο Ζωγράφειο με τα πόδια. Όπου πολλές φορές κόβαμε δρόμο από την Ακάρτζα περνούσαμε το Ντοάπντερε και ανηφορίζαμε από τους πίσω δρόμους προς το Ταξείμ αλλά βρε αδελφέ δεν είχε τόση βρώμα εκείνη την εποχή τώρα παραείναι . Να είσαι πάντα καλά να συνεχίσεις το όμορφο αυτό εγχείρημα σου , που από ότι φαίνεται εκτός από φινέτσα οπτική και ακουστική περιλαμβάνει πολλή αγάπη και μεράκι .Για μένα όλα είναι τέλεια και για αυτό σε ευχαριστώ για όλα . Ιωσήφ (kiose@otenet.gr)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γειά σου Ιωσήφ και καλώς όρισες στην παρέα μας.
    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια αλλά και γιατί μοιράστηκες τις παιδικές σου αναμνήσεις μαζί μας. Κατά κάποιο παράδοξο τρόπο, νοιώθω πολύ νοσταλγικά όταν ακούω τέτοιες ιστορίες.
    Πολλούς χαιρετισμούς
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θοδωρή
    Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι το ΤΑΡΛΑΜΠΑΣΙ ήταν μια συνοικία κάτω από το Πέρα προς Κεράτειο όπου τα ενδιάμεσα οικοδομικά τετράγωνα έχουν κατεδαφιστεί και δια αυτό ο δρόμος του Ταρλάμπασι άλλο όνομα έχει στο πάνω μερός και άλλο στο κάτω μέρος σε αυτό λοιπόν το γκρεμισμένο σημείο πέρα των Ρωμαίικων σπιτιών υπήρχε και η περιβόητη κλειστή συνοικία όπου όλοι της ηλικίας μου των 60 και άνω πιστεύω ότι την έχουμε επισκεφθεί και λίγο πολύ έχουμε ανδρωθεί εκεί .Στιγμές αξέχαστων αναμνήσεων με πολύ γέλιο που ο καθένας από εμάς κάτι θα έχει να διηγηθεί .
    Θοδωρή τα θέματα σου που επιλέγεις είναι πολύ καλά και ενδιαφέροντα και τρόπος που γράφεις ποιοτικός απλός κατανοητός σε όλους και προπάντων αρκετά επεξηγηματικός και για αυτό θα πρέπει να σε ευχαριστήσουμε για τον κόπο σου
    Φιλικά
    Ιωσήφ (kiose@otenet.gr)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και μονο οι φωτογραφιες μου προκαλουν θλιψη.Το μερος οπου γεννηθηκε και μεγαλωσε ο παππους μου και η γιαγια μου και στο οποιο ζουσε μεγαλο μερο του Ελληνισμου να ειναι σε τετοια κατασταση...Πραγματικα κριμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή