Αχ γλυκά μου συκωτάκια!

Πριν ξεκινήσω να γράφω για το πραγματικό θέμα, να κάνω μια μικρή παρένθεση και να δώσω μια συμβουλή. Όταν ξεκινάτε ταξίδι, ας έχετε για κάθε ενδεχόμενο πάντα μαζί σας μια φωτογραφική μηχανή ή ένα κινητό τηλέφωνο. Δεν ξέρει ποτέ κανείς τι θα συναντήσει. Εγώ αμέλησα να έχω και τα δυο μαζί μου και το μετάνοιωσα. Συνάντησα στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης τον Hakeem Olajuwon και έχασα την μοναδική ευκαιρία να βγω φωτογραφία με αυτό το μέγιστο είδωλο. Όσοι δεν γνωρίζετε τον Hakeem "the Dream" Olajuwon, μην τολμήσετε να ξαναπιάσετε την λέξη basketball στο στόμα σας, προτού δείτε αυτό εδώ και εδώ. Απλά ο καλύτερος ψηλός όλων των εποχών,αν και ο άνθρωπος έπαιζε όλες τις θέσεις. Τουλάχιστον παρηγορήθηκα που αφιέρωσε αρκετό χρόνο για να κουβεντιάσουμε.
Υπήρχε μόνο μια λύση, να ξεχάσω όσο πιο γρήγορα γινόταν την κουταμάρα να μην έχω μαζί την φωτογραφική μου μηχανή. Και αυτό ήταν τρελό φαγοπότι στην Πόλη!
Για απόψε επιλέξαμε κάτι διαφορετικό και όχι τόσο τουριστικό. Απόψε θα τιμούσαμε το Canım Ciğerim!

Το μαγαζί προσφέρει λίγα και θα ήταν λάθος να περιμένει κανείς εξυπηρέτηση εστιατορείου. Με το που κάτσαμε, στρώθηκε μια κόλλα χαρτί στο τραπέζι και τα πρώτα πιάτα μας καλοδέχτηκαν.

Μαιντανός, Κρεμμυδάκια, Ρόκα, Δυόσμος και η θεική ψιλοκομμένη ντομάτα με συμπικνωμένο χυμό ροδιού! Πριν προλάβω καλά-καλά να τραβήξω τις απαραίτητες φωτογραφίες, ήρθαν και τα συκωτάκια στο σουβλί! Βασικά δεν νομίζω να έχει κάτι άλλο το κατάστημα. Αλλά και να είχε, εγώ πάλι στα συκωτάκια θα έμενα.

Η μόνη διαφορά που υπάρχει είναι οτι διαλέγεις ανάμεσα σε αρνίσια, μοσχαρίσια και συκωτάκια απο κοτόπουλο. Εμείς παραγγείλαμε απ΄όλα για να μην μείνει κανένα παραπονεμένο!!!

Ο τρόπος τυλίγματος είναι απλός. Πρώτα βάζουμε στην λεπτή πιτούλα οτι χορταρικό επιθυμούμε και μετα την σειρά τους παίρνουν και τα σουβλιστά συκωτάκια.

Καλή όρεξη λοιπόν.....από κάποια στιγμή και μετά τα λόγια περιττεύουν.....

Στιγμιότυπο εν ώρα δράσης

Το ένα τύλιγμα διαδέχονταν το επόμενο. Δεν υπήρχε εξάλλου λόγος για χάσιμο.

Μετά από αρκετά τυλίγματα το μόνο που απέμεινε μπροστά μας ήταν τα άδεια πιάτα! Εξ'αρχής δεν είχα καμία αμφιβολία γι΄αυτό!

Αυτή την φορά ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα. Ουδέν παράπονο. Το Canım ciğerim στάθηκε για άλλη μια φορά άξιο της φήμης του. Πριν φύγω έριξα μια ματιά στα παιδιά, στην ψησταριά. Συνέχιζαν ακάθεκτοι να ψήνουν τις σούβλες και να ψιλοκόβουν τις ντομάτες.

Στην επόμενη γωνία ανακάλυψα με μεγάλη χαρά καινούριο εστιατόρειο! ''Καλαμάτα''!!! Είμαι βέβαιος οτι σύντομα θα βρεθούμε και εκεί.