Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Αρχιτεκτονική κομψότητα σε ένα μεταβαλλόμενο Beyoğlu

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην Πόλη, τον Αύγουστο του 2010, ξεκίνησα να την ανακαλύπτω σπιθαμή προς σπιθαμή. Από τότε δεν σταμάτησα να περπατώ στα μήκη και τα πλάτη της, να την περιγράφω, να την παρατηρώ και να βιώνω τις μικρές καθημερινές αλλαγές της. Στρέφοντας την μνήμη μου στις πρώτες εικόνες που αντίκρυσα και συγκρίνοντας αυτές με τις σημερινές, επιβεβαιώνεται η άποψή μου πως η Πόλη μεταβάλλεται με γοργούς ρυθμούς. Αυτό βέβαια είναι διαχρονικό γνώρισμά της και ανέκαθεν οι εξελίξεις, οι νοοτροπίες, οι συνθήκες και το κλίμα που επικρατούσε εναλλάσσονταν με τόσο γοργούς ρυθμούς όσο ίσως σε κανένα άλλο κέντρο του πλανήτη μας.
Σκοπός της σημερινής ανάρτησης δεν είναι να καταπιαστεί με όλες τις αλλαγές που συντελέστηκαν στην Πόλη και την κοινωνία της τα τελευταία χρόνια. Αυτό θα ήταν αδύνατο λόγω του μεγέθους της, της ποικιλίας και πολυπλοκότητας της, με αποτέλεσμα η προσέγγιση να είναι ελλιπής και να καταλήγει σε γενικότητες άρα και σε αναλήθειες ή εσφαλμένα συμπεράσματα. Επιλέγοντας μετά από πολύ καιρό να βρεθώ και να περπατήσω στην καρδιά του Πέραν, ανακάλεσα στην σκέψη μου τις πρώτες μου εικόνες και εντυπώσεις, τοποθετώντας τις δίπλα στις σημερινές, έχοντας για συντροφιά την αρχιτεκτονική κομψότητα που ευτυχώς ακόμα είναι παρούσα στο Beyoğlu.
Εξαίσιο καμαρόκλειδο επί της Ίστικλαλ
Φουρούσι με ανάγλυφη γιρλάντα
Κορινθιακό κιονόκρανο
Καμαρόκλειδο με ανάγλυφο Σταυρό σε είσοδο μαρμάρινης πύλης καθολικού ναού
Κάθετη διακόσμηση γεισίπου με ανάγλυφη φυτομορφική απεικόνιση
Ίσως αυτό να είναι και ένα από τα λιγοστά κοινά χαρακτηριστικά με τα προηγούμενα έτη, που κατορθώνουν ακόμα να με ευδαιμονούν και να αποτελούν μέτρο σύγκρισης σε ότι αφορά την αισθητική και την κομψότητα, αφού κακά τα ψέματα οι περισσότερες μεταβολές στο Σταυροδρόμι έχουν αρνητική χροιά.
Πιθανόν η εκκίνηση για αυτήν την μεταμόρφωση στην δεκαετία που διανύουμε να ξεκίνησε μέσα από το τεράστιο "επισκευαστικό" πρόγραμμα με διαφορετικά κριτήρια και προτεραιότητες που συντελείται τα τελευταία χρόνια στο Πέραν. Από αυτήν την τάση δεν γλύτωσε ούτε η Ίστικλαλ (διάβασε εδώ και εδώ) και οι περισσότεροι από τους Πολίτες έχουν πλέον αντιληφθεί τις αλλοιώσεις και τους σκοπούς της.
Φρεσκοβαμμένα κτίρια με κακογουστιά και μουτζούρες...
...που φέρνουν στο προσκήνιο αρνητικά συναισθήματα και ψυχοπλάκωμα
Σε αντίθεση με κάθε λογής κτίσματα του παρελθόντος. Το εικονιζόμενο είναι αστυνομικό τμήμα και ταυτόχρονα ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα
Φουρούσια, γείσοι, μπαλούστρα και άλλες διακοσμήσεις σε σχήματα που υποδηλώνουν την αστυνομική ιδιότητα του κτιρίου
Η αισθητική κατάπτωση μέσα από την οικιστική μεταβολή είναι βέβαια μια μόνο πτυχή αφού σταδιακά αλλάζει ο γενικότερος χαρακτήρας του Μπέιογλου.
Προσωπεία...
...λέοντες...
...παρουσίες άλλων διαστάσεων...
...και αγάλματα "αυτόπτεις μάρτυρες" την μεταβολής των τελευταίων ετών
Κάποτε εδώ χτυπούσε η καρδιά της Πόλης και των πολιτών της ενώ παράλληλα η Ιστικλάλ λειτουργούσε ως καθρέπτης της σύγχρονης Τουρκίας και της ευρωπαϊκής δυναμικής της, διατηρώντας όμως ταυτόχρονα και την ιδιαιτερότητά της. Παράλληλα αποτελούσε σημείο αναφοράς, συνάντησης, διασκέδασης και γαστρονομίας των Πολιτών. Πλέον μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε έναν απρόσωπο εμπορικό πεζόδρομο με κύρια χαρακτηριστικά τον αχαλίνωτο καταναλωτισμό, την παρουσία πολυεθνικών και οικονομικά ανώφελων εταιριών, τον μαζικό τουρισμό και την φιλαργυρία. Τρανό δείγμα όλων αυτών αποτελεί η καταναλωτική επέλαση των Αράβων, οι οποίοι αποτελούν τις περισσότερες φορές, και ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες, την κυριότερη αγοραστική παρουσία στην İstiklal.
Η παρουσία των Αράβων αυξήθηκε δυναμικά τα τελευταία έτη...
...με την İstiklal να αποτελεί πόλο έλξης στην καταναλωτική διάθεσή τους


Εικόνες που εικάζουν ότι στο σταυροδρόμι μεταξύ εξευρωπαϊσμού και αραβοποίησης, για την ώρα, η πορεία δείχνει προς την ανατολή
Η παρουσία αραβικών επιγραφών απουσίαζε παντελώς την προηγούμενη πενταετία. Στις μέρες μας όμως λειτουργούν ως φαντασμαγορικός κράχτης
Το καλοκαίρι του 2013 και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν γύρω από το πάρκο Γκεζί (δες και εδώ) ήταν ακόμη ένα χρονικό σημείο αναφοράς της μεταβολής στο Μπέιογλου αφού από τον χειμώνα που ακολούθησε, ένα μεγάλο ποσοστό της τουρκικής νεολαίας και κοινωνίας γενικότερα έπαψε να νοιώθει προσκόλληση ή προσέλκυση από την νέα εικόνα του Πέραν και αυτό που αντιπροσωπεύει στις δικές τους σκέψεις. Οι αριθμοί μπορεί να ανθίζουν μα η σκέψη και το ένστικτο των Πολιτών άλλα αισθάνονται.
Και στα δικά μου μάτια σπανίζουν εικόνες με νέους και νέες στα διάφορα σοκάκια, να χαμογελούν, να αγκαλιάζονται, να διασκεδάζουν, να επικοινωνούν με τρόπο αυθόρμητο, αυθεντικό και ειλικρινή. Αντ' αυτού κυριαρχεί σταδιακά ένας επιφανειακός ανταγωνισμός καταναλωτικής προβολής ενώ παράλληλα η φιλαργυρία συνοδεύεται από τιμαριθμική τρέλα που οδηγεί σε απόγνωση. Και τις μεταμεσονύκτιες ώρες η κατάσταση στα στενά γύρω από το Σταυροδρόμι είναι πραγματικά πνιγηρή από τις εικόνες δυστυχίας που μπορεί κανείς να αντικρίσει.
Στολίδια αποζητούν φροντίδα και αποκατάσταση


Σπουδαία ανακάλυψη αφού ο διάκοσμος του νεοκλασικού κτιρίου φέρει οθωμανική επιρροή όπως τα σταλακτοειδή πρίσματα
Οι συλλογισμοί μου γύρω από την εικόνα του πεζοδρόμου Ίστικλαλ και κυρίως των γύρω σοκακιών στο άμεσο μέλλον φέρνουν την επιφάνεια την αγωνία και τον φόβο πως η υποβάθμιση θα εξακολουθεί να χειροτερεύει. Από την μία πλευρά διότι θα συνεχίζεται η παρούσα νοοτροπία και πορεία αλλά και επειδή θα υπάρξει σταδιακή αναβάθμιση των γειτονικών συνοικιών. Το "νέο" Ταρλάμπασι ετοιμάζεται και αναμένεται να απορροφήσει προβολή και να μείνει σε αξιοπρεπή κατάσταση για αρκετό καιρό. Και φυσικά ανάπτυξη και προβολή θα υπάρξει στον αντίποδα, στο παραθαλάσσιο Karaköy, το οποίο θα αποτελέσει ένα πραγματικό μαργαριτάρι στο ξεκίνημα της επόμενης δεκαετίας. Το σημαντικότερο στοιχείο και συνάμα στοίχημα θα παραμείνει η αντίδραση των Πολιτών και κατά πόσο θα συνεχίζουν να βρίσκουν διέξοδο έκφρασης της κοινωνικότητάς τους και των αναγκών τους στα προάστιά τους.
Κάθετη ανάγλυφη διακόσμηση
Μπαλούστρα ως κύριο στοιχείο του εξώστη
Κλασσικές γραμμές με παρουσία ανάγλυφων δράκων
Όμορφη πρόσοψη κτιρίου με την παρουσία αμφορέα
Αέτωμα με πλούσιο διάκοσμο
Το καλύτερο γιατρικό σε τούτη την πτώση θα είναι ο χρόνος, που κάποια στιγμή θα πραγματοποιήσει των κύκλο του και η φροντίδα των Πολιτών. Ακόμα κι αν αυτό το χρονικό διάστημα διαρκέσει για πολύ ακόμη και στην πορεία η αλλοίωση και η υποβάθμιση συνεχιστεί, η αρχιτεκτονική κομψότητα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο Μπέιογλου θα δείχνει τον δρόμο της αναβάθμισης, της αξιοπρέπειας και της καλαισθησίας, στην Πόλη και στον εσωτερικό μας κόσμο.

26 σχόλια:

  1. Οτι πρεπει μετα την επιστροφη μου το πρωι απο την Πολη.πραγματι εντυπωσιακα τα σκαλιστα που βρισκεις στην Ιστικλαλ και τα γυρω στενα.Αυτα χρονολογουνται σε διαφορετικες περιοδιυς να φανταστω.Για Αραβες που λες μου εκανε μεγαλη εντυπωση οι αραβικες επιγραφες στο Αksaray.Ευχαριστω και χαιρετισματα απο Ανω Πολη Θεσσαλονικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Στέλιο μου.
      Δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο να θαυμάσει κανείς τις διακοσμήσεις τριγύρω του όταν βρεθεί στο Μπέιογλου. Απλά τα κεφάλια ψηλά και μακριά από τις βιτρίνες.
      Πιστοποιείς και εσύ την αραβική "επιγραφομανία" σε συγκεκριμένες περιοχές, μεταξύ των οποίων φυσικά ανήκει και το Aksaray, για να μην νομίζω ότι είναι μόνον δική μου διαπίστωση.
      Καλά να περνάς και χαιρετισμούς σε όλη την παρέα της Θεσσαλονίκης.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Γεια σου καλέ μας φίλε
    Δημητρης Αναστασια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τους χαιρετισμούς μου και στους δύο σας και να είστε καλά. Ελπίζω κάποια στιγμή να τα ξαναπούμε.
      Καλό μεσημέρι
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα και καλό μήνα Θοδωρή!!
    Πόσο μεγάλη αντίθεση όντως ανάμεσα στην καλαισθησία και το λεπτό γούστο των κτιρίων και των ανθρώπων του χθες με την κακογουστιά και την εμπορευματοποιηση του σήμερα! Εύχομαι κι ελπίζω, ρομαντικά ίσως, ότι οι Πολίτες θα αντισταθούν στην λαίλαπα αυτή και θα αναδείξουν τον πολιτισμό και την καλλιέργεια τους συνειδητά και έμπρακτα στο μέλλον.
    Βικτωρία, από το ακριτικο και ιστορικό Διδυμότειχο τώρα πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βικτωρία μου.
      Και εγώ το εύχομαι και το ελπίζω, όχι βέβαια μόνον σε ότι αφορά την Πόλης και τους Πολίτες αφού τούτη η πτυχή έχει παγκόσμιες διαστάσεις και αγγίζει όλους μας.
      Τους χαιρετισμούς μου στο Διδυμότειχο, όλο και περισσότερο σκέφτομαι να πραγματοποιήσω ένα καλό περιηγητικό πέρασμα από την Θράκη και να συναντήσω τους φίλους Χαμπεριώτες.
      Καλό απόγευμα

      Διαγραφή
    2. Σε περιμένουμε με ιδιαίτερη χαρά!!!!

      Διαγραφή
  4. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΞΑΔΕΡΦΕ.....ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ....!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απαντήσεις
    1. Καλώς τα παιδιά...τα φιλιά μου σε όλους και θα μιλήσουμε σύντομα

      Διαγραφή
  6. Αχ, τι μου θυμίζεις και θέλω νάρθω πάλι ! Χώρια οι ¨εκκρεμότητες¨ πού χω αφήσει...
    Καλό μήνα, φίλε μου, πάντα καλά και δυνατός !
    Στέφη, απ το Ρέθυμνο μια μεγάλη αγκαλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Στέφη μου. Καλώς που σου τα θύμισα πάλι και με τις "εκκρεμότητες" να είναι και αυτές παρούσες.
      Καλό μήνα σε σένα και σε όλη την παρέα και πολλά φιλιά στο αγαπημένο Ρέθυμνο.

      Διαγραφή
  7. Καλο μηνα Θοδωρη.Αρχη φθινοπωρου;Καλη εποχη για ενα περιπατο στην ΠΟΛΗ.Αν τα οικονομικα το επιτρεψουν.Πολλοι οι φοροι αυτη την περιοδο.Καταφυγιο τα κειμενα σου.Βαλσαμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μανουέλα μου. Το φθινόπωρο ξεκίνησε και οι ρυθμοί των αναρτήσεων θα αυξηθούν αφού πέρασε η καλοκαιρινή χαλαρότητα.
      Κάθε εποχή στην Πόλη είναι κατάλληλη για περιηγήσεις και εξερευνήσεις.
      Να είσαι καλά και σου εύχομαι σύντομα στην Πόλη

      Διαγραφή
  8. Υπεροχη ανάρτηση για άλλη μία φορά.
    Την τελευταία φορά στην Πόλη, ενα χρόνο πριν, απεδωσα την ύπαρξη τέτοιου αριθμού αράβων στο μπαιραμι. Όσο για την αλλαγη στις προσόψεις... στα γεγονότα στο γκεζι... αλλά η αλήθεια είναι ότι η περιοχή αλλαζει, αλλαζε με ταχυτατους ρυθμούς εδω και χρόνια.
    Και λυπάμαι πολύ που θα πω ότι κάτι που κάποτε το εκανες με χαρά, την βόλτα στην λεωφόρο, τώρα ψάχνεις για να βρεις τους λόγους για να το επαναλάβεις.
    Φιλιά πολλά και καλό βράδυ Θοδωρή

    Γιάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννα μου. Είδες τελικά που δεν είναι μόνον δική μου παρατήρηση και σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλες παρόμοιες μαρτυρίες.
      Και σίγουρα εμάς μας κακοφαίνεται. Ένας Άραβας, ένας Φινλανδός, ένας Κορεάτης κ.ο.κ. με διαφορετικά κριτήρια θα βρεθεί στην Πόλη και σίγουρα η πλειοψηφία τους θα φύγουν ανυποψίαστοι.
      Τουλάχιστον έχουν απομείνει ακόμη έστω και λίγοι λόγοι για να περπατούμε στο Σταυροδρόμι.
      Πολλούς χαιρετισμούς

      Διαγραφή
  9. Κάποτε Θοδωρή μου, σιγοτραγουδούσαμε εδώ στην Ελλάδα τους στίχους ενός μεγάλου τραγουδιου:" Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω από όσα έχασα.." και πονούσαμε αν δεν πονάμε ακόμη. Βλέπεις όμως την δυσκολία του τούρκικου λαού να πάρει μαθήματα από τις πληγές της ιστορίας. Ίσως σε λίγα χρόνια να τραγουδάμε τους ίδιους στίχους για διαφορετικούς λόγους ο καθένας...
    Να'σαι καλά.
    Keep Walking
    Θανάσης (Βόλος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Θανάση μου. Έχεις δίκιο, δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα και φυσικά τέτοιου είδους αδυναμίες αντίληψης αποτυπώνονται σε παγκόσμια κλίμακα.
      Εξάλλου λαός που δεν μαθαίνει από τα διδάγματα και τα παθήματα είναι καταδικασμένος να τα ξαναβιώσει. Και σ'αυτό δυστυχώς είμαστε από τους πιο επιρρεπείς.
      Σε ευχαριστώ για την συχνή επικοινωνία και πάντα χαίρομαι για αυτήν.
      Τους χαιρετισμούς μου στην οικογενειά σου και σε όλη την παρέα του Βόλου και του Πηλίου.
      Εύχομαι σύντομα να σας ξαναδώ

      Διαγραφή
  10. Καλό βράδυ και Καλό μήνα Θοδωρή πάρα πολύ καλή η ανάρτηση δεν βρίσκω λόγια να εκφραστώ και ο λόγος είναι τα 29 χρόνια που έζησα στην Πόλη από επιμέρους μου δεν είχα γνωρίσει και δεν είχα παρατηρήσει αυτήν την υπέροχη ομορφιά, μένω κατάπληκτος να είσαι καλά και να μας ενημερώνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Βασίλη. Έτσι συμβαίνει τις περισσότερες φορές. Και εγώ με την σειρά μου ξεκίνησα να ανακαλύπτω από την Ελλάδα πολύ αργότερα και εφόσον είχα ξεκινήσει να ζω μακριά από αυτήν. Κάλλιο αργά παρά ποτέ λοιπόν, μιας και οι ομορφιές και οι ιδιαιτερότητες είναι ακόμα παρούσες.
      Να περνάς καλά και θα χαρώ να τα ξαναπούμε.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  11. Άλλες εποχές, άλλες ομορφιές. Σήμερα ο κόσμος με τα τόσα προβλήματα, λίγο προσέχει και λίγο ενδιαφέρεται γι' αυτά τα πράγματα. Καλά που εσύ μας τα επισημαίνεις.

    ΧΡΗΣΤΟς ΤΖΙΚΑς
    ΑΝΩ ΠΟΛΗ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Χρήστο μου. Έχεις δίκιο...και διαφορετικά προβλήματα αλλά κυρίως άλλα ενδιαφέροντα, προτεραιότητες και ανάγκες.
      Φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι άλλοτε είχαν εντελώς έναν διαφορετικό τρόπο να αποτυπώσουν στα κτίριά τους τις προτεραιότητές τους και να δείξουν πόσο ανάγκη είχαν από την παρουσία τους.

      Τους χαιρετισμούς μου σε σένα και σε όλη την παρέα εκεί.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  12. Καλή σου μέρα Θοδωρή και καλό φθινόπωρο,μια πολύ όμορφη εποχή για την αγαπημένη μας Πόλη, καθώς τα χρώματα στα δένδρα, άλλοτε καφέ , άλλοτε κίτρινα και χρυσαφιά, δίπλα στο βαθύ μπλέ της θάλασσας είναι σαν πίνακας ζωγραφικής του Moνέ.Από το θαυμάσιο βιβλίο του Αλέξανδρου Μασσαβέτα Κωνσταντινούπολη η Πόλη των Απόντων αντιγράφω:Οι Ρωμιοί αποκαλούσαν την Μεγάλη Οδό του Πέρα Ισιο Δρόμο....Η Grande Rue υπήρξε εξαρχής συνώνυμη με την επίδειξη και τον στόμφο.Οι Σταυροδρομίτες υπερηφανεύονταν για το μικρό Παρίσι στο Βόσπορο,την πιό κομψή συνοικία της Κωνσταντινούπολης,μια εμπροσθοφυλακή της Ευρώπης υπό το σκήπτρο του Τούρκου.Ο χαρακτήρας του Πέραν ήταν αυτός της κοσμοπολίτικης Ευρώπης....Μάλλον όχι και μεγάλη σχέση με το σήμερα.Τάσος. Θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ωραίο γραπτό,όπως πάντα.Τα συγχαρητήριά μου για ακόμη μια φορά........Σταμάτης_Κιλκίς.Να είσαι πάντα καλά φίλε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα, Θοδωρή!
    Για όσους έχουν επισκεφθεί την Πόλη περισσότερες από δυο-τρεις φορές η Οδός του Πέραν είναι ένα σημείο που πιθανώς θα θέλουν να προσπεράσουν. Καθώς όλοι οι τουριστικοί οδηγοί αναλίσκονται σε λεπτομέρειες για τα μπαρ και τα εστιατόριά της, ένας ψαγμένος επισκέπτης θα την παρακάμψει για άλλα πιο ενδιαφέροντα μέρη. Η συγκεκριμένη ανάρτηση, λοιπόν, βοηθά τον τακτικό επισκέπτη της Πόλης αλλά κι αυτόν που πηγαίνει πρώτη φορά να δει εικόνες που δεν το περίμενει. Όπως έχω γράψει σε παλαιότερη ανάρτηση σχετική με την Ιστικλάλ, είναι σωστό όταν τη διασχίζουμε να κοιτάμε ψηλά...
    Εγώ ανήκω στην κατηγορία των επισκεπτών της Πόλης που η συγκεκριμένη οδός δεν προκαλεί πλέον το ενδιαφέρον μου, αλλά και για έναν επιπλέον λόγο. Τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρώ αλλοίωση στον χαρακτήρα της. Όλο και περισσότερο μπορεί κανείς να δει παλιά κτίρια να μεταμορφώνονται, να χάνεται η εξευρωπαϊσμένη εικόνα της, τα βράδια πλέον να μη νιώθεις και τόσο άνετα να κυκλοφορείς... Χωρίς να το καταλαβαίνω νιώθω ότι γίνεται μια συντεταγμένη προσπάθεια από φορείς για την υποβάθμιση της περιοχής. Το μόνο που ελπίζω είναι να πρόκειται για στροφή του ενδιαφέροντος με την αναβάθμιση άλλων περιοχών, όπως πολύ σωστά σημείωσες. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτό που γίνεται θα είναι για καλό ή για κακό.
    Τα λέμε το επόμενο, Θοδωρή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαράκι μου.
      Θυμάμαι κι εγώ τους πρώτους μήνες όταν η Ίστικλαλ προκαλούσε το κύριο ενδιαφέρον μου, λες και δεν υπήρχε άλλη Πόλη. Ορθώς και εσύ μετά από τόσες επισκέψεις την προσπερνάς και βλέπεις άλλα...δυσεύρετα και ιδιαίτερα.
      Έχω την εντύπωση πως οι μόνοι που χαίρονται για την πορεία του Πέρα είναι οι έμποροι και οι έχοντες ακίνητα. Είναι βλέπεις και αυτή η κοντόφθαλμη λογική που τους χαρακτηρίζει. Για τις βραδινές περιηγήσεις δεν έχω να σου πώ κάτι παραπάνω αφού τα είδες από κοντά την τελευταία φορά που ήρθες.
      Ο χρόνος θα δείξει πολλά όπως αναφέρεις....άντε πλησιάζει και ο καιρός που θα ξαναέρθεις....
      Και φυσικά τα λέμε στην επόμενη δημοσιευμένη ανάρτηση.
      Φιλιά σε σένα και στο Περιστέρι

      Διαγραφή