Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Για διδάγματα στο δημοτικό σχολείο της Βλάγκας

Σε μία από τις ηλεκτρονικές συζητήσεις που είχα με τον φίλο και αναγνώστη Χρήστο Ι. Δρούγκα, μου ανέφερε το προάστιο της Βλάγκας. Μου έκανε εντύπωση που δεν γνώριζα τίποτα γι'αυτό το μέρος και σκέφτηκα πως θα ήταν η καταλληλότερη ευκαιρία ν'ασχοληθώ περισσότερο με την περιοχή. Η σημερινή ονομασία είναι Yeni kapı και βρίσκεται στα παράλια της θάλασσας του Μαρμαρά, ανάμεσα στην Samatya και το Kumkapı. Οι περιοχές αυτές είναι πλέον υποβαθμισμένα προάστια μα άλλοτε έσφυζαν από Ρωμιοσύνη. Εξάλλου τον πρώτο καιρό μετά την Άλωση οι ελληνικοί πλυθυσμοί συγκεντρώθηκαν στον Κεράτιο με επίκεντρο το Φανάρι και στην πλευρά της Προποντίδας με κέντρα την Ψωμάθεια, την Βλάγκα και το Κοντοσκάλι.
Στην σημερινή Βλάγκα οι συνήθεις καθημερινές εικόνες περιλαμβάνουν εργοτάξια, πολλή κίνηση στους δρόμους, φτωχογειτονιές με παστρικούς Τούρκους μαγαζάτορες, μαύρους λαθρομετανάστες να σουλατσάρουν κουβαλώντας μαύρες τεράστιες σακούλες και αρκετά μαγαζιά εμπορίας γούνας με ρώσικες επιγραφές. Κάπου εκεί βρίσκεται και το ρωμέικο δημοτικό σχολείο της Βλάγκας και δεν θα έχανα με τίποτα την ευκαιρία να το επισκεφτώ. Ο Χρήστος με έφερε σε επικοινωνία με την δασκάλα του σχολείου, Δέσποινα Βασιλειάδου, και η χαρά μα και η περιέργεια ήταν τεράστια που θα κατάφερνα να βρεθώ σε αυτό το σχετικά άγνωστο ελληνικό σχολείο της Πόλης.
Το έξοχο καμπαναριό στην παλιά είσοδο του σχολείου μαρτύρα πως στο υποβαθμισμένο Γενί καπί υπήρχε κάποτε κάτι περισσότερο αξιόλογο
Περιπλανήθηκα αρκετά ώσπου να βρώ το σχολείο. Ευτυχώς η παρατηρητική ματιά μου και το θαυμάσιο καμπαναριό που αντίκρυσα ψάχνοντας, κατάφεραν να με κατατοπίσουν. Η κυρία Βασιλειάδου με προυπάντησε με ευγένια μα και μικρή αμηχανία. Συμπέρανα πως μάλλον δεν συνηθίζεται να υπάρχει ενδιαφέρον και να έρχονται επισκέπτες σαν κι εμένα στο σχολείο.
Καθώς βρισκόμασταν στο προαύλιο, φρόντισε να με πληροφορίσει πρώτα απ'όλα για την ευρύτερη περιοχή της Βλάγκας, που κάποτε γνώρισε τεράστια ακμή εξαιτίας του λιμανιού της. Το λιμάνι του Ελευθερίου ήταν ώς τον 11ο αιώνα το μεγαλύτερο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης και εδώ μεταφέρονταν όλα τα προιόντα από τις μακρινές αποικίες της αυτοκρατορίας που χρησίμευαν για τον ανεφοδιασμό της Βασιλεύουσας.
Βέβαια η περιοχή γνώρισε και αρκετές φυσικές καταστροφές εξαιτίας του χειμάρρου Λύκου που περνούσε απο'κει. Λόγω των προσχώσεων του Λύκου το λιμάνι ρήχαινε διαρκώς και έτσι απ'τον 11ο αιώνα εγκαταλήφθηκε και μετατράπηκε σε ξηρά. Κατά την οθωμανική περίοδο ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για μποστάνια και στις μέρες μας εδώ γίνονται οι εργασίες του τούνελ που θα συνδέσει υποθαλλάσια τις δύο ηπείρους. Ίσως αυτό να αποτελέσει το έναυσμα ώστε η περιοχή να αποκτήσει και πάλι μία αναβάθμιση.
Η εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, με τυπολογία ελληνιστικής βασιλικής, στον προαύλιο χώρο του σχολείου
Στο προαύλιο του σχολείου είδα έκπληκτος να στέκει ολόκληρη εκκλησία, αυτή των Αγίων Θεοδώρων! Η πρώτη καταγραφή της εκκλησίας γίνεται το 1530! Ο σημερινός πετρόκιστος ναός χτίστηκε το 1830. Δυστυχώς στα Σεπτεμβριανά η εκκλησία δεν γλίτωσε την επίθεση...κάηκε και μόλις το 1961 επιδιορθώθηκε.
Εικόνα από το εσωτερικό της εκκλησίας
Λίγο πριν μπούμε στο σχολικό κτίριο η Δέσποινα με ενημέρωσε πως το σχολείο λειτουργεί από το 1906 ύστερα από δωρεά του Κωνσταντίνου Αδοσίδη. Σκέφτηκα το πόσο διαφορετικές αντιλήψεις επικρατούσαν εκείνες τις εποχές και πως η ευεργεσία μέσα σε μερικές δεκαετίες κατέληξε να είναι μία έννοια δυσεύρετη εώς ανύπαρκτη. Δυστυχώς...
Το δημοτικό σχολείο Βλάγκας
Μία εκ των λιγοστών αιθουσών του σχολείου
Εκτός της Δέσποινας, άλλοι τρείς δάσκαλοι φροντίζουν για την εκπαίδευση των συνολικά 6 μαθητών.  Ανεβαίνοντας στον πρώτο όροφο συναντήσαμε τον διευθυντή που με υποδέχτηκε με ένα πλατύ χαμόγελο και περίσσεια ευγένεια. Άρχισα κι εγώ να του μιλώ και να τον ευχαριστώ που δέχτηκε να βρεθώ εδώ και να φωτογραφίσω το σχολείο. Η Δέσποινα με πληροφόρησε πως ο διευθυντής δεν μιλά καθόλου ελληνικά. Δεν περίμενα να συναντήσω Τούρκο διευθυντή σε τούτο το σχολείο μα αφού δεν υπάρχει κανείς Ρωμιός να αναλάβει την διεύθυνση του εκπαιδευτηρίου, ο κύριος Abdurrahman Topuz ανέλαβε αυτό το τόσο δύσκολο έργο. Η δασκάλα τουρκικών, Hanife Samçı, βγήκε από την τάξη και ήρθε κοντά μας, το ίδιο και η Ρωμιά Βούλα Πετσαλίδου που έσπευσε αμέσως να με κεράσει γλυκά και να μου προσφέρει τσάι. Άφησα τους ανθρώπους να συνεχίσουν τις ασχολίες τους και τράβηξα κατά την αίθουσα που βρίσκονταν οι μικροί μαθητές που την φετινή χρονιά είναι όλοι από μή ελληνόφωνες οικογένειες.
Η Δέσποινα Βασιλειάδου με τους μικρούς μαθητές,σε ένα μικρό χορευτικό διάλειμμα
Οι μαθητές δεν κατοικούν στο Γενί καπί μα έρχονται με νοικιασμένο λεωφορείο που πληρώνει η κοινότητα από γειτονικές περιοχές όπως το Γεντί κουλέ και το Μακρυχώρι, όπου δεν υπάρχουν πιά Ρωμέικα σχολεία. Κάτω από αντίξοες συνθήκες οι εκπαιδευτικοί κάνουν ότι είναι δυνατόν ώστε ο αριθμός των παιδιών να μην συρρικνωθεί περισσότερο, να διατηρήσουν την λειτουργικότητα του κτιρίου και να φροντίσουν για την μάθηση των παιδιών. Όλα αυτά και άλλα πολλά που μάλλον δεν μπορώ να σκεφτώ από την πλευρά του επισκέπτη, απαιτούν μία καθημερινή υπέρβαση των ψυχικών τους ορίων.
Τρόπος θέρμανσης των τάξεων που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Οι αντίξοες συνθήκες στο σχολείο είναι εμφανείς
Όπως και στα άλλα ρωμείκα εκπαιδευτήρια έτσι κι εδώ η λειτουργία του σχολείου και η οικονομική υποστήριξη εξαρτάται από δωρεές ομογενών που κάποτε έζησαν εδώ καθώς και στην κοινότητα της Βλάγκας.
 "-Από πόσα άτομα αποτελείται η κοινότητα της Βλάγκας, Δέσποινα;"  την ρώτησα και η απάντησή της με βρήκε πράγματι απροετοίμαστο. 3 Ρωμιοί, μία τριμελής οικογένεια Ιμβρίων, η οικογένεια του Αντιόχη καντηλανάφτη και η ίδια! Αυτά τα άτομα έχουν επωμιστεί το βάρος της συνέχισης των 107 ετών λειτουργίας του σχολείου σε τούτο το παραμελημένο Πολίτικο προάστιο.
Εικόνες σαν κι αυτή δεν λείπουν από το παραμελημένο Yeni kapi
Παίρνοντας το τουλιπένιο φλυτζάνι με το τσάι μαζί μου, περιπλανήθηκα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του σχολείου, κουβεντιάζοντας ταυτόχρονα με την Δέσποινα για τους τρόπους και τους λόγους που βρεθήκαμε εδώ στην Πόλη, το σχολείο, την Πόλη και όλα όσα μπορούσαμε να συζητήσουμε στον λιγοστό χρόνο που είχαμε στην διάθεσή μας.
Καθώς η επίσκεψή μου έφτανε στο τέλος της, επέστρεψα στο γραφείο του διευθυντή να πάρω τα πράγματα μου. Η πόρτα ήταν μισόκλειστη και υπέθεσα πως δεν θα ήταν κανείς μέσα. Ανοίγοντάς την είδα τον αγαθό διευθυντή να προσεύχεται γονατιστός σε μία γωνιά. Προσπαθώντας να μην τον ενοχλήσω, ξαναβγήκα έξω και μία σκέψη με διαπέρασε αμέσως: Σε τούτο τον χώρο, άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκειών συνυπάρχουν και προσπαθούν για την καλύτερη εκπαίδευση των μαθητών, σεβόμενοι ο ένας την διαφορετικότητα του άλλου, δίχως να παραμελούν την ταυτότητά τους.
Ευχαρίστησα την Δραμινή δασκάλα και βγαίνοντας από το σχολείο, έκλεισα την μεγάλη καγκελόπορτα πίσω μου. Στο μυαλό μου γυρόφερναν ακόμα τα λόγια της, η υπεύθυνη στάση της στο λειτούργημα που επέλεξε να υπηρετήσει, η γνώση και η εκπαιδευτική της κατάρτιση. Η αυταπάρνηση που επιδεικνύει, επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο και ίσως αφήνοντας μία πιό εύκολη και προβεβλημένη καριέρα, για να διδάξει Ελληνική Παιδεία σε τούτα τα παιδιά, ήταν το μεγαλύτερο από τα πολλά διδάγματα που πήρα σήμερα από αυτή την επίσκεψη.
Είμαι τόσο ευτυχής που βρέθηκα εκεί και που ακόμα στα 32 μου έχω την δυνατότητα να παίρνω καθημερινά διδάγματα που μάλλον μόνον ένα Πολίτικο περιβάλλον μπορεί να προσφέρει.

20 σχόλια:

  1. Οι αριθμοί του μαθητικού πληθυσμού των σχολείων μας στην Πόλη, είναι ενδεικτικοί του γενικότερου δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η Πολίτικη Ρωμιοσύνη. Λειτουργούν μόνο τρία δημοτικά σχoλεία ,της Πριγκήπου και Βλάγκας που έχουν συνολικά μόνο 13 παιδιά και το Ζάππειο 32.Η πλειονότητα αραβόφωνα Ορθόδοξα παιδιά , παιδιά από μεικτούς γάμους και μερικά παιδιά των υπηρετούντων στην Πόλη Ελλήνων πολιτών.
    Η παρουσία αραβόφωνων ορθόδοξων μαθητών στα σχολεία είναι κάτι που επιτρέπουν και επιζητούν οι διευθύνσεις των περισσότερων ελληνικών μειονοτικών σχολείων, αλλά και το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αυτό το επιτρέπουν εξάλλου και οι τουρκικές Αρχές.
    Τι κάνουν οι ιθύνοντες της Ομογένειας, γι’ αυτό το ζωτικό πρόβλημα; Για την ώρα τίποτα το συγκεκριμένο. Δυστυχώς…
    Θοδωρή η ανάρτηση σου ως θεματολόγιο είναι πολύ σημαντική διότι προσεγγίζεις ένα σοβαρό πρόβλημα της συρρίκνωσης του πληθυσμού των Ρωμιών με δημοσιογραφικό ταλέντο. Πραγματικά το blog σου δεν μένει στο ελαφρό διασκεδαστικό θεματολόγιο στο παστουρμά και το σουτζούκι, αλλά εύστοχα με πολύ επιτυχία καταπιάνεται με τα σοβαρά προβλήματα της ομογένειας τα οποία δεν τα αγγίζουν ούτε τα ομογενειακά portals .
    Καλή συνέχεια.
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο καλήμερα!Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο,την επικοινωνία και την συμμετοχη.Αυτός είναι εξάλλου ένας από τους σκοπούς μου:Να μπαίνουμε όλοι στην συζήτηση και να μιλάμε μεταξύ μας.
      Πιστεύω ότι ώφειλα να παρουσιάσω το δημοτικό της Βλάγκας γιατι αναδεικνύει όντως το γενικότερο δημογραφικό πρόβλημα.Επίσης είναι πολλοί που αγνοούν πρόσωπα και καταστάσεις,αφού δεν υπάρχει πληροφόρηση από πουθενά.Επίσης να προβάλλω και να ευχαριστήσω τους δασκάλους εκεί,που προσπαθούν με τεράστιους κόπους να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις.Εύχομαι οι ιθύνοντες που αναφέρεις να καταφέρουν να βρούν τις κατάλληλες απαντήσεις στα προβλήματα.
      Όσο για την θεματολογία,τα σουτζούκια και τα υπόλοιπα "ελαφρά",σίγουρα δεν θα μπορούσα και δεν πρέπει να καταπιάνομαι μόνο με αυτά.Η Πόλη αξίζει μία άλλη προβολή από αυτήν της επικρατούσας προβλεβλημένης.Τουλάχιστον εδώ υπάρχουν αναγνώστες που το εκτιμούν και το επικροτούν.Η ποιότητα εδώ θα συνεχιστεί και όποιος αντέξει...
      Πολλούς χαιρετισμούς στην Ελλάδα,τα λέμε σύντομα και πάλι
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Συγχαρητήρια και πάλι για την επιλογή του θέματος, Θοδωρή. Ομολογώ πως αγνοούσα τη Βλάγκα και σ' ευχαριστώ πολύ που με έφερες κοντά –ξανά– σε κάτι καινούριο... Και εγώ έχω εργαστεί στην εκπαίδευση, κάτω από καλύτερες συνθήκες βέβαια, αλλά μπορώ να κατανοήσω τις γενικότερες ανάγκες. Όμως δεν μπορώ να φανταστώ τα αποθέματα αυταπάρνησης, δύναμης, πίστης και αγάπης που τρέφουν οι άνθρωποι που ανέφερες στο κείμενο. Τους αξίζουν συγχαρητήρια!
    Όσο για τα σουτζουκάκια, εγώ θέλω να μαθαίνω και γι' αυτά. Άλλωστε το μπλογκ σου διαφέρει από άλλα, γιατί καταπιάνεσαι με πολλά, διαφορετικά και εξίσου ενδιαφέροντα θέματα.
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Μαράκι και χάρηκα που σου άρεσε το θέμα μα και σου ήρθες σε επαφή με κάτι καινούριο.
      Σίγουρα που και που θα υπάρχουν αναφορές σε γαστρονομικά θέματα αλλά και σε όλα όσα καλύπτουν την καθημερινότητά μου στην Πόλη.Το ζητούμενο εξάλλου είναι να υπάρχει απρόβλεπτη θεματολογία,εναλλαγή,ποικιλία και ποιότητα.Σε αυτό ανήκουν όλα τα θέματα.
      Στους δασκάλους και στην κυρία Βασειλιάδου αξίζουν κάτι περισσότερο από συγχαρητήρια και μην ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο η μαθητική γνώση κάτω από αντίξοες συνθήκες.Είναι και το γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά,πέρα από το δόγμα δεν έχουν καμμία κοινή επαφή με τον Ελληνισμό και εφόσον αφήνουν το σχολείο για να πάνε σπίτια τους,επανέρχονται σε μία άλλη κουλτούρα.Εκεί βρίσκεται και η μεγαλύτερη πρόκληση εκτός απ'το να τους μάθουν ελληνικά γράμματα.
      Να'σαι καλά Μαρία μου και χάρηκα που τα είπαμε έστω κι έτσι για λίγο.Θα τα ξαναπούμε και πάλι σύντομα.
      Χαιρετισμούς στο Περιστέρι!

      Διαγραφή
    2. ΑΓΑΠΗΤΕ ΘΟΔΩΡΗ,ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΓΧΑΙΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΣΟΥ.ΑΠΛΑ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗ ΣΟΜΠΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΚΙ ΕΔΩ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΣΕ ΛΙΓΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ......ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ.ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ ΚΥΡΙΑΚΗ.

      Διαγραφή
  3. Είναι όντως πολύ δύσκολες εώς τραγικές οι καταστάσεις στην πατρίδα.Βέβαια άλλο να τα μαθαίνω και να τα ακούω και άλλο να τα βιώνω ζωντανά.
    Μέσα από αυτές τις δυσκολίες πιστεύω ότι αυτή η γενιά των σημερινών 15άρηδων θα είναι που θα ξελασπώσει την χώρα.Ώσπου να πάρουν βέβαια τα χαλινάρια στα χέρια τους,θα "καούν" αρκετές γενιές.
    Με όλα αυτά πάντως που γίνονται στην Ελλάδα,επηρεάζομαστε κι όλοι εμείς που είμαστε εκτός συνόρων...συμπάσχουμε,οργιζόμαστε,απογοητευόμαστε μα τελικά πεισμώνουμε και ο καθένας με τον τρόπο του προσπαθεί να ριχτεί στην μάχη που θα αλλάξει την κατάσταση.
    Να είσαι καλά και ευχαριστώ για τον σχολιασμό.
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα θοδωρή

    Το άρθρο σου πολύ ωραίο και μπράβο σου που ασχολείσαι με τέτοια θέματα που δείχουν τη "σκληρή πραγματικότητα". Γενικά η θεματολογία σου περιέχει διάφορες κατηγορίες κάτι που κάνει εμένα τουλάχιστον να μην εχω σταματήσει να διαβάζω! Δε μπορώ να μη τονίσω το ενδιαφέρον σου για τις εκκλησίες της Πόλης καθώς και τις ρωμέικες γειτονιές! Αλήθεια έχεις πάει πότε στη γειτονιά του Καλφά; ήταν ο παππούς μου από εκεί..τώρα λέγεται η περιοχή μαχμούτμπέη. Μόνο αυτό γνωρίζω. Χαιρετώ

    Γιώργος Τ
    Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γειά σου Γιώργο μου και χαίρομαι να διαβάζω σχόλια σου και να σε βλέπω να συμμετέχεις.Χαίρομαι επίσης που σου αρέσει η εναλλαγή και η ποιότητα στις αναρτήσεις.
    Την περιοχή του Μαχμούτμπέη δεν την έχω επισκεφθεί γιατι είναι λίγο μακρυά από την κέντρο της Πόλης,αν εννοούμε την ίδια βέβαια...
    Εύχομαι να συνεχίσεις και να διαβάσεις όλες τις αναρτήσεις και να ξέρεις πώς σύντομα ακολουθούν κι άλλες.
    Σ'ευχαριστώ,Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιθανολογώ την ίδια περιοχή εννοούμε..
      Κκαι γω έυχομαι να μπορώ να συνεχίσω να σε διαβάζω. Τέτοια ευκαιρία για συνεχή περιπλάνηση στην Πόλη δε χάνεται!

      Διαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επιστρέφοντας κι εγώ στο μπλόγκινγκ για την Πόλη μετά από ένα χρόνο, βρίσκω τις αναρτήσεις σου χρησιμότατες. Γράφουμε με τον ίδιο τρόπο. Τί λες, θα κάνουμε μία συνάντηση κουρφής των 2 μπλογκς τον Μάρτιο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Στέλιο μου και καλώς επανήλθες.
      Θα σου γράψω στο e-mail σου για τις λεπτομέριες της συνάντησης τον Μάρτιο.
      Να'σαι καλά και τα λέμε σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  8. Χρήστος Ι. Δρούγκας - Ναύπλιον19 Ιανουαρίου, 2013 18:36

    Αγαπητέ μου Θοδωρή
    Χάρηκα που βρήκες την Βλάγκα, τους Αγίους θεοδώρους,το σχολείο και εξαίρετη δασκάλα του Κα Δέσποινα Βασιλειάδου. Την επόμενη φορά να κανεις
    μία επίσκεψη στήν κοντινή [200μ.ίσως] Μονή Μυρελαίου [Bodrum camii].
    ΟΧΙ, ΟΧΙ, δεν είναι φυλακή ! Ειναι ένα μικρό κομψοτέχνημα και πρέπει
    να το δεις οπωσδήποτε κατά την επόμενη επίσκεψή σου στην Βλάγκα [ ίσως
    των Αγίων Θεοδώρων; ]



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστο μου καλησπέρα και να ξέρεις ότι η χαρά ήταν δική μου που βρέθηκα στο σχολείο της Βλάγκας και που γνώρισα έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο όπως την κ.Βασιλειάδου.
      Όσο για την Μονή....επίκειται επίσκεψη σύντομα.Πολλούς χαιρετισμούς στο Ναύπλιο και καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
  9. Το Δημοτικο μου σχολειο που εμαθα τα πρωτα μου γραμματα..Η κυρια Δεσπηνα ηταν η δασκαλα μου.. 1970 ο διευθηντης μου ηταν ο κυριος Πετρος Αλεξανδρηδης...Στην εποχη μου ημασταν 85 παιδια στο σχολειο μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δέσποινα Βασιλειάδου20 Ιανουαρίου, 2013 22:33

    Δέσποινα Βασιλειάδου
    Ζω και εργάζομαι στη Βλάγκα από το φθινόπωρο του 2007. Όλα αυτά τα χρόνια παρατηρώ ότι οι αναφορές(έντυπες και τηλεοπτικές) στην Πόλη περιορίζονται στις περιοχές που παρουσιάζουν περισσότερο τουριστικό ενδιαφέρον. Καταλαβαίνετε την απορία και την έκπληξή μου όταν εμφανίστηκε στο σχολείο μας ο Θοδωρής με το ευγενικό του χαμόγελο και μια φωτογραφική μηχανή.Τα είχα καιρό μαζεμένα και τα άκουσε για τα καλά ο Θοδωρής. Το ομολογώ. Τον ζάλισα. Η Βλάγκα μαζί με τις άλλες κοινότητες του Μαρμαρά(Κοντοσκάλι, Ψωμαθειά) τόσο κοντά στις αγορές και στο παλάτι συγκέντρωναν πολλούς ρωμιούς, τεχνίτες, εμπόρους, βιομήχανους... Σήμερα έχουν απομείνει η αρχιτεκτονική κληρονομιά και τα κληροδοτήματα της ομογένειας.
    Πολλές φορές λέω σε συντοπίτες μου από τη Δράμα: «Επισκέπτεσθε για νυχτερινή διασκέδαση τις ψαροταβέρνες του Κοντοσκαλίου και δε γνωρίζετε ότι πολύ κοντά υπάρχουν δυο μεγαλοπρεπείς εκκλησιές μας». Νομίζω ότι είναι περισσότεροι οι Ευρωπαίοι τουρίστες από τους Έλληνες που επισκέπτονται την Αγία Κυριακή Κονστοσκαλίου. Την ανακαλύπτουν κατηφορίζοντας τα σοκάκια από την Αγία Σοφία και το Σουλτάν Αχμέτ προς τη θάλασσα του Μαρμαρά.
    Το σχολείο της Βλάγκας είναι το τελευταίο δημοτικό που λειτουργεί στην παλιά Πόλη. Το κτίριο, το ανθρώπινο δυναμικό, οι συνθήκες εργασίες δημιουργούν ένα ζεστό και οικογενειακό κλίμα. Το βιώνει ο καθένας από την πρώτη του επίσκεψη. Αυτό ανέδειξε κι ο Θοδωρής, υπερβάλοντας λίγο για τη δασκάλα. Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι μετά τη συνταξιοδότηση της τελευταίας ρωμιάς διευθύντριας της κ. Σουλτάνας Αμπατζή δεν έχει διορισθεί ρωμιός διευθυντής.
    Να είσαι γερός, Θοδωρή για περιπλανήσεις στην Πόλη που θα φωτίσουν και άλλες, άγνωστες στους πολλούς, περιοχές στην Πόλη.
    Η δασκάλα της Βλάγκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Δέσποινα καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο.Τιμή μου να φιλοξενώ σχόλιό σου και τιμή μας να διαβάσουμε τα λόγια σου.
      Όντως περνάει από τα μεγάλα μέσα άλλη εκτίμηση για την Πόλη σαν προορισμός.
      Να ξέρεις πως δεν με κούρασες καθόλου και δε τα παραλέω καθόλου όταν αναφέρομαι σε 'σένα!
      Αυτό με τους έλληνες τουρίστες που γράφεις είναι μία πραγματικότητα μα περισσότερο γι'αυτό φταίνε τα ταξιδιωτικά γραφεία και η αμάθεια και κακογουστεία τους,ίσως και επειδή το κύριο κίνητρό τους είναι το χρηματικό κέρδος.
      Θα είναι μεγάλη μου χαρά και ξέρω πως θα μπορέσω σύντομα να σε ξαναδώ και να τα πούμε από κοντά και πάλι.
      Καλό σου βράδυ Δέσποινα,σπουδαία δασκάλα της Βλάγκας!


      Διαγραφή
  11. Κύρια Δέσποινα καλησπέρα.
    Δεν σας γνωρίζω αλλά είστε από τις διδασκάλισες που το λειτούργημα του εκπαιδευτή το τιμάται στο έπακρο. Δεν γνωρίζω πως βρεθήκατε στη Πόλη μας, αλλά πιστεύω στην εικόνα με την οποία σας σκιαγράφησε ο,σε όλους εμάς τους πολίτες πολυαγαπημένος Θοδωρής μας. Μέσα από την ανάρτηση του μας ζωντανέψατε οι δύο μαζί τις αναμνήσεις στο δημοτικό σχολείο που έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο, που είχε μεικτό δημοτικό γύρω το 1960 και δυστυχώς εδώ και 20 χρόνια δεν λειτυργεί,αλλά παραμένει σιωπηλό και ερειπωμένο . Τι σύμπτωση ή διευθύντρια ήταν από την μητέρα Ελλάδα, όπως εσείς. Εργαζόταν με αυταπάρνηση και αγαπούσε την Πόλη υπερβολικά όπως και εσείς.
    Γνωρίζω πολύ καλά τις δυσκολίες,από κάθε άποψη,στο τόπο που ζείτε και κάνετε το λειτούργημα σας. Η ανταμοιβή σας επιτρέψτε μου να πω,είναι πρωτίστως η αγάπη των μικρών μαθητών σας αλλά και και στο ότι συγκαταλέγεσται μεταξύ των δασκάλων που υπηρέτησαν με αυταπάρνηση ανά τους αιώνες την εκπαίδευση στα ιστορικά σχολεία της Βασιλεύουσας.
    Σας εύχομαι ολόψυχα καλές επιτυχίες στο ιερό έργο σας και οικογενειακή ευτυχία.
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δέσποινα Βασιλειάδου Βλάγκα21 Ιανουαρίου, 2013 22:33

    Γιώργο, σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου.
    Καταλαβαίνω απόλυτα τα συναισθήματά σου για το "σιωπηλό" σχολείο σου. Πέντε χρόνια εδώ στο σχολείο της Βλάγκας, που μετρά πολλά χρόνια λειτουργίας από το 1763, κάθε φορά που μειώνεται ο αριθμός των παιδιών μας ανησυχώ μήπως πλησιάζει η στιγμή που δεν θα ανοίξουν οι καγκελόπορτες του σχολείου μας, δεν θα μπει μέσα το σχολικό, δεν θα ξεχυθούν τα παιδιά στην αυλή με τις χαρούμενες φωνούλες τους, δεν θα χτυπησει του κουδούνι... Δεν μπορώ να φανταστώ έρημο τον αυλόγυρο των Αγίων Θεοδώρων.
    Εύχομαι οι μαθητές μου να αναφέρονται σε μένα με τα ίδια τιμητικά λόγια που εκφράζεσαι για την Ελλαδίτισα διευθύντρια του σχολείου σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μολις αυτη την ωρα διαβασα για την επισκεψη σου στην Βλαγκα.
    Ειχα την τυχη τον περασμενο Απριλιο να επισκεφθω την Βλαγκα τους Αγιους Θεοδωρους και φυσικα το Δημοτικο σχολειο και να γνωρισω απο κοντα Την εξαιρετη Κυρια Δασκαλα Δεσποινα Βασιλειαδου.Θεωρω τιμη μου να γνωριζω αυτους τους ανθρωπους που προσφερουν αυτο το μοναδικο κοινωνικο εργο.
    Η αλλωτε Βλαγκα ειναι το μερος που ζουσαν οι παππουδες μου, οπως καταλαβαινεις εχει ιδιαιτερη σημασια για μενα.
    Σ'ευχαριστω για την συγκινηση που μου εδωσες. Να'σαι παντα καλα και να κανεις αυτα τα υπεροχα ταξιδια σου στην Ομορφη Πολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή