Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Μόδα είναι, θα περάσει (;)

Οι περισσότεροι από εμάς θυμόμαστε με σαφή και αρκετά προβεβλημένο τρόπο την προσπάθεια εκμοντερνισμού της Τουρκίας σε όλους τους τομείς τις τελευταίες δεκαετίες. Τα αποτελέσματα αυτής της προσαρμογής φάνηκαν σε μεγαλύτερο βαθμό στα μεγάλα τουριστικά και αστικά κέντρα όπως η Πόλη. Προσωπικά όμως θεωρώ ότι από το 2010 αυτός ο κύκλος έκλεισε και η χώρα πέρασε σε ένα στάδιο μεταμοντερνισμού, δίχως αυτό να σημαίνει ότι παρατηρούμε ή έχουμε περαιτέρω όξυνση και συνέχιση του προηγουμένου μοντέλου εκμοντερνισμού.
Φωτισμένη διαφημιστική πινακίδα σε υπόγειο σταθμό του μετρό. Κάτι έχει αλλάξει στην Πόλη, συμπεριλαμβανομένης και της μόδας
Παρατηρώντας όλες τις πτυχές της καθημερινότητας στην Πόλη είναι εύκολο να καταλήξει κάποιος στο συμπέρασμα πως καλλιεργείται ή καλύτερα προβάλλεται έντονα μια διαφορετική τάση, που άλλωστε ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει, ως τρόπος έκφρασης και πολιτισμικού στίγματος της μεταμοντέρνας Τουρκίας και η οποία επαναφομοιώνεται από τον μουσουλμανικό πληθυσμό με αυξανόμενο ρυθμό.
Τα πρωινά ξεκινούν με τον ίδιο τρόπο για όλους...νέοι κατευθύνονται στον χώρο εργασίας τους
...μαθητές στα σχολεία τους...
...γυναίκες στα ψώνια τους...
...ηλικιωμένοι στα τζαμιά για προσευχή
Οι παραπάνω φωτογραφίες αποτελούν χαρακτηριστικές εικόνες που παρατηρεί όποιος θελήσει να περιηγηθεί στα ενδότερα της ιστορικής χερσονήσου αλλά και συναντώνται με αυξανόμενη συχνότητα και σε περιοχές εκτός αυτής. Αυτό δεν συμβαίνει μόνον μέσα από πολιτικές πράξεις και νέα εκπαιδευτικά πλαίσια αλλά η σκυτάλη περνά μέσα από τον κόσμο του θεάματος, τα ΜΜΕ ακόμα και τον κλάδο της μόδας. Οι ενδυματολογικές προτιμήσεις και συνήθειες που αντικρίζω τριγύρω μου άλλωστε ήταν αυτές που μου έδωσαν το έναυσμα για την σημερινή ανάρτηση και κυριαρχούν στις φωτογραφίες που θέλησα να μοιραστώ μαζί σας. Ναι...πλέον είναι μόδα και πιθανόν κάτι παραπάνω. Αρέσει, χρησιμοποιείται για σκοπούς και καταδεικνύει συμβολισμούς.
Η φθινοπωρινή και χειμερινή ισλαμική μόδα για φέτος κυκλοφόρησε και ήδη φοριέται
Βουλευτής του ΑΚΡ με σεβάσμια γενειάδα και με την σύζυγό του να φορά την ισλαμική μαντήλα. Μόδα που σίγουρα εμπνέει εμπιστοσύνη στον λαό και φέρνει ψήφους
Μετά την αδυναμία εκλογής στο κοινοβούλιο η ενδυμασία και εμφάνιση κρίθηκε αχρείαστη και απλά εξαφανίσθηκε

Η Αναστασία...κόρη ορθόδοξου ιερέα από την Τήνο...η ελληνίδα που η μοίρα έφερε...
...στο να γίνει η ισχυρότερη γυναίκα σε όλη την οθωμανική ιστορία! Η "φεγγαροπρόσωπη" Kösem Sultan βασίλεψε και κράτησε στα χέρια της την τύχη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τηλεοπτική παραγωγή που σύντομα θα κυριαρχήσει στους τηλεοπτικούς δείκτες
Οι λόγοι έκφανσης όλων αυτών των φαινομένων και εικόνων στην μεταμοντέρνα περίοδο της Τουρκίας είναι ποικίλοι, ενίοτε αλληλένδετοι και είναι δύσκολο να περιγραφθούν με πληρότητα και να επεξηγηθούν σε σύντομο χρόνο και χώρο. Από την άλλη πλευρά, η παρουσίασή τους σε ευρύ πλαίσιο κρύβει τον κίνδυνο περιγραφής γενικοτήτων και επομένως να οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα και ανακρίβειες. Για αυτό τον λόγο επέλεξα τις εικόνες που συναντώ τριγύρω μου ως ραχοκοκαλιά προσέγγισης των μεταμοντέρνων πτυχών της Πόλης του σήμερα.
Παρόλα αυτά είναι απαραίτητη μια αναφορά στην πολιτική απόφαση και πράξη, και όχι στον τρόπο, της περιγραφόμενης εποχής που διανύουμε, η οποία προέκυψε, εκτός των άλλων, και ως ανάγκη. Έχει ειπωθεί πως πολιτική σημαίνει πρόβλεψη και με βάση αυτόν τον κανόνα η μεταμοντέρνα Τουρκία ψηλαφίζει τον τρόπο εξασφάλισης της διάσωσης και επιβίωσής της, αφού με τον υπάρχοντα τρόπο το μέλλον της καθίσταται αμφίβολο και ανασφαλής. Γνωρίζοντας ότι σε μερικές δεκαετίες ο τουρκικός πληθυσμός θα αποτελεί μειονότητα εντός της χώρας, προέκυψε η ανάγκη επαναπροσδιορισμού της ταυτότητας του κράτους και κυρίως των ανθρώπων που θα βρίσκονται στην κορυφή της αλυσίδας, της άρχουσας τάξης. Το στοίχημα είναι μεγάλο όπως και το αποτέλεσμα του εγχειρήματος. Αυτά ως προς τον λόγο, γιατί ως προς τον τρόπο υπάρχουν πολλά ζητήματα που προβληματίζουν.
Διαχρονικά στην Ελλάδα το πολιτικό προσωπικό δεν ασχολείται με τέτοιες προβλέψεις, όμως ποιό όραμα, ποιά πορεία και ποιά απόφαση θα λαμβάνονταν με καθοδηγητικό κριτήριο ότι τα επόμενα 20-30 χρόνια ο ελληνικός πληθυσμός θα καταστεί μειοψηφικό στοιχείο εντός της ελληνικής επικρατείας; Στην εποχή μας είναι η οικονομία και η καταναλωτική ευχέρεια που καθορίζουν την ζωή μας και διαμορφώνουν την κοινωνική δομή και συνοχή. Κι αν στο άμεσο μέλλον μια άλλη κοινωνική ή εθνική ομάδα αποκτήσει μεγαλύτερη οικονομική άνεση και καταναλωτική ευχέρεια από εμάς, ποιό άλλο κριτήριο θα εξασφαλίζει την συνοχή ή την συμβίωση;
Κάποτε βρισκόμουν σε ένα τζαμί και έτυχε να συνομιλήσω με τον ιμάμη του, χάρις στα καλά αγγλικά του. Καθώς συζητούσαμε γύρω από ποικίλα θέματα γύρω από τα κράτη και τα έθνη, μου αποκρίθηκε: "Είσθε ακόμα νέοι, θα χρειαστούν ακόμα πολλές δεκαετίες ή αιώνες για να φτάσετε στο επιθυμητό επίπεδο". Τότε του αποκρίθηκα ότι αν η Ελλάδα είναι νέα τότε η Τουρκία είναι βρέφος, αφού ιδρύθηκε ως κράτος σχεδόν έναν αιώνα αργότερα. Ο ιμάμης τότε χαμογέλασε με έναν παράξενο τρόπο αφού γνώριζε ότι και οι δύο μας λέμε κουταμάρες σε ότι αφορά τις κρατικές υποστάσεις, μιας και πίσω από την ίδρυση των κρατών υπάρχει πολιτισμικό βάθος και παραδόσεις αιώνων.
Αυτά αρχίζουν και αποκτούν χώρο στην τουρκική κοινωνία που από την μία βλέπει τα αδιέξοδα του δυτικού πολιτισμού να πλησιάζουν στο τέλμα και από την άλλη μία μερίδα της νοιώθει την κοσμικότητα που πεισματικά της επιβλήθηκε ως μια μικρή χρονικά παρένθεση στην συνολική ιστορία της. Η περίοδος από την ίδρυση του κοσμικού κράτους εκλαμβάνεται συνειδητά ή υποσυνείδητα ως λοξοδρόμηση και το νήμα των προγόνων ξαναπιάνεται από εκεί που αφέθηκε, μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα.
Ως αντιπαράδειγμα, στην Ελλάδα κυριαρχεί η τάση όταν αναφερόμαστε στους δικούς μας προγόνους και όταν αποζητούμε τρόπο σύνδεσης και μίμησης με αυτούς, να πραγματοποιούμε απευθείας άλματα 3-4 χιλιετιών, φτάνοντας μεμιάς στους αρχαίους Αθηναίους και Λακεδαιμονίους. Ακόμα κι αν υπάρχουν λογικές εξηγήσεις ως προς αυτό, δεν παύει να είναι λανθασμένο και να συγκρούεται με την ιστορική συνέχεια του πολιτισμού του λαού μας. Εξάλλου πολιτισμός σημαίνει τρόπος ζωής και προτού δούμε και παραδειγματιστούμε πως ζούσαν οι αρχαίοι πριν 4 χιλιάδες έτη, ας πράξουμε το ίδιο για τους παππούδες, του προπαππούδες και τους προγόνους που έζησαν πριν 500 και 1000 πριν. Και αυτοί πρόγονοι είναι και η πλειοψηφία των καθημερινών μας συνηθειών έχει αμεσότερη σχέση με αυτούς.
Εικόνες που εφόσον απομακρυνθούν τα αυτοκίνητα και μετατραπούν σε ασπρόμαυρες, μπορούν κάλλιστα να τοποθετηθούν στην κατηγορία αναρτήσεων Τότε και τώρα

Δεν εξαπλώνεται μόνον η χρήση των νέων iPhone αλλά και οι ισλαμικές γενειάδες
Το πιο εύκολο πράγμα για κάποιον που έχει ως πρότυπο μια διαφορετική πολιτισμική πρόταση από αυτήν που συναντά σε πολλές γειτονιές της Πόλης είναι η αποφυγή, η αποστροφή ή η απέχθεια. Αυτό όμως δεν είναι απολύτως σωστή αντιμετώπιση αφού κάθε πολιτισμός ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου που τον ασπάζεται, ενώ επίσης έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου έχει συμβεί το αντίθετο, π.χ. η μισαλλοδοξία και η εμπάθεια της Δύσης προς τον πολιτισμό του λεγόμενου Βυζαντίου.
Γυναίκα επιβιβαζόμενη στο μοντέρνο Kozyatağı. Εξαρχής η μελέτη του κειμένου μου κίνησε την προσοχή...
...ακόμα κι αν αγνοώ το περιεχόμενο του. Είτε αραβικά, οθωμανικά ή κείμενα του Κορανίου, ο συμβολισμός παραμένει το ίδιο σημαντικός
Κυκλοφορώντας στην Πόλη, παρατηρώ τους ανθρώπους της, σχεδόν κατασκοπεύοντας τους, πασχίζοντας να καταγράψω όχι αυτούς αλλά την εποχή μας μέσω από τις συνήθειές τους, την ένδυση, τις προτιμήσεις, τον τρόπο που φέρονται, τα ενδιαφέροντα τους, τα βιβλία που μελετούν κ.ο.κ. Και ενώ παρατηρώ όλα αυτά, στον νού μου φέρνω παρόμοιες εικόνες νέων ανθρώπων σε άλλη χώρα. Στον δρόμο, σε καφετέριες και σε μέσα μαζικής μεταφοράς να διαβάζουν και να ανακαλύπτουν εκ νέου την ζωντάνια και την επικαιρότητα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, να μελετούν την ποίηση που βρίσκεται σε εκκλησιαστικά κείμενα, να φέρνουν στο προσκήνιο μορφές συμπεριφοράς ξεχασμένο και στοιχεία από το σχεδόν ξεχασμένο ιδεώδες του δικού τους κοινωνικού και πολιτισμικού παραδείγματος. Όλα αυτά όμως θαρρώ ότι παραμένουν περισσότερο στην σφαίρα της φαντασίας μου και ώσπου να τα δώ, δεν υπάρχει λόγος να κατακρίνω όλα όσα παρατηρώ στην Πόλη.
Διαβάζοντας την βιογραφία του σουλτάνου Μουράτ Δ' στο μετρό. Πόσοι άραγε διαβάζουν βιογραφίες βυζαντινών Αυτοκρατόρων στο αθηναϊκό μετρό; Μάλλον ουδείς αφού παρόμοιες βιογραφίες ίσως να μην κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Κυρίως όμως υπάρχει πρόβλημα στις προτιμήσεις των αναγνωστών
Ματιές περιηγητικές όχι μόνο ως προς την τοπογραφία τούτου του μοναδικού τόπου αλλά και ως προς τους ανθρώπους του, αυτούς που μεταβάλλουν την Πόλη, καθιστώντας την κατά κάποιον τρόπο έναν ζωντανό οργανισμό. Ματιές που οδηγούν σε σκέψεις, συμπεράσματα για το σήμερα αλλά και την επόμενη μέρα. Ναι...σίγουρα τριγύρω μας υπάρχει μια νέα τάση, μία "μόδα", η οποία κάνοντας τον κύκλο της θα μας οδηγήσει σε νέα δεδομένα.







Υ.Γ.
Μιας και ότι σπέρνεται, αυτό θερίζεται και μιας και τα αποτελέσματα της σοδειάς οδηγούν σε αποτελέσματα που θα αξιολογηθούν κυρίως στο άμεσο μέλλον, παραθέτω ένα ενδιαφέρον απόσπασμα που συνιστώ να παρακολουθήσετε. Στον αντίποδα λοιπόν, με μικρή ή μεγάλη σχέση με την παραπάνω ανάρτηση, περιγράφεται μια άλλη πραγματικότητα, μία άλλη μόδα-τάση, ένας διαφορετικός τρόπο ζωής, με συμπεριφορές και έναν πολιτισμικό τρόπο που οφείλει να προβληματίσει.

34 σχόλια:

  1. Θα πω κάτι και ας μην αρέσει σε όλους. Δεν είναι ότι συμφωνώ μαζί τους, χριστιανη και μάλιστα φανατική, είμαι... Αλλά τους θαυμάζω και κάπου τους ζηλεύω. Υπερασπιζονται, στο κάτω κάτω της γραφής, αυτό που οι ίδιοι θεωρούν, ορίζουν, ταυτότητα τους. Εδώ, αν μιλήσεις υπέρ της πατρίδας σου είσαι χρυσαυγιτης, αν μιλήσεις υπέρ της πίστης σου... Αλίμονο μας... Νομίζω ότι το βίντεο που ανέβασες είναι το πιο σωστό. Και ισως πρέπει να βρεθούν οι λιγοι(;) οι φωτισμενοι (;) πάντως κάποιοι, φτάνει να μας βγάλουν από αυτό το τελμα. Εγώ ένα ξέρω, η Ευρώπη δεν είναι η πρώτη φορά που μας ξεγυμνωνει.... Είμαστε Ευρωπαίοι; είναι τιμητικός τίτλος; είναι επιθυμητός; Όσοι έχουν αντίθεση με μένα άποψη, πριν με κατηγορησουν, ας ενημερωθούν πρώτα για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των παιδιών στις σκανδιναβικες χώρες... Και όποιος έχει ακόμα αντιρρήσεις, εγώ δέχομαι να αποχωρησω από την Ελλάδα. Ας μείνουν εκείνοι εδώ, μαζί με εκείνους που δέχονται και υποδέχονται, και ας κάνουν πίσω οι νοικοκυρηδες για να περάσουν και να λεηλατησουν και να επιβληθουν οι φιλοξενουμενοι... Για άλλη μια φορά μπράβο Θοδωρή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννα μου. Σκεφτόμουν αρκετές εβδομάδες αυτή την δημοσίευση και την ανέβαλα 1-2 φορές αφού δεν ήθελα να δημοσιευτεί τους καλοκαιρινούς μήνες, στο διάστημα των διακοπών σας. Από την άλλη ήθελα πολύ να την βγάλω αφού οι εικόνες και τα βιώματα γύρω από αυτό που περιγράφω ήταν συνεχή και έντονα.΄
      Σου εύχομαι καλό βράδυ

      Διαγραφή
  2. Υπέροχο Θοδωρη,βάλσαμο ψυχής η γραφή σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Μαρία.
      Ορισμένες φορές δεν χρειάζονται μεγάλα μυστικά ώστε να αγγίξεις αυτόν που διαβάζει τις εντυπώσεις, τις περιγραφές και τις σκέψεις σου. Απλά με ειλικρίνεια, αμεσότητα και με καρδιά φτάνει για να περάσουν όσα θες να προσεγγίσεις και να μοιραστείς. Χαίρομαι που όλα αυτά εκπληρώθηκαν και σε ευχαριστώ για την επικοινωνία.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Πολύ χρήσιμη και πολύ ενημερωτική αυτή η ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκο μου, όπως αναφέρει και η επικεφαλίδα των Χαμπεριών, προσπαθώ να καταπιάνομαι με όλες τις πτυχές της Πόλης και ειδικά με ότι νοιώθω μέσα μου ότι οφείλω να μοιραστώ μαζί σας. Συμφωνώ μαζί σου, την θεωρώ και εγώ χρήσιμη και ενημερωτική τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων.
      Πολλούς χαιρετισμούς
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  4. Φίλε Θοδωρή,

    Εκπλήσσομαι με το σημερινό θέμα .
    Δεν το περίμενα.
    Το βρίσκω όμως θελκτικό και πολύ ενδιαφέρον.

    ΧΡΗΣΤΟς ΤΖΙΚΑς
    Άνω Πόλη - Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστο μου γειά σου.
      Φυσικά θα έχεις καταλάβει ότι μου αρέσει να εναλλάσσω την θεματολογία και απρόσμενα να την παρουσιάζω προς ικανοποιήσή σας.
      Χαίρομαι που σου άρεσε όπως και εμένα. Ξέρεις πλέον τα τελευταία χρόνια δεν γράφω για κάτι που ο ίδιος δεν θα ήθελα να διαβάσω κι ας γνωρίζω ότι πολλοί πλέον δεν διαβάζουν τις αναρτήσεις επειδή δεν υπάρχουν πολλές "ανάλαφρες" δημοσιεύσεις.
      Δυστυχώς η δημοσίευση συνέπεσε σχεδόν με την βομβιστική ενέργεια στην Άγκυρα, τον θάνατο τόσων δεκάδων ανθρώπων, των τραυματισμό άλλων τόσων, ψυχή και σώματι, τις αντιδράσεις, τις διαδηλώσεις και ότι άλλο ακολουθήσει. Και μισή μέρα πριν, όταν έγραφα αυτές τις γραμμές και μιλούσα για την ανάγκη επαναπροσδιορισμού ως λύση επιβίωσης που όμως έχει προβλήματα ως προς τον τρόπο, κάτι τέτοια όπως τα σημερινά είχα στην σκέψη μου.

      Σε ευχαριστώ για την επικοινωνία και τους χαιρετισμούς μου σε σένα και στην υπόλοιπη παρέα εκεί στην Άνω Πόλη.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  5. Α )Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΛΛΑ Η ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΛΑΒΗ ΙΣΛΑΜΙΣΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΦΙΕΣΗ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ , ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΑΛΛΑΧ ?
    Β ) ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΜΑΔΑ 20 ΑΤΟΜΩΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΒΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΟΥ ΦΩΝΑΞΑ ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙΣ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΥΒΡΙΣΤΗ , ΦΘΑΣΑΜΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΘΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΦΤΩΧΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΜΑΣ

    ΧΑΡΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Χάρη. Σαφώς η εξωτερική εμφάνιση και ένδυση δεν παίζουν ρόλο αλλά και δεν αφορά μόνο τους μουσουλμάνους. Εξάλλου η ενδοοικογενειακή βία και η κακοποίηση γυναικών αλλά και παιδιών " χτυπά" κόκκινο και σε άλλες κοινωνίες και άλλα δόγματα. Όσο θα γενικεύουμε, θα "χάνουμε την μπάλα". Είναι και οι εποχές δύσκολες, με έμφαση στον υλισμό και τον εγωισμό και δυστυχώς συναντάμε συχνά περιστατικά όπως αυτά που περιγράφεις εσύ αλλά και οι υπόλοιποι.
      Καλό σου βράδυ και χαιρετισμούς στην Θεσσαλονίκη

      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα Θοδωρη
    Πολυ ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή ανάρτηση!!!!
    Φτάνω όπως σου έλεγα 28/10 το πρωί μπορείς να μου πεις για την αργία της 29/10 δηλ τι μένει κλειστό στην Πόλη για να βγάλω το προγραμμα μου
    Ευχαριστώ καλό απόγευμα στην τρομοκρατημένη Πολη(???)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ευγενία μου.
      Για λεπτομέριες σχετικά με τις ημέρες θα μιλήσουμε στο e-mail. Περιμένω μήνυμά σου εκεί για λεπτομέριες.
      Το "τρομοκρατημένη Πόλη" δεν ισχύει. Δεν ξέρω βέβαια τι προβάλεται στην Ελλάδα από τα ΜΜΕ.
      Καλό σου βράδυ και θα τα πούμε σύντομα από κοντά.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
    2. Θοδωρής καλησπέρα
      Έχω στείλει δυο φορές mail και φοβάμαι οτι ή δεν το στείλει καλά ή απέτυχε...
      Μπορείς να μου γράψεις το mail σου???

      Διαγραφή
    3. Ευχαρίστως....το γνωστό: theoboufi@googlemail.com
      Καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
    4. Καλησπέρα και παλι
      Συγνώμη Θοδωρη μου λέει συνεχώς οτι η διεύθυνση δεν ειναι έγκυρη τι να φταίει άραγε???

      Διαγραφή
    5. Ευγενία μου, αυτό το μέιλ χρησιμοποιώ τόσα χρόνια και με αυτό επικοινωνώ με όλους σας. Δεν δοκιμάζεις καλύτερα από μια άλλη συσκευή ή λογισμικό; Διαφορετικά υπάρχει και το σκάιπ.
      Καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
  7. Οπως παντα ενδιαφερουσα και ιδιαιτερη η αναρτηση σου φιλτατε Θοδωρη, ομως εχω μια ενσταση ο ιμαμης ξερει οτι το τουρκικο εθνος δεν ιφισταται, ειναι γνωστο το συνοθηλευμα εθνοτητων στην Μ.Ασια.Τους εννωνει η θρησκεια και τελευταια ουτε κι αυτη το καταφερνει ως προς την περιπτωση των Κουρδων.Τουρκος στρατηγος σε προσφατη ομιλια του παραδεχθηκε οτι ισως συντομα δουμε την δημιουργια ξεχωριστης κρατικης οντοτητας ..(ολα εχουν λεχθει απο παλια ,..μενει να εκπληρωθουν). Εμεις οι Ελληνες αποτελουσαμε παντα εθνικο κρατος.Μας εννωνει το αιμα,οι παραδοσεις,τα ηθη και εθιμα στους αιωνες.Δυστυχως σημερα διδαχες υπερ της πολυπολιτισμικοτητας μας εφεραν στον σταδιακο αφελληνισμο μας...ως ποτε;
    Βικτωρια ,Διδυμοτειχο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βικτωρία μου και ευχαριστώ για την επικοινωνία.
      Χαίρομαι γιατί δείχνεις οτι διαβάζεις με προσοχή κάθε λέξη στις αναρτήσεις. Παρέθεσα και τις δύο λέξεις, έθνος και κράτος, αφενός γιατί αναφέρομαι σε περισότερους από εναν λαό, αφετέρου διότι η συνομιλια πραγματοποίηθηκε στα αγγλικά. Εκ πείρας, επειδή έχω ταξιδέψει και ζήσει σε αρκετές χώρες, ορισμένες λέξεις έχουν ή μάλλον δεν έχουν την ίδια βαρύτητα. Και οι κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποιούν την λέξη "έθνος", οι Ελβετοί το ίδιο και πάει λέγοντας.
      Να αποτελέσει το Ισλάμ τον απόλυτο συνδετικό κρίκο, η ταπεινή μου γνώμη το θεωρεί αδύνατο αφού οπως και στον Χριστιανισμό άλλωστε υπάρχουν αιρέσεις και η ιστορία το έχει δείξει τόσες φορές τις διαφορές. Πόσω μάλλον στο Ισλάμ με τις τεράστιες τοπικιστικές αποχρώσεις. Για παράδειγμα, άλλο Ισλάμ στην Τουρκία, άλλο στο Ιράν και το Ιράκ, άλλο στα Αραβικά Εμιράτα, άλλο στην Σομαλία και άλλο στην Ινδονησία.
      Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε και καρφώθηκε στην σκέψη μου και το φαινόμενο του Χειλαδακισμού, όπως μου αρέσει να το αποκαλώ. Εκεί συνιστώ καλή κριτική σκέψη, ενδελεχές φιλτράρισμα και προσοχή.

      Σου εύχομαι καλό βράδυ και σε ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή, τις σκέψεις, τα λόγια και την επικοινωνία, τα οποία είναι το πιο σημαντικό στοιχείο των Χαμπεριών.

      Θα τα πούμε πάλι σύντομα, πολλούς χαιρετισμούς
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  8. Οσο υπαρχει Χειλαδακισμος και Φραγκονικολοπουλισμος,αλλο τοσο κι ευτυχως θα υπαρχουν, και δασκαλοι ,πνευματικοι πατερεςκαι ανθρωποι ( οπως 'στο συννειμενο βιντεοσου)που θα θετουν παντα τα' ζητηματα'του Εθνους υπο τον τυπον των ιλων...
    Χαιρομαι να ανταλλασουμε ενδιαφερουσες κουβεντες Θοδωρη μου. . Εγω σ ευχαριστω για το βημα που μας δινεις με αφορμη τα εξαιρετικα Χαμπερια σου!!!
    Βικτωρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Βικτωρία μου, η συμμετοχή και η επικοινωνία όλων μας είναι ζητούμενο. Δίχως σχολιασμό και επικονωνία δεν θα υπήρχε λόγος να δημοσιεύω.
      Καλό βράδυ, χαιρετισμούς στο Διδυμότειχο.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  9. Θοδωρή εξαιρετική ανάρτηση - προβληματισμός... Ήμουν στην Πόλη το προηγούμενο τριήμερο και όντως οι εικόνες είναι κάπως έτσι, ειδικά στην ιστορική χερσόνησο...Το Nisantasi και το Etiler διαφέρουν...αλλά... πιστεύω κι εγώ πως ο βασικός πυρήνας παραμένει ο ίδιος...
    Χαιρετισμούς από Αθήνα.
    Πάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Πάνο. Χώθηκες για τα καλά στην ιστορική χερσόνησο από ότι καταλαβαίνω. Καλά έκανες και σίγουρα απόλαυσες αυθεντικές εικόνες μακριά από τουριστικά στερεότυπα. Σίγουρα η δημοσίευση προσφέρει χώρο για διπολικό προβληματισμό και σκέψεις.
      Να είσαι καλά και χαιρετισμούς στην Αθήνα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Καλησπέρα, Φοβερή ανάρτηση όπως πάντα
    Έχω την αίσθηση ότι η Πολη διχάζεται ταχύτατα σε θρησκόληπτους και μη, διχασμός που έχει και γεωγραφικά χαρακτηριστικά. Πέφτω μέσα?
    Πάντα τέτοια Θοδωρή
    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Παναγιώτη μου.
      Άκουγα την προηγούμενη εβδομάδα μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του έμπειρου και ιδανικού γνώστη της τουρκικής καθημερινότητας Μιχάλη Βασιλειάδη, εκδότη της Απογευματινής, όπου εκτός των άλλων ανέφερε πως κοινωνικά η Τουρκία βρίσκεται σε ένα όμοιο στάδιο με αυτό που βρίσκονταν η Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του '40.
      Πάντως είναι δύσκολο να μιλήσει κάποιος με βεβαιότητα για τον διχασμό και το μέγεθός του. Χρειάζεται σίγουρα αρκετή μελέτη, στοιχεία και συζήτηση γύρω από το θέμα, διαφορετικά όλα όσα αναφέρουμε αποτελούν προσωπικές εκτιμήσεις και παρατηρήσεις.
      Γεωγραφικά χαρακτηριστικά υπάρχουν σίγουρα στην Πόλη. Όχι μόνο βέβαια σε θέμα με θρησκευτικό υπόβαθρο. Τέτοιες αντιθέσεις, κοινωνικές, οικονομικές κ.λ.π., υπάρχουν άλλωστε παντού, πόσο μάλλον
      στην Πόλη που οι αντιθέσεις ήταν και είναι ανέκαθεν αναπόσπαστο στοιχείο της.
      Πολλούς χαιρετισμούς και χάρηκα πολύ που επικοινωνήσαμε και που έδωσες αφορμή για επιπλέον κουβέντα και επικοινωνία.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
    2. Θα διαφωνήσω - ριζικά - με την εκτίμηση του κ.Βασιλειάδη και θα παραθέσω , όχι την δική μου εκτίμηση , αλλά τα ιστορικά γεγονότα :
      - την τριετία 1946 - 1949 [ τέλος Μαρτίου 1946 - τέλος Αυγούστου 1949 ] έγιναν πολεμικές συγκρούσεις σε ολόκληρη τη χώρα , με έναρξη την επίθεση τών Κομμουνιστών στο Αστυνομικό Τμήμα Λιτοχώρου την 31η Μαρτίου 1946 .
      Η περίοδος αυτή είναι από τις τραγικώτερες της Ελληνικής Ιστορίας και της έδωσαν ένα επίπλαστο όνομα , αφού τούτο δεν συνάδει με τούς Διεθνείς όρους που είναι προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό της με τον όρο που την ονοματίζουν πλέον. Δεν επιθυμώ να επεκταθώ περισσότερο , διότι σέβομαι το βήμα αυτό που φιλοξενεί τις απόψεις μας και δεν επιθυμώ να το " χρωματίσω ".
      Μεχρις εδώ και " ο νοών , νοείτω "
      Δεν νομίζω , λοιπόν , ότι η γνώμη του κ. Βασιλειάδη είναι σωστή , αφού στήν Τουρκία - αυτή την εποχή - δεν έχουν πολεμικές συγκρούσεις .
      Ευχαριστώ για την φιλοξενία .

      Διαγραφή
    3. Καλησπέρα και από εμένα.Γράφω επειδή ζώ στην Πόλη και επειδή έτυχε να ακούσω την συνέντευξη του κυρίου Βασιλειάδη στον 9.84.Δεν θυμάμαι ακριβώς τα λόγια του αλλά η παρομοιωση του αφορουσε τον κοινωνικό διχασμο που γίνεται ολοκαι πιο εντονος. Αυτός φυσικά δεν αφορά πολιτικες ιδεολογίες αλλα έχει αλλους λόγους.Δεν ξερω να πω αν είναι σωστη ή όχι η γνωμη του αλλά ο ανθρωπος γνωριζει πραγματα και θεματα. Σιγουρα μια γνωμη είναι και τιποτα παραπανω και δεν τρεχει τιποτα αν πεφτει καπως εξω.Εκεί που παντως δεν χωρα αμφιβολια είναι ότι στην Τουρκια υπάρχουν πολεμικές συγκρούσεις και ανταρτικο πολεων.Οι θάνατοι είναι σχεδόν τραγικό καθημερινο φαινομενο στο Βαν, το Σιρνακ,την Γιουξεκοβα, το Οραμαρ και αλλου.
      Ευχαριστω και εγω για την φιλοξενια. Θοδωρή περιμένω νέα σου
      Αλεξάνδρα

      Διαγραφή
    4. Αγαπητή Αλεξάνδρα, χαίρομαι για την αντίδρασή σου στο σχόλιό μου [ 21.10.15 - 16.01 ] , αλλά δεν θα συμφωνήσω επί των γραφομένων .
      Δεν γνωρίζω τι είπε ο κ.Βασιλειάδης . Πάντως δεν είναι σωστό ,από την μία να λέμε ότι " δεν ξέρω να πω άν είναι σωστή ή όχι η γνώμη του " και από την άλλη " μία γνώμη είναι και τίποτα παραπάνω και δεν τρέχει τίποτα άν πέφτει κάπως έξω ". Έτσι δεν μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση .
      Και κάτι τελευταίο . Οι συγκρούσεις στην Τουρκία [ δεν τίς χαρακτηρίζω με κάποιο όνομα ] δεν είναι πολεμικές , όπως της Ελλάδος την τριετία 1946-49 , κατά την οποία εμάχοντο δύο στρατοί. Και σε αυτό τον τομέα [ πέραν του κοινωνικού ] δεν υπάρχουν ομοιότητες στίς δύο εποχές.
      Ευχαριστώ για την δυνατότητα του διαλόγου .

      Διαγραφή
    5. Καλά δεν εβαλα κατω να καταμετρήσω τα όπλα τους και τις στρατιωτικες επιχειρησιακές δρασεις για να διαπιστώσω το μέγεθος του πολεμικου προσδιορισμου.Βλέπω μονο το καθημερινό φαινόμενο να σκοτώνονται ανθρωποι από ένοπλες μάχες με στρατιωτικά όπλα και τα φερετρα. Πάντως για μην μπεις στον κόπο να μου ξαναπαντήσεις, σου λεω ότι εχεις δικιο σε όλα.Οποιαδήποτε ομοιότητα με εποχές, νεκρούς, στρατούς και όπλα είναι συμπτωματική
      Αλεξάνδρα

      Διαγραφή
  11. Διονυσία Πάλμου16 Οκτωβρίου, 2015 13:50

    Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου Θοδωρή και άπτεται της επικαιρότητας. Θεωρώ, επίσης ότι συνδέεται με το προηγούμενο άρθρο σου για τη σταδιακή «ισλαμοποίηση» της Πόλης, Διατυπώνεις έναν ευρύτερο προβληματισμό που απασχολεί όλους όσους σκέπτονται όπως εμείς. Και σημειωτέον είναι ότι η όποια ανώμαλη κατάσταση στη γειτονική μας Τουρκία, η όποια κατεύθυνση ή διαμορφούμενη τάση πρέπει να μας απασχολεί γιατί επηρεάζει και τις μεταξύ μας σχέσεις. Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας βέβαια ήταν ανέκαθεν και δυστυχώς ακόμη παραμένει κοντόφθαλμη και ευκαιριακή…. αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο θέμα…
    Θα συμφωνήσω με τους φίλους σχολιαστές που επισημαίνουν ότι η Τουρκία είναι ένα επίπλαστο «έθνος», συνονθύλευμα διαφόρων λαών της Μικράς Ασίας, κάποιοι εκ των οποίων είναι Τούρκοι αλλά σίγουρα όχι η πλειοψηφία (αποκαλυπτική είναι η καταγραφή των εθνοτήτων στη Μικρά Ασία πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή), με διαφορετικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις, κουλτούρα, ιστορικές αναφορές και -κάποιοι από αυτούς- με διαφορετικές «ελπίδες» για το μέλλον. Τι μένει λοιπόν από τα δομικά στοιχεία της λεγόμενης «εθνικής συνείδησης»; Μόνο η θρησκεία μένει και εκεί στηρίχτηκαν για να «τουρκοποιήσουν» τους κατοίκους της σημερινής Τουρκίας. Επειδή λοιπόν το εγχείρημα είναι όντως δύσκολο και επειδή η νέα γενιά μορφώνεται, ενημερώνεται και προοδεύει, αντιδρά στο παλιό και επιθυμεί το νέο, αναζητά την αλήθεια και αναδιφά την ιστορία του τόπου της ….. ήταν απαραίτητο να ενεργοποιηθούν συντηρητικοί μηχανισμοί που το ίδιο το σύστημα προωθεί για να… διαβουκολήσει για ακόμη μια φορά τη μάζα… Γι’ αυτό βλέπουμε περισσότερες μαντήλες ακόμα και τσαντόρ, γι’ αυτό και προβάλλονται «πρότυπα» όπως οι σουλτάνοι της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γι’ αυτό ασφυκτιούν οι προοδευτικοί άνθρωποι και βλέπουν να καταπατώνται ελευθερίες και δικαιώματα. Η σημερινή Τουρκία μοιραία εγκλωβίζεται στις αντιθέσεις της –φυλετικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, αξιακές και μένει να δούμε πώς θα εκτονωθεί η όλη κατάσταση. Εγώ, πάντως, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξη.
    Τώρα ως προς το θέμα της μη προβολής της ελληνικής ιστορίας και των αγκυλώσεων που δυστυχώς υπάρχουν στη χώρα μας συμφωνώ με τα όσα περιέγραψες. Ψευτοδιανοούμενοι και δήθεν προοδευτικοί έχουν προλάβει να χύσουν το δηλητήριό τους και να κατασυκοφαντήσουν όχι μόνο ανθρώπους και καταστάσεις αλλά την ίδια τη μαγιά και την υπόσταση του έθνους μας… Να είσαι όμως σίγουρος ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αντιστέκονται και είναι πεπεισμένοι ότι μόνο στηριζόμενοι στις αξίες μας θα επιβιώσουμε. Καλή δύναμη σε όλους μας, θα τη χρειαστούμε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Διονυσία μου και πολλούς χαιρετισμούς.
      Μάλλον βγήκε σπουδαία ανάρτηση και αυτό φαίνεται από τα σχόλιά σας και όσα αναφέρονται.
      Αρχικά να επαναλάβω ότι δεν με προβληματίζει η μεταστροφή που παρατηρείται αλλά ορισμένα στοιχεία που την συνοδεύουν και ορισμένα άλλα στον τρόπο που αυτό συντελείται. Άλλωστε αν η τουρκική κοινωνία επιθυμεί να ακολουθήσει μια τάση, με γειά της με χαρά της.
      Η κρατική προτροπή ενοχλεί πολλούς αλλά πάλι ως αντεπιχείρημα λειτουργούν οι ακριβώς αντίθετες απαγορεύσεις που επιβλήθηκαν με την ίδρυση του κράτους. Η λογική και τότε δεν ήταν απαραίτητα λανθασμένη, ο τρόπος επιβολής όμως ναί.
      Διαχρονικά συντελούνται τόσα λάθη που όταν μετά από χρόνια τα μελετάμε απορούμε...κι όμως συνεχίζουν να συμβαίνουν καθημερινά.
      Συμφωνώ μαζί σου πως η χώρα βρίσκεται σε ένα ασυνήθιστο στάδιο αυτοεγκλωβισμού και δεν απέφυγε να βρεθεί μέσα σε αρκετά προβλήματα του μουσουλμανικού κόσμου, όταν σε άλλες εποχές είχε την πολυτέλεια να εποπτεύει ή να βρίσκεται στον ρόλο του διαιτητή. Από την άλλη βέβαια και σε ότι αφορά το εσωτερικό της χώρας δεν γίνεται να μην αναφέρω ότι παρατηρώ μια αξιοθαύμαστη κοινωνική συνοχή και συμπαράσταση των πολιτών μεταξύ τους. Συμπόνοια, αδελφικότητα, αλληλοβοήθεια, αυτοθυσία είναι μερικές λέξεις που έρχονται στον νού μου από όσα παρατήρησα σε δύσκολες σημαντικές στιγμές των τελευταίων ετών στην Πόλη. Επομένως δεν είμαι απαισιόδοξος γιατί στις επόμενες δύσκολες στιγμές η κοινωνική δυναμική θα φέρει ξανά την ύστατη στιγμή τούτα τα χαρακτηριστικά στο προσκήνιο.
      Ευχαριστώ για την επικοινωνία. Μακάρι κάθε ιστολόγιο να είχε χώρο για τέτοιου είδους σχολιασμό, όπου ανταλλάσσονται απόψεις, συμφωνίες, διαφωνίες με τέτοιο τρόπο. Γνωρίζετε καλύτερα ότι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια η λέξη "διάλογος" κατέληξε να είναι ο τσακωμός ανθρώπων, που ο ένας μιλά πάνω στον άλλο, προσπαθώντας να επιβάλλει τις απόψεις του ή εγωιστικά να δείξει την υπεροχή του.
      Φιλιά Διονυσία και τα λέμε πάλι σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  12. Καλησπέρα, Θοδωρή!
    Από τη στιγμή που ανέβασες αυτή την ανάρτηση την έχω διαβάσει τουλάχιστον τέσσερις φορές και με έχει βάλει σε διαδικασία σκέψης πολλών θεμάτων που ανακύπτουν με την ανάγνωσή της.
    Θυμάμαι την πρώτη μέρα που παρακολούθησα μάθημα στο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας μάς ρώτησε ποιος, κατά τη γνώμη μας, είναι Έλληνας και ποιος δεν είναι... Υπήρξαν τόσο πολλά να πει κανείς και για τα δύο σκέλη της ερώτησης που τελικά δεν βγάλαμε κάποιο ασφαλές, ή πλήρως αποδεκτό, συμπέρασμα...
    Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι είναι ακόμα πιο δύσκολο να απαντήσεις στο ερώτημα τι είναι έθνος... Και στην περίπτωση της Τουρκίας πολύ πιο δύσκολο.
    Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενό σου είναι χαρακτηριστικές και περιγράφουν απόλυτα την κατάσταση που επικρατεί στην Πόλη. Εγώ τουλάχιστον που την επισκέπτομαι ανελιπώς από το 2009, βλέπω την αλλαγή που περιγράφεις. Τώρα μέχρι πού θα φτάσει, μένει να το αποδείξει ο χρόνος. Και επειδή, όπως είπε και η Διονυσία παραπάνω, η πολιτική κατάσταση της Τουρκίας επηρεάζει και της χώρας μας, ας ελπίζουμε πως θα είναι για καλό...
    Τα λέμε στο επόμενο, Θοδωρή!
    Υγ.: Και από κοντά σε μία εβδομάδα. Καλή αντάμωση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Μαρία,
      Δεν είναι καθόλου δύσκολο να απαντήσει κανείς ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΟΣ. Έχει καθορισθεί
      τούτο με διεθνείς κανόνες , σε διεθνή όργανα και διεθνή δικαστήρια.
      ΕΘΝΟΣ είναι ένα σύνολο ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά . Όπως : φυλή, γλώσσα,
      θρήσκευμα και πολιτισμό. Μία αποφασιστική συνδετική δύναμη ενός ΕΘΝΟΥΣ είναι εκείνη
      που προέρχεται από την αίσθηση της δικής του ιστορίας , ακόμη και της θρησκείας , αλλά
      και της μοναδικότητος της ομιλουμένης γλώσσας.
      Ο όρος " ΕΘΝΟΣ " εμφανίσθηκε μετά την Αναγέννηση [ Γαλική Επανάσταση ]. Στό
      Βυζάντιο υπήρχε ο όρος " ΓΕΝΟΣ ". Τώρα με την προώθηση της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ , της
      ΠΑΓΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ και της ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΟΣ οι διακρίσεις των εθνών πάνε
      σιγά - σιγά......περίπατο. Και για να θυμηθούμε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών
      Χριστόδουλο , θα αναφέρω δύο χαρακτηριστικές λέξεις που χρησιμοποιούσε για νά δώσει
      την διάσταση του πώς θα είμαστε στο μέλλον : " κιμάς " και " χυλός ".
      Μακάρι να μην επαληθευθεί , πράγμα που δεν πιστεύω .

      Διαγραφή
  13. Αγαπητέ, ανώνυμε, φυσικά και γνωρίζω ότι ο όρος «έθνος» είναι καθορισμένος...
    Μάλλον δεν έγινε αντιληπτό από την πλευρά μου, μια και η δυσκολία του διαλόγου σε νεκρό χρόνο είναι δύσκολη.
    Αυτό που κατ' ουσίαν εννοώ είναι ότι, παρόλο που το έθνος είναι «ένα σύνολο ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά, όπως: φυλή, γλώσσα, θρήσκευμα και πολιτισμό», όπως γράψατε, σε ένα κράτος -στην ουσία στη συντριπτική πλειονότητα των κρατών σήμερα- στο οποίο ζουν, εργάζονται και σπουδάζουν άνθρωποι διαφορετικών φυλών, γλώσσεων, θρησκευμάτων και πολιτισμών, τότε μοιραία δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη ταυτότητα... Πόσω μάλλον στην Τουρκία που είναι λίγο πολύ γνωστό τι ισχύει και τι δεν ισχύει...
    Πάντως ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε το σχόλιό μου και μπήκατε στον κόπο να συνδιαλαγούμε έστω κι έτσι. Παρόλο που δεν γνωριζόμαστε, είναι πολύ χρήσιμος αυτός ο τρόπος επικοινωνίας. Πράγμα που μου θυμίζει και την απουσία άλλων σχολιαστών από τα Χαμπέρια, όπως ο εξαίρετος κ. Δρούγκας, με τον οποίο είχα τη χαρά και την τιμή να γνωριστώ.
    Ευχαριστώ και πάλι πολύ για την επικοινωνία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαράκι.
      Μάλλον μέχρι τώρα θα έχεις διαβάσει την ανάρτηση ακόμα πιο πολλές φορές από τις 4 που αναφέρεις παραπάνω. Καλά κάνεις αφού "ακουμπά" αρκετές πτυχές και προσφέρει έδαφος για διαλλείματα σκέψεων, παρατήρηση λεπτομεριών των φωτογραφιών και μουσικά ακούσματα. Έτσι μου αρέσει να διαβάζω και εγώ τα Χαμπέρια, μετά το τέλος της συγγραφής.
      Και έπειτα ως επισφράγισμα η παρουσία όλων μας και η επικοινωνία μεταξύ μας.
      Άντε έφτασε ο καιρός να τα πούμε και πάλι από κοντά....φέρε άνετα παπούτσια γιατί οι ξεναγήσεις και οι περιηγήσεις είναι απαιτητικές και σε θέλω πανέτοιμη.
      Φιλιά πολλά και καλή αντάμωση

      Διαγραφή