Περπατώντας τις προάλλες κοντά στο Beyoğlu, καθ΄οδόν για νυχτερινό φαγοπότι (ναί!... στην Πόλη τρώω και μετά την δύση του ηλίου!), είδα το παρακάτω λεωφορείο και αμέσως ο νούς μου ταξίδεψε πολλά χρόνια πίσω.
Σκέφτηκα τον Μπαμπίνο μας και τα τραγούδια του στην πενταήμερη σχολική εκδρομή. Άρχισα να γελάω μέσα στην μέση του δρόμου και να τραγουδάω και εγώ όπως αυτός τότε!!! Δεν υπήρχε περίπτωση να μην τραβήξω φωτογραφία και να μην του την αφιερώσω.
Σκέφτηκα τον Μπαμπίνο μας και τα τραγούδια του στην πενταήμερη σχολική εκδρομή. Άρχισα να γελάω μέσα στην μέση του δρόμου και να τραγουδάω και εγώ όπως αυτός τότε!!! Δεν υπήρχε περίπτωση να μην τραβήξω φωτογραφία και να μην του την αφιερώσω.
Με θέα τον Κεράτιο κόλπο και στο βάθος το Φανάρι |
Άντε Μπαμπίνο και λοιποί νοσταλγοί της χαμένης παιδικής αθωότητας...με ή χωρίς Ζορπίδη, η Πόλη σας περιμένει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου