Η διαρκής γνωριμία με την Πόλη με φέρνει σε συνεχή επαφή με όλες τις πτυχές της, καθώς και με την πολυμορφία της που συναρπάζει μιας και κάθε περιοχή έχει κάτι διαφορετικό να αναδείξει. Τούτη την φορά θέλησα να επισκεφτώ το Εγιούπ, την ιερότερη μουσουλμανική συνοικία και τόπο προσκυνήματος της Πόλης, να αφομοιωθώ με τον χώρο και τους ανθρώπους και κατά συνέπεια να παρατηρήσω τις εικόνες γύρω μου όπως τις βιώνουν εκείνοι.
|
Όλοι οι δρόμοι του Εγιουπ καταλήγουν ασυναίσθητα στο κέντρο του, που δεν είναι άλλο από το ομώνυμο τζαμί |
Όπως είναι φυσικό και οι μουσουλμάνοι έχουν τους δικούς τους θρύλους και Ιερά. Στο πλαίσιο των θρύλων τους εδώ έπεσε ο σημαιοφόρος του προφήτη Μωάμεθ, Abu Ayüb al Ansari, στην πολιορκία της Πόλης το 674. Τον τάφο του φέρεται να ανακάλυψε μετά την Άλωση ο Ακσχεμεντίν, ο οποίος ήταν πνευματικός σύμβουλος του Πορθητή. Έτσι εδώ χτίστηκε το πρώτο τζαμί της Πόλης, το έτος 1458 και αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο της Πόλης με τον Προφήτη αλλά και δόθηκε η δυνατότητα στην οθωμανική δυναστεία να αποκαταστήσει το έλλειμα νομιμότητας στον ισλαμικό κόσμο. Μέσω του Εγιούπ η Πόλη έγινε ιερή πόλη του Ισλάμ.
|
Κλασσικές φιγούρες του Εγιούπ με χαρακτηριστικές ζακέτες που μοιάζουν με cüppe |
|
Μουσουλμανικές εξιστορήσεις ανάμεσα στους τουρμπέδες |
|
Τελευταία λέξη της μόδας στο βαθιά θρησκευόμενο Εγιούπ |
|
Παιδιά πριν το sünnet kıyafetti. Και λέω πριν αφού μετά την περιτομή δεν φοράνε παντελόνι όπως αυτό της φωτογραφίας |
Το τζαμί του Εγιούπ είναι το ιερότερο της Πόλης και το 4ο στην μουσουλμανική ιερότητα μετά την Μέκκα, την Μεδίνα και τα Ιεροσύλυμα. Πουθενά αλλού δεν συρρέουν οι πιστοί τόσο μαζικά όσο εδώ και το τζαμί περιτριγυρίζεται από πλήθος
τουρμπέδων, σε αρμονία με την ιερότητα του χώρου. Στο Εγιούπ υπάρχουν χιλιάδες τάφοι, αφού όλοι οι επιφανείς, σπουδαίοι και πλούσιοι ήθελαν να θαφτούν κοντά στον τάφο του Ebu Eyüb.
|
Τουρμπέδες ως εκεί που φτάνει η ματιά |
|
Με τα κιουλάχια να δηλώνουν την ταυτότητα και την κοινωνική θέση του νεκρού... |
|
...ενώ άλλα δεν άντεξαν στον χρόνο και αποκόπηκαν από την κάθετες πλάκες |
Η ιερότητα του χώρου ήταν τόσο μεγάλη που μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα απαγορεύονταν σε μή μουσουλμάνους να εισέρχονται στο τζαμί και τους τουρμπέδες του Εγιούπ ενώ στις μέρες μας η ευπρεπής ενδυμασία θεωρείται αυτονόητη για να περιπλανηθεί κάποιος εδώ. Οι γυναίκες σκεπάζουν το κεφάλι τους όχι μόνο κατά την είσοδο στο τζαμί όπως άλλου, μα και στους γύρω προσκυνηματικούς χώρους. Συναντώντας μια παρέα κοριτσιών κατάλαβα πως μάλλον αγνοούσαν όλα αυτά και θέλησαν να περιπλανηθούν για φωτογραφικές πόζες κοντά στο τζαμί. Η ματιά μου τις παρακολούθησε και ο λεκτικός διαπληκτισμός με άλλες γυναίκες που τραβούσαν προς το τζαμί δεν άργησε να σύμβεί. Για άλλη μια φορά μου προσφέρθηκαν εικόνες με αντιθέσεις και βιώματα που μόνο η καθημερινή Πόλη προσφέρει.
|
Με κοντές φούστες και φρεσκοχτενισμένα μαλλιά στο ιερό Εγιούπ και η παρατήρηση δεν άργησε πολύ... |
|
...και μέσα στην φωτογραφική μου έξαρση, σκέφτηκα:"Έχει γούστο να αρχίσουν τα μαλλιοτραβήγματα" |
|
Όχι ιδαιίτερα εντπωσιακό και μεγαλοπρεπές μα αυτό το τζαμί είναι το ιερότερο της Πόλης |
Οι αρχικοί μιναρέδες του τζαμιού ήταν αρκετά χαμηλότεροι από τους σημερινούς. Κάποια στιγμή επικράτησε το έθιμο της Mahya, δηλαδή του παραδοσιακού φωτισμού στο Ραμαζάνι, και το 1723 οι μιναρέδες χτίστηκαν εκ νέου με μεγαλύτερο ύψος. Το τζαμί του Εγιούπ δεν είναι όπως αυτό του 1458 αλλά κατασκευάστηκε το 1798 μετά τις ζημιές μεγάλου σεισμού.
|
Η κρήνη του τζαμιού, κατασκευασμένη από τον Πάργαλη Ιμπραήμ Πασά (Θεόφιλο) |
|
Οι ψηλότεροι μιναρέδες και το τζαμί με κλασσικά αρχιτεκτονικά γνωρίσματα της εποχής του |
Στο Κοσμίδιο, ονομασία της περιοχής προ της Αλώσεως, πήγαινε κάθε νέος σουλτάνος για να ζωσθεί το "ξίφος των Οσμάν", παίρνοντας έτσι και το θρησκευτικό χρίσμα. Στις μέρες μας απλοί άνθρωποι σπεύδουν στο τζαμί, στους γύρω τουρμπέδες επιφανών ανθρώπων αλλά και στον τάφο του Abu Ayüb al Ansari για να αποτείνουν τις προσευχές τους και να ευεργετηθούν από την αύρα του.
|
Προσκυνητές προσεύχονται κοιτώντας όχι προς την Μέκκα αλλά προς τον τάφο του σημαιοφόρου του προφήτη Μωάμεθ |
|
Στον τάφο του πολυούχου αγίου της Πόλης για τους μουσουλμάνους επικρατεί διαρκής κοσμοσυρροή. Όλοι οι προσκυνητές παιρνούν από τον τουρμπέ του |
|
Αρκετά παράθυρα προσφέρουν ομοιόμορφο και προσήλιο φωτισμό |
Το τζαμί δεν εντυπωσιάζει με τον διάκοσμο του αλλά με την ατμοσφαιρα ευρυχωρίας που επιτυγχάνεται με τα αρκετά παράθυρα αλλά κυρίως με τα περισσότερα στηρίγματα σε αντίθεση με τα άλλα μεγάλα τζαμιά με τους συνήθης σε αριθμό και όγκο πεσσούς. Επίσης εδώ παρά την μεγάλη παρουσία ανθρώπων επικρατεί ηρεμία και γαλήνη
|
Ο εγκάρσιος άξονας του τζαμιού ενώ οι κίονες του ξεφεύγουν από την συνηθισμένη τεχνοτροπία |
|
Μουσουλμάνες προσεύχονται με προσύλωση |
|
Το κομψό μιχράπ με αισθητική από τον 18ο και 19ο αιώνα |
|
Μελετώντας το Κοράνι |
Κατευθύνθηκα αργά προς το kible ώσπου έφθασα πίσω από τον άμβωνα, κάθησα στο απαλό χαλί και χαλαρώνοντας, παρατήρησα τις εικόνες γύρω μου. Οι περισσότεροι διάβαζαν με προσήλωση και γαλήνη το Κοράνι. Είχα εισχωρήσει στον ιερότερο σημείο της μουσουλμανικής Πόλης και είχα γίνει μέρος του κόσμου που βρίσκονταν εκεί, δίχως να γίνεται αντιληπτή, να προκαλεί και να ενοχλεί η διαφορετικότητά μου.
|
Εικόνες καθημερινές που λίγοι έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν και να βιώσουν |
Παρέμεινα για αρκετό χρόνο να παρατηρώ τα πάντα τριγύρω μου, νοιώθωντας να αφομοιώνομαι από την παράξενη και ασυνήθιστη γαλήνη του χώρου αλλά και ικανοποίηση γιατί μπόρεσα να παρατηρήσω απλές και καθημερινές στιγμές που ίσως αλλού δύσκολα θα μου δίνονταν η ευκαιρία. Βγαίνοντας από το τζαμί και κατευθυνόμενος προς τον Κεράτιο, σκέφτηκα πως άλλο πράγμα είναι τα διάσημα και μεγαλοπρεπή τζαμιά της Πόλης μα αλλού χτυπά η καρδιά της μουσουλμανικής ιερότητας.
Θοδωρή μου καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν μου προκαλούσαν τόσες άσχημες θύμησες όλα αυτά, θα μπορούσα να ισχυρισθώ ότι έχουν την γοητεία τους. Έχουν την γοητεία και τη σαγήνη της Ανατολής.
Όμως δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό, εξαιτίας και των γεγονότων που ζούμε τις τελευταίες μέρες με τον νέο μας σουλτάνο, να αρνηθώ αυτή την ατμόσφαιρα υπερασπιζόμενος άλλη μία φορά την άποψη που καταχωρεί οτιδήποτε τούρκικο πολιτισμικό στοιχείο σε γιαλλαντζί.
Θανάσης (Βόλος)
Θανάση μου τις καλημέρες μου όιπως και στους υπόλοιπους στον Βόλο.
ΔιαγραφήΤουλάχιστον είδες εικόνες και διάβασες περιγραφές από μια συνοικία που δεν θα επιλέξεις να βρεθείς και να περιηγηθείς στην Πόλη.
Και επειδή γνωρίζω πως πάρα πολλοί επισκέπτες δεν έχουν διάθεση και χρόνο να φτάσουν ως το Εγιούπ, ένας από τους επιτυχημένους σκοπούς της ανάρτησης ήταν αυτός.
Να περνάτε όμορφα και καλή σου μέρα.
Θοδωρής
Θοδωρή άλλη μια εξαιρετική και αναπάντεχη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη αίσθηση αυτή τη φορά. Γοητεία και διάχυτος μυστικισμός.
Καταφέρνεις κάθε φορά και μας μεταφέρεις, με τις φωτογραφίες σου και κυρίως με τις περιγραφές σου, με τρόπο μαγικό, σε ένα ακόμα άγνωστο σημείο της Πόλης.
Κάποιες στιγμές νόμιζα ότι δε διάβαζα όλες αυτές τις πληροφορίες αλλά ότι μου τις ψιθύριζες στο αυτί.
Καταλαβαίνω ασφαλώς και τη θέση του Θανάση αλλά, εν προκειμένω και μόνο, επιλέγω να αποσυνδέσω τις δυο πλευρές.
Καλή συνέχεια!
Γειά σου Ελένη.
ΔιαγραφήΠάντα μου άρεσει και επιδιώκω να εναλλάσσω την θεματολογία απρόσμενα. Κρατά την περιέργεια για την συνέχεια σε υψηλό επίπεδο.
Σαφώς τέτοιου είδους αναρτήσεων δεν αποτελούν πόλο έλξης για τους περισσότερους εν Ελλάδει αλλά στα Χαμπέρια δεν αναρτώνται μόνο πράγματα που αρέσουν αλλά όλες οι πτυχές και αποχρώσεις της Πόλης.
Τα λέμε σύντομα και πάλι για Χαμπεριώτικους ψίθυρους στο αυτί.
Τους χαιρετισμούς μου στον Πόρο
Μπραβο Θοδωρη ,ωραια αναρτηση ,άγνωστα και σ'εμας που γεννηθήκαμε στην Πολη .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μάκη. Άγνωστα επειδή ήταν και χρόνια πολύ δύσκολα τότε με την γνωστή πραγματικότητα. Πάντως αυτό συμβαίνει πολύ συχνά...και εγώ την Αθήνα τώρα την ανακαλύπτω που έχω μπεί στα -άντα και έρχομαι λίγες μέρες τον χρόνο ως επισκέπτης.
ΔιαγραφήΝα περνάς όμορφα και σε ευχαριστώ για τον συχνό σχολιασμό.
Θοδωρής
Θα σταθώ σε κάτι δεύτερο ... στις φωτογραφίες σου! Ειδικά στις γονατιστές μουσουλμάνες που προσεύχονται και στην κορυφαία με τους άντρες που μελετούν το κοράνι. Το πώς κατάφερες και τράβηξες μέσα στο τζαμί και από κοντά ... η ψυχούλα σου το ξέρει. Η φωτο με τους άντρες είναι εκπληκτική ... ιδιαίτερα η στάση του καθισμένου άντρα με απλωμένο το πόδι, θυμίζει πίνακα! Κατάφερες να δώσεις την ατμόσφαιρα και το ύφος με μια εικόνα. Και τίποτα να μην έγραφες, μόνο η εικόνα αυτή έφτανε. Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη μου γειά σου και με χαροποιείς γιατί και για εμένα μου άρεσουν πολύ αυτές οι 2 φωτογραφίες. Βγήκαν πάρα πολύ επιτυχημένες, είναι πολύ άμεσες, παραστατικές και μεταφέρουν την ατμόσφαιρα του τζαμιού του Εγιούπ.
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι οτι εδώ και χρόνια είχα πρόβλημα σε τέτοιου είδους φωτογραφίες. Τα πήγαινα άριστα με τα τοπία και τους χώρους αλλά δεν μπορούσα να τραβήξω όμορφες φωτογραφίες με ανθρώπους. Να που αλλάξει και αυτό σιγά σιγά. Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης.
Να είσαι καλά φίλε μου και χαιρετισμούς στην οικογένεια.
Θοδωρής
Θοδωρή το άρθρο σαν περιγραφή περιηγητή άλλων εποχών. Πέραν αυτού όμως, με κάνει επίσης εντύπωση το πως στον Βυζαντινό Ναό που μετετράπη σε ισλαμικό τέμενος μετά το πρώτο κλικ "έπεσε" φραγή, ενώ εδώ σου επετράπη να βγάλεις φωτογραφίες απο κοντά. Ο Θεός βοηθάει τους τολμηρούς ! Και μια ερώτηση: η περιοχή αυτή, το Κοσμίδιον, είναι εκτός των τειχών; Γιατί αν έπεσε στην μάχη ως επιδρομεύς πως ετάφη εντός των τειχών; Καλό απόγευμα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Κωνσταντίνε μου και σε ευχαριστώ για την πολύ συχνή παρουσία σου στον σχολιασμό.
ΔιαγραφήΤο Εγιούπ δεν είναι εντός των Τειχών αλλά μισό με ένα χιλιόμετρο μετά από αυτά. Όσον αφορά τον θρύλο...έτσι είναι πάντα αυτά, από όπου και αν προέρχονται. διηγήσεις με στοιχεία μεταξύ του μυθικού και του πιθανού.
Πάμε τώρα στο φωτογραφικό ζήτημα. Δεν σου κρύβω οτι μου έχει τύχει και σε δικές μας εκκλησίες, οι οποίες είναι δυσπρόσιτες και επιθυμώ να παρουσιαστούν και να "αποκαλυφθούν" στους αναγνώστες, να μην μου επιτρέψουν να φωτογραφίσω. Αν και κατανοώ σε τούτη την περίπτωση τους λόγους.
Για να μην αναφέρω και τους καθολικούς ναούς που εκεί υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την φωτογράφιση και παρουσίαση τους. Για αυτό και εγώ δεν ασχολούμαι πλέον μαζί τους, εκτός από τον αρμενοκαθολικό ναό που παρουσίασα και εκεί είναι επίσης κάτι διαφορετικό.
Τώρα για τα τζαμιά....στον βυζαντινό ναό που μετετράπη σε τζαμί "έπεσε φραγή" γιατί στον Τσαρσαμπά όπου κυριαρχεί ο φανατισμός και η στενοκεφαλιά. Υπάρχουν άλλα παραδείγματα που η υποδοχή είναι εντελώς αντίθετη και θετική όπως στο Μπόντρουμ και το Ζειρέκ τζαμί. Στο Εγιούπ τα πράγματα είναι διαφορετικά από ότι στον Τσαρσαμπά. Αν ακολουθηθούν κάποιοι κανόνες, δεν υπάρχει πρόβλημα με την φωτογράφιση.
Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία και σου εύχομαι καλή μέρα
Θοδωρή , Άγιος είναι ΜΟΝΟΝ ο Θεός. [ Βλ. Άγιος ο Θεός , Άγιος ίσχυρός......κλπ ]
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Άγιοι της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας είναι Άγιοι γιατί ο Θεός έδωσε την
δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο να γίνει τέτοιος με την τελειότητα του βίου του, ακολουθώντας
δηλαδή την διδασκαλία του Χριστού . Δύσκολο μεν , αλλά όχι ακατόρθωτο , αφού τα
παραδείγματα είναι πολλά , ακόμα και στίς ημέρες μας.
Όλοι οι άλλοι είναι....... " γιαλαντζί " Άγιοι !!!!!!
Καλημέρα σας. Σαφώς και δεν προσέγγισα την λέξη θεολογικά, γι'αυτό και δεν την έγραψα με κεφαλαίο γράμμα.
ΔιαγραφήΕξάλλου η λέξη δεν χρησιμοποιείται μόνο για θεολογικούς σκοπούς.
Αναφέρουμε τον Παπαδιαμάντη ως τον άγιο των ελληνικών γραμμάτων ή για κάποιον αγνό άνθρωπο λέμε την έκφραση: αυτός είναι άγιος άνθρωπος και άλλα πολλά παραδείγματα.
Σας εύχομαι καλή μέρα και να περνάτε όμορφα.
Θοδωρής
Καλημέρα σε όλους.Προσθέτοντας μερικές πληροφορίες στο πολύ όμορφο άρθρο του Θοδωρή, θα ήθελα να αναφέρω πως το Βυζαντινό Κοσμίδιο (όπως λεγόταν το Εyup στα χρόνια του Βυζαντίου) πήρε το όνομά του απο την Μονή των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού ,που βρισκόταν στην περιοχή λίγο έξω απο τα τείχη των Βλαχερνών.Εκεί στρατοπέδευσαν και οι σταυροφόροι ,υπό τον Γοδεφρείδο ντε Μπουγιόν ,μόλις ήλθαν στην Πόλη, λίγο πρίν την Αλωσή της από τον συρφετό των τυχοδιωκτών που αποκαλούνταν στρατιώτες του Χριστού.Στο λόφο που υπάρχει πίσω απο το ιερό τζαμί του Eyup, που είναι γεμάτος απο κουτσουπιές, κυπαρίσσια και οθωμανικά μνήματα,υπάρχει εδώ και περισσότερο απο εκατό χρόνια,το υπέροχο cay bahcesi Pierre Loti.Το καφενείο πήρε το όνομά του απο τον Γάλλο λογοτέχνη και αξιωματικό του Γαλλικού ναυτικού, που έζησε μερικά χρόνια στα τέλη του 19ου αιώνα στην Πόλη και μαγεύτηκε απο την ανατολίτικη ατμόσφαιρά της.Ο Pierre Loti συνήθιζε να απολαμβάνει τον καφέ του στο εν λόγω καφενείο, και να γράφει τα έργα του.Ο σημερινός ταξιδιώτης μπορεί να πάρει το πλοιαράκι που διαπλέει τον Κεράτιο, να κατέβει στην τελευταία στάση του Eyup,να πάρει το τελεφερίκ που σε ανεβάζει στον λόφο και να απολαύσει τον καφέ του η το τσάι του έχοντας στα πόδια του όλον τον Κεράτιο.Θοδωρή, ένα αφιέρωμα στα κορυφαία cay bahceler της Πόλης (και είναι πολλά )δεν θα ήταν άσχημη ιδέα.Τάσος .Θεσσαλονίκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Τάσο μου και στην όμορφη Θεσσαλονίκη.
ΔιαγραφήΠάντα με τις σωστές πληροφορίες που συνοδεύουν τις αναρτήσεις!
Καλη η ιδέα για προσεχή ανάρτηση. Αν και το Pierre Lotti για μένα πλέον δεν αποτελεί καν σκέψη, πόσο μάλλον να αφιερώσω χρόνο για να πάω εκεί. Κάτι έχω στο μυαλό μου όμως για το çay bahçe αλλά όχι ως αφιέρωμα σε αυτά, λόγω ποσότητας και για να μην βγεί ως τουριστικός οδηγός.
Πάντως έδωσες καλό υλικό και ίσως μας προλάβουν άλλοι ως τότε μιας και έχω παρατηρήσει πως τα Χαμπέρια δίνουν αρκετή "έμπνευση" και αλλού.
Πολλούς Πολίτικους χαιρετισμούς
Θοδωρής
Καλησπέρα, Θοδωρή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις ανεβάσει το επίπεδο ακόμη περισσότερο. Τα Χαμπέρια δεν είναι για απλή κατανάλωση. Σε αυτό συνδράμουν τα θέματα, τα κείμενα, οι φωτογραφίες, τα συναισθήματα που βγαίνουν, και η συμμετοχή των Χαμπεριωτών... Το μπλογκ σου είναι για δυνατούς λύτες! Η ανανέωσή τους είναι απίστευτη. Πολλές φορές νιώθω ότι δεν έχω κάτι να σχολιάσω, γιατί νιώθω λίγη μπροστά σε αυτά που διαβάζω και σε αυτά που βλέπω, μπροστά στις γνώσεις των Χαμπεριωτών, μπροστά στην καταγωγή τους. Δηλαδή μερικές φορές νιώθω ότι κλέβω το γλυκό μέσα από το βάζο ή ότι βλέπω από την κλειδαρότρυπα... Με έβγαλες στην παρανομία δηλαδή. Χαχαχα!
Κάθε φορά που έρχομαι στην Πόλη μαγεύομαι από τους δύο γνωστούς πόλους και παλεύω μέσα μου για να αποφασίσω τι είναι αυτό που με τραβάει περισσότερο. Το Βυζάντιο και η ιστορία του ή η Ανατολή και τα στοιχεία της που κινούνται; Μάλλον καταλήγω στον συνδυασμό τους γιατί οι αμφίδρομες επιρροές είναι αυτές που συνθέτουν το τελικό αποτέλεσμα.
Συγχαρητήρια για τη νέα σου ανάρτηση, είναι τόσο ζωντανή, απεικονίζει τόσο την τουρκική πραγματικότητα! Εγώ πιστεύω πως δεν σε παίρνουν χαμπάρι όταν μπαίνεις στα τζαμιά και φωτογραφίζεις ανενόχλητος γιατί έχεις το χάρισμα του ονυχοπεριπατητή! Ευτυχώς για μας δηλαδή...
Κάθε φορά λέω να μη μακρυγορώ, αλλά όπως βλέπεις δεν τα καταφέρνω πάντα...
Σόρι αν σε/σας κούρασα.
Τα λέμε στο επόμενο, Θοδωρή!!!
Γειά σου Μαράκι.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που εδώ και χρόνια όλοι μας ακολουθούμε το "ταξίδι" των Χαμπεριών. Εγώ μέσα από το γράψιμο, εσείς μέσα από τις αναγνώσεις και την συμμετοχή. Και όλοι μαζί, με τον ένα να "σπρώχνει" τον άλλο προχωράμε και επεκτείνουμε τις γνώσεις και το πεδίο των συναισθημάτων και των αντιλήψεών μας. Να είμαστε καλά για να συνεχίζουμε τούτη την πορεία.
Δεν θα γράψω κάτι άλλο εκτός από ένα ευχαριστώ και θα τα ξαναπούμε στην επόμενη ανάρτηση που ακολουθεί σύντομα.
Φιλιά
Μπραβο Θοδωρη κι απο μενα.Με ταξιδεψες για αλλη μια φορα.Τους φιλικους μου χαιρετισμους.Χαρα απο Δενδρα Λαρισας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και εσύ και σε ευχαριστώ πολύ. Ανταποδίδω τους φιλικούς χαιρετισμούς στην Δράμα.
ΔιαγραφήΘοδωρή μου, μπράβο σου και πάλι για το όμορφο άρθρο σου και για την ιδιαίτερα "λεπτή" προσέγγιση ενός "μουσουλμανικού" θέματος! Βρεθήκαμε κι εμείς στο Εγιούπ τις ημέρες του Ραμαζανίου και όντως γινότανε... χαμός! Το μέρος απέπνεε ιερότητα και συντηρητισμό, διάχυτα παντού... Εμείς, βέβαια, δεν βρεθήκαμε στο Εγιούπ για το τζαμί αλλά για το καφέ Πιέρ Λοτί. Τόσο όμως η τεράστια ουρά στο τελεφερίκ όσο και η καταθλιπτική όψη του τεράστιου μουσουλμανικού νεκροταφείου -ειδικά ο άντρας μου αγριεύτηκε πολύ- μας έκανε να αλλάξουμε γνώμη! Μου φαίνεται δε ότι το Πιέρ Λοτί είναι υπερεκτιμημένο... Και σε άλλα πιο όμορφα μέρη στην Πόλη απολαμβάνεις πανοραμική θέα, δεν χρειάζεται να φτάσεις μέχρι το Εγιούπ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Διονυσία μου.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα μαζί σου στην παρατήρηση για το Πιέρ Λοτί και χαίρομαι που και επισκέπτες της Πόλης επιτέλους ανοίγουν το στόμα τους να το πούν.
Ακόμα και η λέξη "υπερεκτιμημένο" είναι πολύ μικρή. Ποτέ δεν κατάλαβα τους τουρίστικούς οδηγούς και τους τουρίστες που ανεβαίνουν εκεί πάνω.
Ίσως πριν 40-50 χρόνια να ήταν αλλιώς.
Και σαφώς όσοι πραγματικά ξέρουν από Πόλη δεν τραβιούνται εκεί για να απολαύσουν εικόνες και πανοραμική θέα.
Να είσαι καλά και καλή εβδομάδα.
Θοδωρής