Απέναντι από τους τυφλούς

Απολαμβάνοντας τον περίπατό μου στα ανατολικά παράλια της Πόλης, βρέθηκα στην περιοχή ανάμεσα στο Harem και στο Kadıköy. Είχα περάσει κάμποσες φορές από'κεί κατά το παρελθόν, μα ευτυχώς τούτη την φορά ήμουν πιο παρατηρητικός. Αναζητώντας ένα σημείο για να απολαύσω το τσάι ή καφεδάκι μου, βρήκα την ιδανική τοποθεσία. Παράλληλα για πολλοστή φορά θαμπώθηκα απο την ομορφιά της Πόλης και πείστηκα προσωπικά για την ορθότητα αρχαίων προφητειών.

Αναφέρομαι, για όσους δεν γνωρίζουν, στον θρυλικό χρησμό που δόθηκε στον Βύζα από τα Μέγαρα, όταν εκείνος αποφάσισε να ιδρύσει αποικία και ζήτησε την γνώμη του Μαντείου των Δελφών. Εκεί πήρε την απάντηση ότι η αποικία πρέπει να ιδρυθεί ΄΄απέναντι από τους τυφλούς''. Ταξιδεύοντας, βρέθηκε σε τούτα εδώ τα παράλια της Χαλκηδόνας. Εκεί βλέποντας την απέναντι και ακόμα ακατοίκητη τριγωνική χερσόνησο, κατάλαβε το νόημα του χρησμού που του είχε δοθεί. Οι κάτοικοι της Χαλκηδόνας θα έπρεπε σίγουρα να είναι τυφλοί ώστε να μην καταλάβουν την ιδιαιτερότητα, στρατηγική σημασία και τα πλεονεκτήματα που διέθετε η απέναντι περιοχή. Έτσι, πέρασε στην απέναντι όχθη και ίδρυσε την νέα πόλη, δίνοντάς της το όνομά του...Βυζάντιο.

2500 χρόνια μετά...βρίσκομαι στο ίδιο σημείο που στάθηκε και ο Βύζας. Πιθανόν τα συναισθήματα που πηγάζουν από το θέαμα που αντικρίζω να είναι παρόμοια με αυτά που ένοιωσε κι εκείνος.

Η ομορφιά και μαγεία της Πόλης, διαχρονική στα βάθη των αιώνων

Στην προκυμαία υπάρχει ένα από τα πιό ''αγνά'' μέρη να απολαύσει κάποιος τσάι ή καφέ αποφεύγοντας τα χλιδάτα και ακριβά μαγαζιά που συνήθως αγκυροβολούν κοντά στα βοσπορινά νερά.
Μερικές μαξιλάρες και πλαστικές καρέκλες είναι αρκετές. Με την μαγευτική θέα να αντικαθιστά όλες τις πιθανές ελλείψεις, τον ήχο των κυμάτων να σκάει δίπλα μου ρυθμικά και σχεδόν να με υπνωτίζει και το βοσπορινό αεράκι να χαιδεύει το πρόσωπό μου, ένοιωσα να μπαίνω ακόμα βαθύτερα στην αγκαλιά της Πόλης. Οι ώρες πέρασαν σαν δευτερόλεπτα. Τόσο πολύ με είχε αποροφήσει η Πόλη μέσα της.

Τα μαξιλάρια περιμένουν κι εσάς να απολαύσετε την θέα της Πόλης...

ή αν προτιμάτε,καθίστε στα απλοικά τραπεζάκια. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.

Η Αγιά-Σοφιά και η υπόλοιπη ιστορική χερσόνησος μαγνητίζει την ματιά μου, όπου κι αν βρεθώ

Πριν προλάβω να ''φύγω'' για πάντα σε άλλες διαστάσεις, η επίσκεψη του πεθερού μου με επανέφερε στην πραγματικότητα. Του είχα υποσχεθεί να πιούμε ένα τσαγάκι και να τα πούμε. Και παρ'ότι εμπειρότατος περπατητής στα σοκάκια ολάκερης της Πόλης, αγνοούσε κι εκείνος τούτο το σημείο.

Πεθερός και γαμπρός εν δράση

Η κουβεντούλα μας συχνά πυκνά διακόπτονταν για να δούμε τα πελώρια πλοία που περνούσαν τον Βόσπορο, να θαυμάσουμε την ομορφία της απέναντι πλευράς, να παρατηρήσουμε τους ουρανοξύστες που ξεφυτρώνουν παντού και ταχύτατα σαν μανιτάρια μα και για να πούμε στον σερβιτόρο να μας προμηθεύσει με νέα τουλιπένια ποτήρια τσαγιού.

Οι ουρανοξύστες δυστυχώς πολλαπλασιάζονται διαρκώς...

...μα ευτύχως η Πόλη παραμένει ακόμα συναρπαστική και πανέμορφη

Ένα από τα σπίτια στο Harem που διατηρεί ακόμα την ξύλινη, παραδοσιακή του διακόσμηση

Σίγουρα είναι ένα από τα πιό απολαυστικά σημεία που μπορεί να βρεθεί κάποιος στην Πόλη. Όσο ακόμα μας επιτρέπει ο καιρός μα και το επαγγελματικό μου πρόγραμμα, σίγουρα θα ξαναπροσπαθήσω να βρεθώ εκεί. Ίσως να φέρω και το τάβλι μου παραμάσχαλα, συνδιάζοντας κατά κάποιο τρόπο ελληνικές στιγμές ανεμελειάς με τουρκικό αραλίκι σε μαξιλάρες με συνοδεία μαύρου τσαγιού.

Ερωτευμένος με εικόνες σαν κι αυτή...ερωτευμένος με την Πόλη!

Σαν να έχει δημιουργηθεί μια αστρική πύλη πάνω από την Πόλη, έτοιμη να την συνδέσει με τον παράδεισο

Έμεινα στην προκυμαία του Harem αγναντεύοντας το αντίκρυ υπερθέαμα της Πόλης και του Kız kulesi. Τα ψαροπούλια να διασχίζουν τα στενά, τον ήχο του Βοσπόρου και τα χρώματα του ουρανού να μαγεύουν όχι μόνο την ματιά μου μα όλες μου τις αισθήσεις. Και όσο ό ήλιος έδυε και η μέρα παραχωρούσε την θέση της στην νύχτα...έτσι κι εγώ άφηνα το παρόν και εισχωρούσα με το ταξιδιάρικο μυαλό μου στο παρελθόν, έτοιμος να συναντήσω τον Βύζα....να αγναντεύσουμε και να θαυμάσουμε μαζί την γή απέναντι από τους τυφλούς...