Η Παναγία του Βεφά "αγκαλιάζει" όλον τον κόσμο

Η Πόλη έχει την μοναδική ικανότητα να σε κάνει να μην πλήττεις ποτέ και διαρκώς να σου προσφέρει ιδιαίτερες στιγμές και καινούριες συγκινήσεις. Όλα αυτά και άλλα πολλά είδα και ένιωσα τούτο το πρωινό, όταν επισκέφτηκα την εκκλησία της Παναγίας και το ομώνυμο Άγιασμα στο Βεφά. Είχα διαβάσει κάτι σχετικά για την διασημότητα και την προσέλευση των πιστών μα δεν μπορούσα να φανταστώ την έκταση και τον όγκο των επισκεπτών.

Η είσοδος του ναού

Η ιδιομορφία που συνάντησα στην Παναγιά του Βεφά είναι πώς οι επισκέπτες στην πλειοψηφία τους δεν είναι χριστιανοί. Κάθε πρώτη του μηνός άνθρωποι όλων τον θρησκειών προσέρχονται στην Παναγιά του Βεφά για να προσευχηθούν, να πάρουν την Ευλογία Της και να Την παρακαλέσουν για κάποια χάρη.

Η ουρά του κόσμου φτάνει έξω από τον ναό εώς και πολλά μέτρα έξω στον δρόμο

Τα κεριά ανάβουν κατά εκατοντάδες. Σπάνια έχω δεί σε εκκλησία στην Πόλη τόσα πολλά κεριά αναμμένα

Οι περισσότεροι επισκέπτες είναι κυρίως γυναίκες μουσουλμάνες που περιμένουν υπομονετικά αρκετές ώρες ώστε να διαβαστούν από τον παπά και ύστερα να κατέβουν τα σκαλοπάτια που υπάρχουν μέσα στον ναό ώστε να παραλάβουν το Άγιασμα. Κατά την διάρκεια της αναμονής θα βρούν χρόνο να σταθούν μπροστά από τις Εικόνες της Παναγίας και να ''συνομιλήσουν'' μαζί Της, ανοίγοντας τις καρδιές τους, εξιστορώντας τα πάθη τους και εκφράζοντας τις ευχές τους.

Καρτερικά προσμένουν οι προσκυνητές...

...ώσπου να έρθει η σειρά τους και να ευλογηθούν από τον παπά

Τα σκαλοπάτια μέσα στον ναό οδηγούν στον κάτω όροφο. Η προσέλευση είναι τεράστια γιατί εκεί βρίσκεται το Άγιασμα

Μιά πολύ συγκινητική φωτογραφία. Μουσουλμάνα προσεύχεται στην Παναγία, με τον Άγγελο της τοιχογραφίας παρατηρητή

Εντύπωση μου έκαναν και τα κουτιά με τις εκκλήσεις που βρίσκονται στους τοίχους. Όλοι όσοι προσέρχονται στον ναό φροντίζουν να έχουν και από ένα κλειδάκι. Ρίχνοντας ένα χαρτάκι με την ευχή στην εισδοχή του κουτιού, παράλληλα προσπαθούν να το ανοίξουν βάζοντας το κλειδί τους στην κλειδαριά του κουτιού. Αν αυτό ανοίξει, σημαίνει πως η πίστη είναι από καρδιάς και το Θαύμα της Παναγίας έγινε. Το κουτί απ'ότι άκουσα από μερικούς δεν ανοίγει και απλά αποτελεί κάτι σαν αξιοθέατο την εκκλησίας. Είναι και αυτό μιά άποψη για τους πραγματιστές και ορθολογικά σκεπτόμενους.

Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται καθαρά για θέμα πίστης. Αν δεν πιστεύεις βαθιά μέσα σου, το κουτί δεν πρόκειται να ανοίξει ποτέ.

Επισκέπτρια έχει ήδη ρίξει το χαρτί με την ευχή και προσπαθεί με το κλειδί να ανοίξει το κουτί.

Κάθισα σε μία γωνία και παρατηρούσα όλα όσα μοναδικά έβλεπα. Να πώς την αλήθεια ένιωθα λιγάκι ξένος με την φωτογραφική μηχανή στο χέρι και εντελώς χαλαρός, σε αντίθεση με τις μουσουλμάνες που ευλαβικά προσεύχονταν. Πού και πού οι ματιές τους με κάρφωναν και ήταν σαν να μου έλεγαν: ΄΄Τι γυρεύεις εσύ εδώ; Να μας φωτογραφίζεις σαν τουρίστας και να ''μολύνεις''τον χώρο΄΄, μα είχα και 'γω θαμπωθεί με το μέγεθος της προσέλευσης και την προσήλωση των επισκεπτών.

Μουσουλμάνοι περιμένουν να ευλογηθούν ενώ η τοιχογραφία μαρτυρά την καταστροφή των Σεπτεμβριανών. Η αντίθεση είναι μεγάλη.

Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ο όρος ''Κρυπτοχριστιανισμός'' για να εξηγήσει την προσέλευση μουσουλμάνων στις εκκλησίες. Δε το αμφισβητώ μα κάνω και άλλους πιό απλοικούς συλλογισμούς. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήρθαν κρυφά σήμερα στο Βεφά, ούτε αρνούνται οτι είναι πιστοί μουσουλμάνοι. Πιστεύω πως λαμβάνουμε υπόψιν κάποιες πτυχές της μουσουλμανικής θρησκείας από λάθος οπτικό πεδίο. Δυστυχώς έχουμε δεχθεί στην Ελλάδα πρεσβευτές του Ισλάμ από χώρες που ο φανατισμός κυριαρχεί και οι οποίοι είναι αδύνατον να δεχθούν συνύπαρξη με οτιδήποτε διαφορετικό. Στην Πόλη όμως καθώς και σε περιοχές που άκμαζε και υπάρχει Ελληνισμός, ίσως υπάρχει μιά άλλη αντιμετώπιση ανάμεσα στους αλλόθρησκους συνπολίτες. Αναφέρομαι φυσικά σε ανθρώπους, γείτονες και φίλους και όχι σε πολιτικά και λοιπά παιχνίδια και σκοπιμότητες.

Η Ντουιγκού μου κράτησε το κλειδί σαν φυλαχτό πάνω της

Η επίσκεψη στην Παναγιά του Βεφά πέρασε πολλά μηνύματα στο μυαλό μου και αφήνοντας τον ναό Της είχα πάρει πολλά. Το πιό σημαντικό από αυτά ήταν να προσπαθώ να αγαπώ και να σέβομαι όλον τον κόσμο ανεξαρτήτως πίστεως και προέλευσης. Αυτό εξάλλου κάνει και η Παναγιά....ανοίγει απλώχερα την αγκαλιά Της και βάζει μέσα Της ολάκερο τον κόσμο.