Ο χιονιάς ξαναχτύπησε την πόρτα της Πόλης και εκείνη σαν καλή οικοδέσποινα τον υποδέχτηκε φορώντας τα λευκά της. Όχι πως την ένοιαξε και πολύ. Είναι τέτοια η ομορφιά και η μαγεία της που της πηγαίνουν όλα τα χρώματα και όλες οι περιστάσεις. Εμάς τους εραστές της μας ταλαιπωρεί λιγάκι ο χιονιάς μα τι να κάνουμε, λίγη κούραση ας την υποστούμε. Έχει την γλύκα της η ταλαιπωρία στην καρδιά της Πόλης. Είναι οι πιο κατάλληλες μέρες για να μείνω λιγάκι παραπάνω στο σπίτι και όχι να σουλατσάρω στους δρόμους ως συνήθως. Συγκρίνοντας εξάλλου την γλυκιά ζέστη του σπιτιού με την απόλυτη παγωνιά έξω, δεν μου αφήνονται και πολλά περιθώρια. Αυτές τις μέρες λοιπόν που όλοι μας λίγο ή πολύ αποζητούμε την θαλπωρή του σπιτιού μας, υπάρχουν κάποιοι συνΠολίτες μας που αφιερώνουν τον ελευθερό τους χρόνο για το κοινό καλό και για όσους συνάνθρωπούς μας χρειαστούν οποιαδήποτε βοήθεια.
Αναφέρομαι στην ομάδα του ΑΚUT, που η εθελοντική της δράση και προσφορά είναι αξιοθαύμαστη. Πρόκειται για μια ομάδα έρευνας και διάσωσης που αποτελεί ιδιωτική πρωτοβουλία και που συνεργάζεται συχνά με τον στρατό ή με τις κρατικές ομάδες διάσωσης όπως π.χ. πρόσφατα στο σεισμό του Βαν.
Το κέντρο επιχειρήσεων του Akut στο Ataşehir |
Αν εξαιρέσουμε κάποιους εκπαιδευτές ή ιδρυτικά μέλη, όλοι οι υπόλοιποι βρίσκονται εκεί εθελοντικά, με στόχο μόνο το κοινό καλό και την βοήθεια σε συνανθρώπους τους. Ηθική ανταμοιβή τους είναι μόνο η διάσωση ή η εύρεση κάποιου θύματος και ίσως μια αναφορά στην τηλεόραση ή στις εφημερίδες.
Μέλη του Άκουτ αναμένουν να βοηθήσουν όπου κι αν χρειαστεί |
Τις παγωμένες αυτές νύχτες με το χιόνι να πέφτει ασταμάτητα, ύπαρχει μια επιφυλακή στο κέντρο επιχειρήσεων. Ίσως κάποιο ατύχημα συμβεί, κάποιος ίσως να χαθεί, πιθανόν να χρειαστεί κάποια επέμβαση διάσωσης. Οι ώρες αναμονής και η παγωνιά κάνουν τον χρόνο να περνά πολύ αργά. Τα μέλη του AKUT ξέρουν όμως να εκμεταλεύονται κάθε στιγμή αναμονής. Χωρίς δεύτερη σκέψη, η φωτιά άναψε και σύντομα ήταν έτοιμη να υποδεχτεί καθετί απλοικό φαγώσιμο στο πύρινο κρεβάτι της. Τα κορίτσια επιδόθηκαν με ιδιαίτερο ζήλο στο χάραγμα των καστάνων μα και στο ψήσιμο. Στο φάγωμα πάντως συμβάλαμε όλοι μας.
Μανιτάρια, κάστανα, κρέας, κρεμμύδια, πιτούλες....ίσως να φαίνονται τόσο απλοικά σε σχέση με τον γαστρονομικό παράδεισο της Πόλης. Όμως αυτά τα απλοικά υλικά σε συνδιασμό με την τόσο καλή παρέα και διάθεση μετατρέπονται σε κάτι ιδαίτερο. Φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά και ''δένουν'' τις φιλίες ακόμα περισσότερο.
Ετοιμασία, ψήσιμο και φάγωμα. Όλα με χαμόγελο και καλή διάθεση... |
...με το άσπρο χαλί της Πόλης απλωμένο παντού |
Η Πόλη δεν είναι μόνον η ιστορία της, η γεωγραφική της μοναδικότητα και τα αριστουργηματικά της κτίσματα. Ούτε από την άλλη μόνον ναργιλέδες, κεμπάπ και επιφανειακός τουρισμός. Η Πόλη αποτελείται και από τους ανθρώπους της!
Βλέποντας λοιπόν αυτούς τους εθελοντές, κάθε ηλικίας, επαγγέλματος και κοινωνικής θέσης, βλέπω μπροστά μου ''ανοιχτά'', μοντέρνα μυαλά που απέχουν όμως από τον επερχόμενο νεοπλουτισμό που χτυπά σιγά σιγά την πόρτα της Τουρκίας. Με σεμνότητα και χωρίς υλική ανταμοιβή κάνουν αυτό που είναι για όλους μας καθήκον: Να βοηθάμε όσο μπορούμε δίχως να περιμένουμε κάποιο αντίκρυσμα.
Αλήθεια, εσείς ποιά καλή πράξη κάνατε σήμερα;
Ουάου!! Πολύ χιόνι αυτή την φορά ε!! Τί κρίμα που λείπω.. Πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφεις για την AKUΤ και φαίνονται πολύ νόστιμα όσα βρίσκονται στη σχάρα!!! cız bız!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά χαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήθεωρώ συναρπαστικό το να είμαστε στην Ελλάδα και να μαθαίνουμε για την Πόλη σαν να είμαστε εκεί. Δεν έχω σύνδεση με την Κωνσταντινούπολη άλλά τρέφω έναν κρυφό θαυμασμό γι' αυτήν. Την θεωρώ μαγευτική και ένδοξη. Μην σταματήσεις ποτέ αυτό που κάνεις.
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά για όλα τα καλά λόγια Έλένη μου.Το ιστολόγιο σου επίσης πολύ ενδιαφέρον και καλοστημένο.Να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφή