Τόσα χρόνια δημοσιεύσεων στα ΧΑΜΠΕΡΙΑ και ποτέ δεν μπήκα στον πειρασμό ευθείας ανάλυσης πολιτικών γεγονότων και εξελίξεων. Ως τώρα προτιμούσα να εκφράζω τις εκτιμήσεις μου για όλα αυτά σε προσωπικές συζητήσεις και κατ' ιδίαν επαφές. Θα ήταν κρίμα όμως να μην υπάρχει μια ανάλογη παρουσίαση στα ΧΑΜΠΕΡΙΑ, κυρίως με την δική μου ματιά και σίγουρα διαφορετική από εκείνη των "τουρκολόγων" και των ειδικών που τα άρθρα τους κατακλύζουν το διαδίκτυο και τις εφημερίδες. Αφορμή στάθηκε η παραίτηση του Τούρκου πρωθυπουργού, Αχμέτ Νταβούτογλου, και οι εικασίες κόντρας του με τον πρόεδρο της χώρας, οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν εσωκομματικά και ευρύτερα αλλά και η ταυτόχρονη μελέτη μου σε θέματα βυζαντινής διπλωματίας και τακτικής.
Συγκεκριμένα, το βράδυ που κυκλοφόρησε η φήμη παραίτησης του Τούρκου πρωθυπουργού, με βρήκε να ασχολούμαι με την λεγόμενη "Ψευδοκωνσταντίνειο Δωρεά" (για να καταλάβετε που έχω φτάσει) και τον τρόπο που οι βυζαντινοί εκμεταλλεύτηκαν μια αρνητική, για αυτούς, συγκυρία. Η "Ψευδοκωνσταντίνειος Δωρεά" αναφέρεται σε ένα πλαστό έγγραφο που δημιούργησε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ώστε να μπορεί να δημιουργήσει σώματα στρατού αφού σύμφωνα με αυτή την εκδοχή ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε δώσει το δικαίωμα στον Πάπα να έχει δικό του στρατιωτικό σώμα για την φύλαξη της Ρώμης κατά της διάρκεια μεταφοράς της πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη. Οι βυζαντινοί δέχθηκαν το πλαστό κείμενο δίχως διαμαρτυρία αφού μιλούσε για μεταφορά της αυτοκρατορίας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη με ότι αυτό συνεπάγεται και κατάφεραν μέσα από ένα αρνητικό γεγονός να καρπωθούν πλεονεκτήματα.
Είτε σε μερικούς αρέσει, είτε όχι, η υψηλή πολιτική ελίτ της Τουρκίας έχει κληρονομήσει τα περισσότερα χαρακτηριστικά και τους ελιγμούς της βυζαντινής διπλωματίας και διαχρονικά κατορθώνει να καρπώνεται τα μέγιστα από γεγονότα που αρχικά δείχνει να βρίσκεται σε δυσχερή θέση.
Ας μην αναφερθώ εδώ βέβαια στους νόμιμους κληρονόμους της βυζαντινής διπλωματίας και του Βυζαντίου γενικότερα μιας και αυτοί αντιδρούν μάλλον αλλεργικά στο άκουσμά του, επιλέγοντας ανάμεσα σε βαλκανική απορρόφηση και στην αναζήτηση του δρόμου προς τα πεφωτισμένα και λελαμπρυσμένα της Εσπερίας έθνη.
Πώς όμως το κυβερνών κόμμα της Τουρκίας θα καρπωθεί τα μέγιστα από τις φαινομενικά αρνητικές εξελίξεις που προέκυψαν, θα το καταφέρει πράγματι και που θα οδηγηθεί η πολιτική έκφραση;
Βυθίζεται όντως το ΑΚΠ στο χάος ή τολμά ιδιοφυείς ελιγμούς εκμεταλλευόμενο τις συγκυρίες;
Ας ξεδιπλώσω λοιπόν το κουβάρι μερικών σκέψεων:
Βάση και αφετηρία όλων των πολιτικών κινήσεων που θα ακολουθήσουν παραμένει η συνταγματική αλλαγή και το πέρασμα στο προεδρικό σύστημα με νέες αρμοδιότητες του προέδρου και ψήφισή του απευθείας από τον λαό για καθολική νομιμοποίησή.
Ταυτόχρονα με αυτόν τον τρόπο θα καθίσταται σε μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα δυνατή και η μετατροπή του εκλογικού συστήματος όσον αφορά τα κόμματα, την λειτουργία τους και την κοινοβουλευτική εκπροσώπησή τους.
Έχει ήδη ειπωθεί και παρουσιαστεί με σαφή τρόπο πως το νέο προεδρικό σύστημα θα ομοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το αντίστοιχο αμερικανικό σύστημα (κάτι που συνειρμικά μου δημιουργεί εικόνες ομοσπονδιών που όμως ελέγχονται από μία κεντρική εξουσία, αλλά το σταματώ εδώ αφού η προτεραιότητα είναι αλλού). Και κάπου εδώ ξεκινά η ιδιοφυής κίνηση και ο απώτερος στόχος του κυβερνώντος κόμματος: Η διάσπασή του!
Στο αμερικάνικο εκλογικό σύστημα ουσιαστικά αναμετρώνται δύο κόμματα, το δημοκρατικό και το ρεπουμπλικανικό. Την θέση των δύο αυτών κομμάτων, τάσεων, ιδεολογιών που υπάρχουν στις ΗΠΑ, μπορούν να πάρουν τα δύο διασπασμένα τμήματα του ΑΚΠ στην Τουρκία, ένα ισλαμικό-συντηρητικό και ένα μετριοπαθές με περισσότερο δημοκρατικές τάσεις και φιλοευρωπαϊκή προοπτική. Μέσα σε δημοκρατικά πλαίσια (ή σε πλαίσια νομιμότητας σε ότι αφορά το HDP) τα διασπασμένο ΑΚΠ θα κατορθώσει να απορροφήσει ψηφοφόρους από τα άλλα 2 κόμματα (οι εθνικιστές του MHP θα στραφούν στην συντηρητική πτέρυγα και οι κεμαλιστές στην δημοκρατικότερη-κοσμικότερη εκδοχή), αποκλείοντάς τα από την εκλογική κούρσα.
Αυτός είναι και ο τελικός στόχος, η μόνιμη άσκηση εξουσίας, ουσιαστικά από το ΑΚΠ, πότε με μετριοπαθείς και πότε με περισσότερο αυστηρές τάσεις, αλλά πάντα με τον ίδιο παρονομαστή.
Σημαντικό στοιχείο στην στοχευμένη διάσπαση του κυβερνώντος κόμματος παραμένει ο τρόπος που αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί. Θα συμβεί με τρόπο ριζοσπαστικό και εκκωφαντικό ή απλά με σταδιακή αποχώρηση στελεχών του όπως δείχνει να συμβαίνει στην περίπτωση του πρωθυπουργού αλλά και άλλων στελεχών;
Στην πρώτη περίπτωση, το νέο πρόσωπο που θα προκύψει στο συντηρητικό παρακλάδι είναι μικρής σημασίας, ούτε χρειάζεται να είναι άνθρωπος με πολιτικό όγκο αφού ούτως ή άλλως οι κινήσεις προσδιορίζονται από αλλού.
Στην δεύτερη περίπτωση, το πρόσωπο που συγκέντρωνε ως τις τελευταίες μέρες τις περισσότερες πιθανότητες ήταν ο πρώην προεδρός Αμπτουλάχ Γκιούλ. Να που εσχάτως προέκυψε νέος "μνηστήρας" με ιδανικά χαρακτηριστικά. Ευφυής, με ευγένεια που ξαφνιάζει ευχάριστα, καλός συνομιλητής και παίκτης, μορφωμένος όσο λίγοι, εγγυητής μια μοντέρνας Τουρκίας με τις ιδιαιτερότητες της μα και τους αναγκαίους συμβιβασμούς αλλά κυρίως με απήχηση σε τμήματα της νεολαίας.
Το έκτακτο συνέδριο του ΑΚΠ στις 22 Μάϊου, πιθανόν να αποτελέσει τον προπομπό των εξελίξεων για το μέλλον του κόμματος και του ελέγχου της χώρας. Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως υπάρχει μεγάλος δρόμος ανάμεσα στην πρόθεση και το αποτέλεσμα
Φυσικά ο νυν πρόεδρος γνωρίζει πως δεν θα
κυβερνά για πάντα και αργά ή γρήγορα δεν θα είναι
σε θέση να ασκεί εξουσία. Ήδη έχει διανύσει πολύ
μεγάλο χρόνο εξουσιαστικού βίου.
Τι τον ωθεί λοιπόν στην συνέχιση αυτού του έργου από την στιγμή που δεν τον αφορά σε μεγάλο βαθμό προσωπικά;
Πρώτον διότι σαν ηγέτης έχει ένα όραμα για την πορεία του κράτους του και των πολιτών του και επιθυμεί να το διασφαλίσει μέσα από τις βασικές αρχές που θα διέπουν τα δύο μελλοντικά παρακλάδια του ΑΚΠ.
Δεύτερον διότι πιστεύει με ειλικρίνεια πως αυτός ο δρόμος και οι αποφάσεις που παίρνονται και θα παρθούν είναι οι σωστές.
Εκτιμώ πως η πλειοψηφία των αναγνωστών διαφωνεί με όσα προετοιμάζονται να γίνουν στην Τουρκία, με την τακτική και συνολικά με την "κακή" πορεία που τραβά η γειτονική χώρα. Όμως ακόμη κι αν δεν συμφωνούμε, πιθανόν να μην υπάρχει κακός και καλός δρόμος, σωστό ή λάθος. Οι εκτιμήσεις μας γίνονται από έναν άλλο τόπο, για άλλον λαό, με άλλη ιστορική κληρονομιά και εν τέλη είναι απλά εκτιμήσεις ή προσωπικές θέσεις για το τι θα επιθυμούσαμε να συμβεί ή να μην συμβεί.
Κάπου εδώ όμως σκέφτομαι να σας απαλλάξω από τις μεταμεσονύκτιες σκέψεις μου, τις πολιτικές εκτιμήσεις και την φλυαρία μου και να συνεχίσω την ιχνηλασία της βυζαντινής διπλωματίας. Ίσως η μελέτη της δώσει την ευκαιρία για ακόμα καλύτερη προσέγγιση, κατανόηση και λύση των δύσκολων σημείων των ημερών μας.
Ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Τουρκίας σε παλαιότερη φωτογραφία. Υπάρχει όντως κρίση στις σχέσεις τους ή απλά παρουσιάστηκε μια θαυμάσια ευκαιρία; |
Είτε σε μερικούς αρέσει, είτε όχι, η υψηλή πολιτική ελίτ της Τουρκίας έχει κληρονομήσει τα περισσότερα χαρακτηριστικά και τους ελιγμούς της βυζαντινής διπλωματίας και διαχρονικά κατορθώνει να καρπώνεται τα μέγιστα από γεγονότα που αρχικά δείχνει να βρίσκεται σε δυσχερή θέση.
Ας μην αναφερθώ εδώ βέβαια στους νόμιμους κληρονόμους της βυζαντινής διπλωματίας και του Βυζαντίου γενικότερα μιας και αυτοί αντιδρούν μάλλον αλλεργικά στο άκουσμά του, επιλέγοντας ανάμεσα σε βαλκανική απορρόφηση και στην αναζήτηση του δρόμου προς τα πεφωτισμένα και λελαμπρυσμένα της Εσπερίας έθνη.
Και όμως...κόντρα για την καρέκλα δεν υπήρξε |
Βυθίζεται όντως το ΑΚΠ στο χάος ή τολμά ιδιοφυείς ελιγμούς εκμεταλλευόμενο τις συγκυρίες;
Ας ξεδιπλώσω λοιπόν το κουβάρι μερικών σκέψεων:
Βάση και αφετηρία όλων των πολιτικών κινήσεων που θα ακολουθήσουν παραμένει η συνταγματική αλλαγή και το πέρασμα στο προεδρικό σύστημα με νέες αρμοδιότητες του προέδρου και ψήφισή του απευθείας από τον λαό για καθολική νομιμοποίησή.
Ταυτόχρονα με αυτόν τον τρόπο θα καθίσταται σε μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα δυνατή και η μετατροπή του εκλογικού συστήματος όσον αφορά τα κόμματα, την λειτουργία τους και την κοινοβουλευτική εκπροσώπησή τους.
Έχει ήδη ειπωθεί και παρουσιαστεί με σαφή τρόπο πως το νέο προεδρικό σύστημα θα ομοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το αντίστοιχο αμερικανικό σύστημα (κάτι που συνειρμικά μου δημιουργεί εικόνες ομοσπονδιών που όμως ελέγχονται από μία κεντρική εξουσία, αλλά το σταματώ εδώ αφού η προτεραιότητα είναι αλλού). Και κάπου εδώ ξεκινά η ιδιοφυής κίνηση και ο απώτερος στόχος του κυβερνώντος κόμματος: Η διάσπασή του!
Στο αμερικάνικο εκλογικό σύστημα ουσιαστικά αναμετρώνται δύο κόμματα, το δημοκρατικό και το ρεπουμπλικανικό. Την θέση των δύο αυτών κομμάτων, τάσεων, ιδεολογιών που υπάρχουν στις ΗΠΑ, μπορούν να πάρουν τα δύο διασπασμένα τμήματα του ΑΚΠ στην Τουρκία, ένα ισλαμικό-συντηρητικό και ένα μετριοπαθές με περισσότερο δημοκρατικές τάσεις και φιλοευρωπαϊκή προοπτική. Μέσα σε δημοκρατικά πλαίσια (ή σε πλαίσια νομιμότητας σε ότι αφορά το HDP) τα διασπασμένο ΑΚΠ θα κατορθώσει να απορροφήσει ψηφοφόρους από τα άλλα 2 κόμματα (οι εθνικιστές του MHP θα στραφούν στην συντηρητική πτέρυγα και οι κεμαλιστές στην δημοκρατικότερη-κοσμικότερη εκδοχή), αποκλείοντάς τα από την εκλογική κούρσα.
Αυτός είναι και ο τελικός στόχος, η μόνιμη άσκηση εξουσίας, ουσιαστικά από το ΑΚΠ, πότε με μετριοπαθείς και πότε με περισσότερο αυστηρές τάσεις, αλλά πάντα με τον ίδιο παρονομαστή.
Βασικό στοιχείο επιτυχημένης πολιτικής είναι να μπορείς να διακρίνεις τις εξελίξεις προτού συμβούν. Όποιος διακρίνει διχόνοια και γκρίνιες, μάλλον δεν βλέπει και πάρα πολύ μακριά |
Στην πρώτη περίπτωση, το νέο πρόσωπο που θα προκύψει στο συντηρητικό παρακλάδι είναι μικρής σημασίας, ούτε χρειάζεται να είναι άνθρωπος με πολιτικό όγκο αφού ούτως ή άλλως οι κινήσεις προσδιορίζονται από αλλού.
Στην δεύτερη περίπτωση, το πρόσωπο που συγκέντρωνε ως τις τελευταίες μέρες τις περισσότερες πιθανότητες ήταν ο πρώην προεδρός Αμπτουλάχ Γκιούλ. Να που εσχάτως προέκυψε νέος "μνηστήρας" με ιδανικά χαρακτηριστικά. Ευφυής, με ευγένεια που ξαφνιάζει ευχάριστα, καλός συνομιλητής και παίκτης, μορφωμένος όσο λίγοι, εγγυητής μια μοντέρνας Τουρκίας με τις ιδιαιτερότητες της μα και τους αναγκαίους συμβιβασμούς αλλά κυρίως με απήχηση σε τμήματα της νεολαίας.
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός οικοδόμησε αρκετά πρόσχαρο προφίλ με την νεολαία.. |
...και εκείνη δείχνει να τον προτιμά |
Το έκτακτο συνέδριο του ΑΚΠ στις 22 Μάϊου, πιθανόν να αποτελέσει τον προπομπό των εξελίξεων για το μέλλον του κόμματος και του ελέγχου της χώρας. Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως υπάρχει μεγάλος δρόμος ανάμεσα στην πρόθεση και το αποτέλεσμα
Υποστηρικτές του προέδρου και ενός περισσότερο ισλαμικού τρόπου διακυβέρνησης, πολιτικού και κοινωνικού βίου |
Τι τον ωθεί λοιπόν στην συνέχιση αυτού του έργου από την στιγμή που δεν τον αφορά σε μεγάλο βαθμό προσωπικά;
Πρώτον διότι σαν ηγέτης έχει ένα όραμα για την πορεία του κράτους του και των πολιτών του και επιθυμεί να το διασφαλίσει μέσα από τις βασικές αρχές που θα διέπουν τα δύο μελλοντικά παρακλάδια του ΑΚΠ.
Δεύτερον διότι πιστεύει με ειλικρίνεια πως αυτός ο δρόμος και οι αποφάσεις που παίρνονται και θα παρθούν είναι οι σωστές.
Εκτιμώ πως η πλειοψηφία των αναγνωστών διαφωνεί με όσα προετοιμάζονται να γίνουν στην Τουρκία, με την τακτική και συνολικά με την "κακή" πορεία που τραβά η γειτονική χώρα. Όμως ακόμη κι αν δεν συμφωνούμε, πιθανόν να μην υπάρχει κακός και καλός δρόμος, σωστό ή λάθος. Οι εκτιμήσεις μας γίνονται από έναν άλλο τόπο, για άλλον λαό, με άλλη ιστορική κληρονομιά και εν τέλη είναι απλά εκτιμήσεις ή προσωπικές θέσεις για το τι θα επιθυμούσαμε να συμβεί ή να μην συμβεί.
Κάπου εδώ όμως σκέφτομαι να σας απαλλάξω από τις μεταμεσονύκτιες σκέψεις μου, τις πολιτικές εκτιμήσεις και την φλυαρία μου και να συνεχίσω την ιχνηλασία της βυζαντινής διπλωματίας. Ίσως η μελέτη της δώσει την ευκαιρία για ακόμα καλύτερη προσέγγιση, κατανόηση και λύση των δύσκολων σημείων των ημερών μας.
Ευχαριστω πολυ - ενδιαφερον και αντικειμενικη αποψη - Μπραβο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασης Ν.Αφρικη
Να είσαι καλά Αναστάση μου και είναι πολύ μεγάλη χαρά να επικοινωνώ μαζί σου.
ΔιαγραφήΤους χαιρετισμούς μου στην οικογένειά σου και τους Χαμπεριώτες της Αφρικής.
Πολλά Πολίτικα φιλιά.
Θοδωρής
Πολύ σωστές οι απόψεις σου Θοδωρή. Χαίρομαι όταν διαβάζω τις αναρτήσεις σου και σε ευχαριστώ πολύ γι' αυτές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκος
Καλημέρα Νίκο μου. Εκτίμω πως αυτός είναι ο δρόμος που θα θελήσουν να πορευτούν μεσοπρόθεσμα. Εξάλλου δεν είναι τυχαίοι και γνωρίζουν πολύ καλά τι πράττουν και γιατί.
ΔιαγραφήΚαι εγώ χαίρομαι να σας διαβάζω, είναι η κύρια αιτία που δημοσιεύω και αφιερώνω χρόνο: η επικοινωνία μας.
Πολλούς χαιρετισμούς
Θοδωρής
Σωστές ή λάθος οι απόψεις σου, δεν ξέρω... Σαμπως ξέρω αν είναι σωστές οι δικές μου; είναι όμως πολύ ενδιαφερουσες και τις διάβασα 2 και 3 φορές πριν σου γράψω. Δεν κρύβω επίσης ότι εγώ δεν πίστεψα από την αρχή στην παραίτηση και την θεώρησα αξιοπρεπή καθαιρεση, τους λόγους δεν μπορούσα να βρω και έκανα εικασίες. Πολύ λογικό όμως το επιχείρημα και η σκέψη σου. Εξαιρετικό, για άλλη μια φορά, Θοδωρή, και ειδικά για την μεστοτητα της σκέψης
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Γιάννα μου.
ΔιαγραφήΗ παραίτηση πολύ πιθανόν να μην έγινε για αυτούς τους λόγους, αλλά σίγουρα θα προσπαθήσουν να βγάλουν θετικό πρόσιμο από ένα αρνητικό γεγονός.Έχει συμβεί άλλωστε τόσες φορές στο παρελθόν.
Πολλούς Μποσταντζιώτικους χαιρετισμούς
Αγαπημένε μου φίλε Θοδωρή, καλησπέρα! Την ευχαριστήθηκα την ανάρτηση σου και χαίρομαι που επέλεξες να κάνεις αυτή την ανάλυση, παρόλο που ξεφεύγει από το κύριο στοιχείο του οδοιπορικού σου. Πρέπει να σου πω ότι, μετά φόβου, συμφωνώ απόλυτα με την σκέψη σου. Οι ελιγμοί της τουρκικής πολιτικής είναι προφανείς και οι ψύχραιμοι αναλυτές εκτός Τουρκίας θα έπρεπε να τους διαβάζουν ορθά. Παρόλα ταύτα, να σου ομολογήσω ότι καμιά φορά παρακολουθώ τους "τουρκολόγους" κινδυνολόγους, αλλά το ένστικτο και η εμπειρία μου δείχνουν την εικόνα που εσύ περιγράφεις (και τον εκτός πραγματικότητας ...ευσεβή πόθο ορισμένων) Ίσως οι Τούρκοι να κληρονόμησαν σε έναν βαθμό την τέχνη της βυζαντινής διπλωματίας, ωστόσο οι ίδιοι υπήρξαν πάντα δεινοί διπλωμάτες, επιτυγχάνοντας να εκμεταλλεύονται καταστάσεις και να οφελούνται ικανά! Όσο για τον Νταβούτογλου, θα έπρεπε όλοι να αναγνωρίζουν ότι δεν είναι τυχαίος (όπως, άλλωστε, ούτε και ο Γκιούλ), ώστε να μην αφήσει τον έλεγχο των πραγμάτων. Είναι βέβαιο ότι από κοινού με τον Ερντογάν προχωρούν σε κάποια κίνηση, που εσύ βρισκόμενος μέσα στην καθημερινότητα της Τουρκίας θα μπορείς να ερμηνεύσεις καλύτερα. Βέβαια, έχω την αίσθηση ότι στα ψιλά γράμματα των κινήσεων τους υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, αθέατοι και δυσειδείς, που ίσως να έχουν δύσκολες συνέπειες για εμάς τους γείτονες τους. (Με λύπη βλέπω ότι η βυζαντινή διπλωματία ξεθώριασε στο DNA των Ελλήνων...) Σε σχέση με την Κωνσταντίνειο Δωρεά, που εμπνεύστηκε ο πάπας Στέφανος Β το 752 και επεξεργάστηκε ο ιερέας Ισίδωρος Μερκάτορ, ο πρώτος που με επιχειρήματα κατέρριψε τη γνησιότητα της ήταν ο Λορέντζο Βάλλα το 1440. Ο πάπας κατεργάστηκε τη σύνταξη αυτού του εγγράφου κυρίως για πολιτικούς λόγους, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την ανάμιξη των Δυτικών στην παπική πολιτική. Οι Βυζαντινοί, από την άλλη, δεν κατήγγειλαν το έγγραφο διότι τους βόλευε, αφού κατά λάθος άφηνε να εννοηθεί ότι οι κληρονόμοι των ρωμαίων αυτοκρατόρων βρίσκονταν πλέον στην Κωνσταντινούπολη... Όλα αυτά τα τότε και τα τώρα, μου φέρνουν στο μυαλό έναν στίχο από το μιούζικαλ Εβίτα, "Politics the Art of the Possible". Εμείς ας ελπίσουμε για το καλύτερο κι ας απευχόμαστε το χειρότερο. Σε φιλώ πολύ, Ανίτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ανίτα μου. Όντως βγήκα λίγο εκτός από το περιηγητικό κλίμα με τις καταγραφές και τις φωτογραφίες. Προσπάθησα τουλάχιστον να καταγράψω με απλό τρόπο τις επιθυμούμενες πολιτικές κινήσεις και ίσως στο μέλλον να φανεί χρήσιμη τούτη η καταγραφή.
ΔιαγραφήΗ βυζαντινή κληρονομιά είναι παρούσα σε δεκάδες, ίσως εκατοντάδες, πράγματα που καθημερινά βιώνουμε, χρησιμοποιούμε και λέμε. Ίσως κάποια στιγμή η αντίληψή τους μας βοηθήσει να προχωρήσουμε σε ένα νέο επίπεδο αυτογνωσίας και να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε μπροστά με επιτυχία στην δύσκολη εποχή παρακμής που βιώνουμε.
Πολλά φιλια και να είσαι πάντα καλά.
Θοδωρής
Φίλε Θοδωρή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Είναι σωστό να διαβάζεις απόψεις φίλων ουδέτερων, που ζουν στη χώρα. Τα θέματα για την Τουρκία ενδιαφέρουν πολύ τους Έλληνες απανταχού.Μια νέα επικοινωνία, αυτής της μορφής, δίνει τη δυνατότητα για συνέχεια διαφορετική από την άλλη.
Συνέχισε...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΖΙΚΑΣ
ΑΝΩ ΠΟΛΗ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αληθώς Ανέστη!
ΔιαγραφήΓειά σου Χρήστο μου,χρόνια πολλά. Και σας διαβάζω και σας χαίρομαι. Έχεις δίκιο, ενδιαφέρον υπάρχει πάντα για τις εξελίξεις στην Τουρκία, για πολυπλυθείς λόγους (ιστορικοί, προσωπικοί, πολιτικοί, συναισθηματικοί, κακεντρεχείς κλπ).
Σίγουρα ήταν μια χρήσιμη πτυχή που προστέθηκαν στα Χαμπέρια, η κυριότητα πάντως θα παραμείνει σε περιηγητικό κλίμα και ύφος. Το μπλέξιμο με τα πολιτικά και τις προεκτάσεις τους δεν ενδείκνυται στην Τουρκία.
Πολλούς χαιρετισμούς στην παρέα της Άνω Πόλης
Θοδωρής
Θοδωρή ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για τη νέα ανάρτηση.
Ολο περισσότερο σκέφτομαι ότι όλοι εμείς που έχουμε αυτή την Πόλη-Χώρα στο μυαλό και τη καρδιά μας,πρέπει να κάνουμε κάτι γι'αυτήν.
ΒΕΤΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗ
Καλημέρα Βέτα μου. Στο τέλος όλα θα πάνε καλά γιατί η αγάπη πάντα θριαμβεύει.
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά στην οικογένεια και στην υπόλοιπη παρέα.
Θοδωρής
Θοδωρή μου καλησπέρα, με μεγάλη ωστόσο καθυστέρηση. Κάτι όμως απρόσμενα ταξίδια στην Πόλη, κάτι το ένα, κάτι το άλλο, καταλαβαίνεις ότι με έφεραν πίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκρως ενδιαφέρουσα η ανάρτηση αυτή και, εν μέρει, ακριβώς επειδή διαφέρει από όλες τις προηγούμενες.
Συμφωνώ, μαζί σου, στα βασικά θέματα αλλά για τα περισσότερα, από όσα παραθέτεις, δε μπορώ να έχω άποψη καθώς δε διαθέτω τις απαραίτητες γνώσεις.
Όμως το ξετύλιγμα του κουβαριού των σκέψεών σου με βοήθησε να δω από άλλη οπτική γωνία ορισμένα θέματα. Αυτό δεν κάνεις πάντα άλλωστε; Μας βάζεις σε νέους δρόμους, είτε πρόκειται για αναδρομή στο παρελθόν, είτε για τη συγκεκριμένη πολιτική ανάλυση.
Πόσο δίκιο έχεις ή όχι εκτιμώ ότι θα το διαπιστώσουμε σύντομα. Υγεία να έχουμε και, όπως λέει και μια παροιμία, "μακριά δεν είναι το χωριό, σαν πάμε θα το δούμε".
Υγεία βέβαια να έχουμε όλοι και για να απολαύσουμε τις επόμενες αναρτήσεις σου. Ναι Θοδωρή, είμαι αισιόδοξη! Δε νομίζω ότι το μικρόβιο αυτό, που αρχικά μόλυνε εσένα και στη συνέχεια εμάς, θεραπεύεται (Μαρία συμφωνείς;)
Εν αναμονή λοιπόν της επόμενης, επίσης σε φιλώ και σ' ευχαριστώ για όλα. Παλιά και πρόσφατα...
Καλημέρα Ελένη, με την δική μου ακόμη μεγαλύτερη καθυστέρηση. Ο χρόνος και οι εξελίξεις θα αποτυπώσουν την πορεία που έχει εισέλθει σε σταθερή τροχιά.
ΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι σε σένα, στον Πόρο και την υπόλοιπη παρέα των Χαμπεριωτών.
Φιλιά
Θοδωρής
Γεια σου, Ελένη!
ΔιαγραφήΑς μη μιλάμε για καθυστερημένες απαντήσεις. Εξάλλου αργά ή γρήγορα τα καταφέρνουμε και κρατάμε ζωντανά τα Χαμπέρια με τις (έστω και) ετεροχρονισμένες απαντήσεις μας.
Απρόσμενα ταξίδια στην Πόλη διαβάζω... Αυτά είναι τα ωραία. Εγώ προσωπικά αυτό το απρόσμενο ταξίδι στην Πόλη το κρατάω καλά φυλαγμένο μέσα μου. Και για να σου απαντήσω στο γλυκύτατο ερώτημα που μου έθεσες, Ελένη, το μικρόβιο αυτό φυσικά και δεν θεραπεύεται. Για ποιο λόγο να θεραπευτεί άλλωστε;;;;
Φιλιάαααααααα
Θοδωρή καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι που διαβάζω νέες αναρτήσεις σου από & για την Πόλη.
Αυτή τη φορά αναλύεις πράγματα & μου αρέσει.
Και σε μένα δεν μου καλοταίριαξε ο "λόγος" της απομάκρυνσης του Νταβούτογλου,
αλλά πραγματικά δεν πήγε το μυαλό μου σε αυτό που περιγράφεις.
Τελικά ναι, είναι σοβαρό ενδεχόμενο τα πράγματα να είναι έτσι.
Ο Σουλτάνος τελικά φαίνεται να δημιουργεί το μέλλον της πολιτικής σκηνής στην Τουρκία.
Να είσαι πάντα καλά & εσύ & η οικογένεια.
Αναμένοντας νέα σου ανάρτηση, ελπίζω για πιο χαρούμενα πράγματα...
Καλημέρα Γιάννη μου και σε ευχαριστώ για την συμμετοχή.
ΔιαγραφήΗ απομάκρυνση δεν έγινε για να πραγματοποιηθούν ορισμένες κινήσεις και να εφαρμοστούν κάποια σχέδια. Απλά διαχρονικά η τουρκική πολιτική βγάζει από την μύγα ξύγκι και είμαι σίγουρος πως εκμεταλλεύονται θετικά οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη. Αυτά που βιώνουμε στις μέρες μας είναι αποτελέσματα των αποφάσεων και ιδιοσυγκρασίας των τελευταίων 3-4 ετών. Όπως και αυτά που θα βιώσουμε στο άμεσο μέλλον θα έχουν την σφραγίδα του "σήμερα".
Να είσαι και εσύ πάντα καλά και θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε σύντομα.
Θοδωρής
Γεμάτο αναμνήσεις το blog αυτό. Το εξερευνώ και ξεναγούμαι στην ομορφότερη πόλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και πολλά ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΚαλές αναγνώσεις και θα χαρώ να επικοινωνήσουμε σύντομα και πάλι.
Θοδωρής
Γράψε μας απλά ότι είσαστε καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψε μας απλά ότι είσαστε καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Θοδωρή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσες απόψεις ξετύλιξες σε αυτή την πρώτη σου πολιτική ανάλυση στα Χαμπέρια.
Κι εγώ πιστεύω ότι στην πολιτική και μάλιστα στην πολιτική της γείτονος χώρας οι επιλογές, οι αποφάσεις, οι κινήσεις και οι εφαρμογές τους πάντα έχουν και δεύτερη ανάγνωση. Η Ιστορία είναι αυτή που... θα αποφανθεί στο τέλος.
Εγώ πάντως μετά από αυτή την ανάρτηση περιμένω συνέχεια, ιδίως τώρα που οι εξελίξεις είναι σημαντικές, γοργές και ατέρμονες...
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους, και εσύ δώσε σημεία ζωής να μην ανησυχούν οι Χαμπεριώτες.
Τα λέμε στο επόμενο, Θοδωρή!