.JPG)
Τούτη είναι η 100ή ανάρτηση και γι'αυτό επέλεξα να μοιραστώ κάτι ιδιαίτερο μαζί σας. Έπειτα από ατελείωτες ώρες επεξεργασίας μα αστείρευτο μεράκι, σας παρουσιάζω το αποτέλεσμα των κόπων μου.Γιά μήνες παιδευόμουν με τον συγχρονισμό των κειμένων και την μετάφραση (παρεμπιπτόντως οι γνώσεις μου στην τουρκική γλώσσα παραμένουν πενιχρές).
Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η Ωραία του Πέραν και μέσα από την ματιά της ξετυλίγεται το κουβάρι των αιώνων με ιστορικά γεγονότα, ανεπανόρθωτες καταστροφές, απλές καθημερινές απολαύσεις μα και ανθρώπινες σχέσεις. Η Ωραία του Πέραν έχει να πεί για όλα όσα είδε και έζησε.
Δείτε την ιστορία της και είμαι σίγουρος πως θα καταλάβετε τις εναλλαγές που με συνεπήραν καθώς επεξεργαζόμουν το θαυμάσιο αυτό υλικό. Θαυμασμός, περιέργεια, λύπη, νοσταλγία, χαρά, θυμός, χαμόγελα, δάκρυα και συγκίνηση. Όλα αυτά και ίσως ακόμα περισσότερα πιθανόν να αισθανθείτε και εσείς παρέα με την Ωραία του Πέραν. Καλή παρακολούθηση λοιπόν φίλοι μου.
Απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι απίστευτος και θα έπρεπε να τιμηθείς για τον κόπο και όλα όσα κάνεις.το μπλόγκ σου είναι πραγματικό στολίδι και απ'τα καλύτερα που έχει τύχει να δω.
Μπορώ να σου παραδεχτώ ότι κι εγώ δάκρυσα βλεποντας το βιντεο σου και πιστεύω ότι άγγιξες πολλές καρδιές.
πολλά πολλά μπράβο και πάλι
Ιωαννα απο Θεσσαλονικη
Θοδωρή ανήμερα Χριστουγέννων σε όλους τος Πολίτες έκανες ένα μεγάλο δώρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζω πολύ καλά το μέγεθος της δουλειάς αυτής γιατί κάποτε και εγώ την έκαμνα.
Το αποτέλεσμα είναι θαυμάσιο και αψεγάδιαστο!!!! Τέλειος συντονισός και πολύ καλή μετάφραση,αξίζεις πολλά μπράβο.
Σήμερα σιγουρεύτηκα ότι αγαπάς την Πόλη περισότερο και από εμένα που γεννήθηκα και έζησα 27 ολόκληρα παιδικά και νεανικά μου χρόνια στην ευλογημένη εκείνη γη. Να είσι πάντα καλά και εύχομαι να γράψεις και την χιλιοστή χιλιάδα ανάρτηση σου.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Γιώργος
Γιώργο μου,ευχαριστώ για όλα.Την δική σου γνώμη την σέβομαι και την λογαριάζω τόσο πολύ.
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές και σε σένα
Θοδωρή καταπληκτικό το βίντεο! Έκανες πολύ καλή δουλειά! Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινήθηκα πολύ γιατί θυμάμαι στην Θεσσαλονίκη τις λατέρνες και τους λατερνατζήδες από όταν ήμουν μικρή.. δεν νομίζω να υπάρχουν πια!! Η μουσική της λατέρνα έχει κάτι το νοσταλγικό και ο τρόπος που ήταν διακοσμημένες με λουλούδια και εικόνες και μέσα από το μπλογκ σου έμαθα πολλά για την ιστορία της, μέσω του βίντεο!! Σε ευχαριστώ πολύ!! Έκανες ένα όμορφο χριστουγεννιάτικο δώρο σε όλους όσους σε ακολουθούμε!!! Θα το μοιραστώ με τους φίλους μου!! Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια πολλά σου εύχομαι!!
Φιλικά, Ισμήνη!
Ισμήνη μου καλησπέρα και χρόνια πολλά σε'σένα και στην οικογένεια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξέρεις ότι κι εγώ συγκινήθηκα πολύ.Έπεσαν πολλά δακρύσματα με τις ιστορίες και τα γεγονότα που δείχνει η ανάρτηση.
Παρ'ότι είμαστε μικροί σε ηλικία,είμαστε και τυχεροί γιατί τουλάχιστον προλάβαμε να δούμε τις λατέρνες.Όντως τώρα είναι σχεδόν αδύνατο να τις βρεις.Κι εγώ στο άκουσμα των ήχων της λατέρνας νοιώθω ένα φτερούγισμα μέσα μου.
Σου εύχομαι ότι καλύτερο και σύντομα θα χαλαρώσω λιγάκι επαγγελματικά και θα βρεθούμε και πάλι απο κοντά.
Πολλά φιλιά
Θοδωρής
Γειά σου Νίκο μου και σε ευχαριστούμε για το σχόλιο και τις πληροφορίες.Είμαι σίγουρος ότι και οι υπόλοιποι θα διαβάσουν τα όσα έστειλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λατέρνες τελικά αρέσουν σε όλους.
Αυτό που αναρωτιέμαι γιατί δεν συμβαίνει είναι:
Μιάς και όλοι την θέλουμε,να βάλουν οι μεγάλοι δήμοι 1-2 ανθρώπους να παίζουν στους δρόμους.Μόνο καλό θα κάνει.Αυτοί οι λατερνατζήδες θα εξασφαλίζονται οικονομικά από τον δήμο.Σιγά τα λεφτά που θα κοστίσουν 2 άνθρωποι.Τόσοι και τόσοι απασχολούνται δίχως να κάνουν κάτι.
Μιλάμε και φωνάζουμε για την κατάσταση των πόλεων μας μα με κάτι τετοια απλά θα ξεκινήσουν οι γειτονιές μας να μοιάζουν και πάλι ανθρώπινες
Έχεις απόλυτο δίκαιο Θοδωρή, αλλά πως να το κάνουμε τώρα ... οι πλανόδιοι μουσικοί, όσο ρομαντισμό και πολιτισμό να κουβαλάνε οι άνθρωποι αυτοί, τους έχουμε - δυστυχώς - συνδέσει στο υποσυνειδητό μας με την φτώχεια και με την επαιτεία. Στην Αθήνα που ζω (περιοχή του Μετς στο Παγκράτι, πίσω από το Καλλιμάρμαρο) μπορεί να μην βλέπουμε πια λατέρνες αλλά εδώ και μερικά χρόνια περνούν κάτω από τα μπαλκόνια μας - ιδίως κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωΐ - κυρίως αλλοδαποί μουσικοί με ακορντεόν από χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ με όχι μόνο κλασικό ρεπερτόριο (δλδ "τα Κύματα του Δουνάβεως", "Κομπαρσίτα", "Μπέσαμε Μούτσο" κ.ά.), αλλά επίσης και με αρμένικες ή ουγγαρέζικες (τσιγγάνικες) μελωδίες που στην κυριολεξία σου σηκώνεται η τρίχα κάγγελο, με Χατζηδάκι, Ξαρχάκο κλπ. Σε πληροφορώ ότι κανείς δεν βγαίνει έξω να απολαύσει - έστω - τις μελωδίες ... από τον φόβο μπας και επειδή θεωρεί ότι πρέπει να ρίξει - από φιλότιμο - στους μουσικούς κανένα ευρώ ή έστω μισό ευρώ!!! Το ότι τα παιδιά ΔΕΝ βγαίνουν πια να πουν τα κάλαντα, επειδή τα κλεφτρόνια (ημεδαπά ή/και αλλοδαπά) καραδοκούν να τους αρπάξουν τις πενιχρές εισπράξεις και τα κινητά τους,ενισχύει την διαπίστωσή μου ότι οι ψυχρές γειτονιές μας ΔΕΝ θα γίνουν ποτέ ξανά ανθρώπινες, όπως εσύ ονειρεύεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά συγχαρητήρια !Συγκινήθηκα και έκλαψα.Μου λείπουν πολύ τα χρόνια της παιδικής και
ΑπάντησηΔιαγραφήνεανικής μου ηλικίας στην Πόλη.Κάθε εικόνα που έχει σχέση με την πολυαγαπημένη γενέτειρά μου
με αγγίζει αφάνταστα.Αυτή η "Πόλη" είναι μοναδική !
Καλησπέρα Όλγα και καλώς ήρθες στο κλάμπ των δακρύων.Και ποιος δεν συγκινήθηκε και δεν δάκρυσα βλέποντας την ιστορία της Ωραίας του Πέραν,των γεγονότων και των ανθρώπων που υπήρξαν τριγύρω της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πόλη σίγουρα έχει αλλάξει πολύ,και προς το χειρότερο,από τα χρόνια της παιδικής σου ηλικίας μα σίγουρα παρ'όλα αυτά παραμένει μοναδική.
Να είσαι καλά και να σε ξαναδιαβάσουμε μεσώ σχολίων και πάλι σύντομα.
Χαιρετισμούς,Θοδωρής
Συγκίνηση και μόνο συγκίνηση δημιουργεί η παρακολούθηση αυτού του
ΑπάντησηΔιαγραφήδημιουργήματός σου Θόδωρε. Άργησα λίγο να το παρακολουθήσω [όλο αναβολές
λόγω της διάρκειάς του] αλλά με αποζημίωσες με την γλυκιά συγκίνηση που
αναδυόταν ! Όλοι εμείς, οι κάπως μεγάλοι, κουβαλάμε τόν ήχο της λατέρνας
από τα παιδικά μας χρόνια και είναι λογικό να νοιώθουμε κατ΄αυτό τό τρόπο.
Θυμάμαι, παιδί ακόμα, τήν Πλατεία Βικτωρίας [Αθήνα-10ετία'60] και τούς γύρω
δρόμους να πλημμυρίζουν από τόν γλυκό ήχο της κάθε Κυριακή γύρω στίς 11-12
το μεσημέρι. Θυμάμαι πώς κρεμόμασταν στα παραθύρια να τήν απολαύσουμε και
να ρίξουμε το κέρμα στό δίσκο του λατερνατζή....Αξέχαστες στιγμές !!!!
Σκέπτομαι πολλές φορές αυτά τά παιδιά, που μέ μία ηλεκτρονική συσκευή στα
χέρια, προσπαθούν να επικοινωνήσουν μεταξύ των και περνούν αδιάφορα πλάϊ σου,
χωρίς -πολλές φορές- να αντιληφθούν τόν ήχο καμμιάς ξεχασμένης λατέρνας στό
κέντρο της Αθήνας [ενώ εσύ έχεις μείνει στήλη άλατος,μαγεμένος από τον ήχο της].
Κάνω τότε τήν απλή-απλή σκέψη : τί θά έχουν να θυμούνται όταν μεγαλώσουν ;
Καί με πιάνει μία μελαγχολία για τόν κόσμο που φτιάξαμε και ζούμε !!!!!!!
Φίλε μου, καληνύκτα.
Υ/Γ: Εγώ πάντως έχω κανά δυό κασέττες
με κομμάτια από λατέρνα που έπαιζε
ο μεγάλος καλλιτέχνης της ΑΡΜΑΟ
και παρηγοριέμαι κάπου-κάπου εδώ
στό Ναύπλιο.
Χ ρ ή σ τ ο ς
Καλέ μου Χρήστο, χαίρομαι να σε διαβάσω κι εδώ. Τα σχόλιά σου είναι πάντα υπέροχα, με περιεχόμενο και σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ κοντά και παρακολουθείς τα ΧΑΜΠΕΡΙΑ.
ΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα.
Θοδωρής
Καλε μου Θοδωρη, σημερα γνωρισα το blog σου και σε συγχαιρω. Το θεμα σου με τη λατερνα και τη συνυπαρξη των δυο λαων με συγκινησε γιατι ολοι οι καλοπροαιρετοι ανθρωποι ετσι νοιωθουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως να μελετας γεροντα Παϊσιο και να μην ησυχαζεις γιατι οι καιροι ειναι περιεργοι και ισως εκει οι μυρωδιες της πιο ομορφης Πολης συνεπαιρνουν. Να εισαι παντα ετοιμος για το οτιδηποτε.
fantastiko,polla sigxaritiria to parakolouthisa me dakria sta matia.giati den to stelnetai se festival ntokimanter?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο μου σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
ΔιαγραφήΤα πνευματικά δικαιώματα δεν ανήκουν σε μένα και δεν μπορώ να κάνω τέτοιες πρωτοβουλίες.
Εγώ φρόντισα για την μετάφραση αφού κανείς δεν είχε ενδιαφερθεί να το κάνει.
Είναι πολύ ευχάριστο που μετά από σχεδόν ενάμιση έτος από την δημοσίευση της ανάρτησης, ακόμη συναρπάζει και συγκινεί.
Αποτελεί και για μένα μια από τις αγαπημένες μου δημοσιεύσεις.
Πολλούς Πολίτικους χαιρετισμούς
Θοδωρής
geia sou thodori to onoma mou einai theofiloskai oxi giorgos.prepei na peiseis tous dimiourgous na to steiloun sto festival dokimanter tis thesnikis,pistevo oti tha siginithei poli kosmos.exo episkeftei para poles fores tin poli i katagogi mou einai tis giagias mou apo to dermitas tis prousas tora exei enothei me tin poli kai tou papou mou apo to ortakoy vithinias konta sto ismit .xarika pola filia me agapi theofilos prin apo ena mina gnorisa to site sou.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγινε Θεόφιλε, αν τα φέρει έτσι και κάποια στιγμή συναντήσω τους δημιουργούς, θα συζητήσω και τέτοια θέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και ευχαριστώ για την επικοινωνία.
Καλώς όρισες στην παρέα μας.
Θοδωρής
file thodori thathela na mou steileis ean theleis mia diefthinsi taxeidromeiou na sou steilo ean se endiaferei ola ta vizantina mnimeia tis polis kai oles tis eklisies pou ginane tzamia.ean se endiaferei kai ola ta othomanika mnimeia se fototipia me pliroforeies.pistevo tha se voeithisoun stis voltes sou.stin poli.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ ευχαρίστως φίλε μου. Έχω και εγώ υλικό μα πως γίνεται να αρνηθώ την πολύ φιλική προσφορά σου.
ΔιαγραφήΘα χαρώ πολύ να λάβω ότι μου στείλεις και σίγουρα όλο και κάτι θα ξετρυπώσω.
Βέβαια την διεύθυνσή μου και τα σχετικά καλύτερα να στα δώσω στο μέιλ σου και όχι δημόσια για ευνόητους λόγους που φυσικά δεν έχουν σχέση με εσένα.
Στείλε μου ένα μέιλ στο: theoboufi@googlemail.com και θα τα πούμε εκεί για τις λεπτομέριες.
Σε ευχαριστώ πολύ
Θοδωρής
Θοδωρή θα μπορούσες, σε παρακαλώ, να γράψεις και εμένα στο "κλαμπ των δακρύων"; Ελπίζω μόνο να μην πειράζει που διάβασα την ανάρτηση με τόσο μεγάλη καθυστέρηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτήν ολοκλήρωσα την αναδρομή στις παλιότερες αναρτήσεις και ενώ την είχα συναντήσει πολλές φορές και με είχε ελκύσει ο τίτλος της, την άφηνα, ενστικτωδώς, για το τέλος. Μόλις διαπίστωσα ότι το ένστικτό μου λειτούργησε πολύ σωστά.
Τα συναισθήματα συγκίνησης και νοσταλγίας έντονα εννοείται. Αισθάνομαι να έχει βουλιάξει η καρδιά μου.
Από αρκετά μικρή όταν άκουγα λατέρνα, έτρεχα να δώσω χρήματα, θεωρώντας ότι έτσι βοηθούσα κάπως στο να μη χαθεί αυτό το κομμάτι του παρελθόντος.
Είναι τόσο κρίμα να μην έχει προβληθεί περισσότερο αυτό το βίντεο, αλλά όσο έχουμε εσένα, την αγάπη σου για την Πόλη και την αέναη προσπάθεια που κάνεις, νοιώθω αισιόδοξη.
Πολλές φορές σκέφτομαι ότι αν τώρα θεωρούμε τόσο σημαντικά τα Χαμπέρια φαντάσου σε μερικά χρόνια, που δε θα υπάρχουν πολλά από αυτά που έχεις αποθανατίσει. Ανεκτίμητη θα είναι η αξία όλου αυτού του υλικού.
Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ!
ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΛΑΤΕΡΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=rpt3kusUrPI
Υπάρχει στο Facebook ομάδα ΛΑΤΕΡΝΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ με φωτογραφικο υλικο
ΑπάντησηΔιαγραφή